Hz.Adem cennetten kovulup yeryüzüne indirildiğinde, çok üzülmüş, indirildiği dağ başında iki yüz sene ağlamıştı.
Bu satırları ilk okuduğumda adem peygamberin neden bu kadar üzüldüğüne anlam verememiştim.
Bu satırları okumamın üzerinden yıllar geçti, insanları tanıdım, insanların yaptıklarını gördüm, dostlarımı tanıdım yada dostum dediklerimi,... Sonra kırk üç yaşıma geldiğimde, o güne kadar tesadüf veya şans diye adlandırdığım bazı şeylerin aslında tesadüf olmadığını, her şeyin Cenab-ı Allah’ın bir lütfu olduğunu fark ettim.
O güne kadar fark etmediğim bir dostun beni doğduğum ilk günden beri koruyup gözettiğini, hata yaptığımda bile beni affettiğini, hatalarıma rağmen beni sevdiğini lütuflandırdığını gördüm. Tüm nankörlüklerime rağmen bana sırt çevirmeyen, beni yine de koruyup lütuflandıran bu dost’a hayran kaldım.
Sonra derin bir utanç içimi kapladı. Yaptıklarım için utandım... Yapmadıklarım için utandım. O yıllarca bana hep vermişti. Oysa ben o’na hiç bir şey vermemiştim.
İnsanlara baktım, kendilerine nankörlük edildiğinde, hemen o kişiye sırtlarını çeviriyorlar ve asla bağışlamıyorlardı.
Çıkarları doğrultusunda arkadaşlıklar kuruyorlar, menfaatleri bittiğinde ise seni tanımıyorlar.
Hayatım boyunca hiç kimse bana karşılıksız hiç bir şey vermedi.
Kendi kanımdan olan insanlar bile, isteklerini yapmadığımda bana küstüler.
Oysa ‘’O’’ ... Gerçek dostum... Beni asla terk etmedi... O’nu hatırlamadığım zamanlar da bile benimle oldu. O’nun için hiç bir şey yapmadığım zamanlarda bile bana lütufkar ve sevecen davrandı... O’na hayran kaldım..... İnsanlarda göremediğim güzel davranışlarına hayran kaldım..... Ve sonra hayranlığım özleme dönüştü.
O’nu hiç görmedim.... Hatta sesini bile duymadım. Ama o’nu tüm benliğimde tüm zerrelerimde hissettim. Ve onu çok özledim.
Adem peygamberin neden o kadar çok üzüldüğünü şimdi anlıyorum....
O bir zamanlar gerçek dostunun yanındaydı. Onunla konuştu.
Ben o’nun sesini bile duymadım. Ama o’nu hissediyorum. Ve o’nu özlüyorum. Gerçek bir dostu özler gibi....
Adem peygamberin neden o kadar çok üzüldüğünü şimdi anlıyorum....
Allah yar ve yoldaşınız olsun
Bu satırları ilk okuduğumda adem peygamberin neden bu kadar üzüldüğüne anlam verememiştim.
Bu satırları okumamın üzerinden yıllar geçti, insanları tanıdım, insanların yaptıklarını gördüm, dostlarımı tanıdım yada dostum dediklerimi,... Sonra kırk üç yaşıma geldiğimde, o güne kadar tesadüf veya şans diye adlandırdığım bazı şeylerin aslında tesadüf olmadığını, her şeyin Cenab-ı Allah’ın bir lütfu olduğunu fark ettim.
O güne kadar fark etmediğim bir dostun beni doğduğum ilk günden beri koruyup gözettiğini, hata yaptığımda bile beni affettiğini, hatalarıma rağmen beni sevdiğini lütuflandırdığını gördüm. Tüm nankörlüklerime rağmen bana sırt çevirmeyen, beni yine de koruyup lütuflandıran bu dost’a hayran kaldım.
Sonra derin bir utanç içimi kapladı. Yaptıklarım için utandım... Yapmadıklarım için utandım. O yıllarca bana hep vermişti. Oysa ben o’na hiç bir şey vermemiştim.
İnsanlara baktım, kendilerine nankörlük edildiğinde, hemen o kişiye sırtlarını çeviriyorlar ve asla bağışlamıyorlardı.
Çıkarları doğrultusunda arkadaşlıklar kuruyorlar, menfaatleri bittiğinde ise seni tanımıyorlar.
Hayatım boyunca hiç kimse bana karşılıksız hiç bir şey vermedi.
Kendi kanımdan olan insanlar bile, isteklerini yapmadığımda bana küstüler.
Oysa ‘’O’’ ... Gerçek dostum... Beni asla terk etmedi... O’nu hatırlamadığım zamanlar da bile benimle oldu. O’nun için hiç bir şey yapmadığım zamanlarda bile bana lütufkar ve sevecen davrandı... O’na hayran kaldım..... İnsanlarda göremediğim güzel davranışlarına hayran kaldım..... Ve sonra hayranlığım özleme dönüştü.
O’nu hiç görmedim.... Hatta sesini bile duymadım. Ama o’nu tüm benliğimde tüm zerrelerimde hissettim. Ve onu çok özledim.
Adem peygamberin neden o kadar çok üzüldüğünü şimdi anlıyorum....
O bir zamanlar gerçek dostunun yanındaydı. Onunla konuştu.
Ben o’nun sesini bile duymadım. Ama o’nu hissediyorum. Ve o’nu özlüyorum. Gerçek bir dostu özler gibi....
Adem peygamberin neden o kadar çok üzüldüğünü şimdi anlıyorum....
Allah yar ve yoldaşınız olsun