Bir yalnızlık daha vardır ki, en içerilerde,
Derinliğin köşesinde, iki tabure bir masa,
Tek bardak demli çay eşliğinde,
Bir o söyler, bir ben ona.
Ayıplarsa, cümleler kocamandır dilinde,
Yerer, kırar, azarlar,
Övgülerse, bir hareketimi,
Kırar, büker, fırtına biçer.
Tek bardak demli çay eşliğinde,
Ben nefsi dümdüz eder, masayı alaşağı,
Kafamı kaldıracak hal bırakmaz içimde,
İşte bu, yalnızlığımın görüşme odası.