Necip FAzıl üstadımın şiirlerinden bir kaçı;

GARİPÇİK



Bahçemde Yusufçuk adlı kuş

Öter hep; Necipçik, Necipçik!

Bir iğne, kalbime sokulmuş,

Başımda küt diye bir dipçik.



Tabiat, gurbetten bir pusu;

Çırpınır, deniz arar su.

Haykırır, baykuşu, kumrusu:

Var yürü, garipçik, garipçik...

GECEYE ŞİİR



Kalbim bir çiçektir, gündüzler ölgün;

Gelin, gelin, onu açın geceler!

Beni yadedermiş gibi, bütün gün

Ötün kulağımda, çın çın geceler!



Geceler çekmeyin benim için hüzün,

Gelin siz, ruhumu tenimden süzün;

Bırakın naşımı yerde gündüzün,

Gölgemi alın da kaçın geceler!

GEÇİLMEZ



Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;

Eşten,dosttan,sevgiliden ayrılmadan geçilmez.

İçeride bir has oda,yeri samur döşeli;

Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez.

Eti zehir,yağı zehir,balı zehir dünyada,

Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.

Varlık niçin,yokluk nasıl,yaşamak ne,topyekün?

Aklı yele salıverip çıldırmadan geçilmez.

Kayalık boğazlarda yön arayan bir gemi;

Usta kaptan kılavuza varılmadan geçilmez.

Ne okudun,ne öğrendin,ne bildinse berhava;

Yer çökmeden,gök iki şak yarılmadan geçilmez.

Geçitlerin,kilitlerin yalnız O'nda şifresi;

İşte,işte o eteğe sarılmadan geçilmez!

GEL!



Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk,

O gün başucuma karalarla gel

Arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk,

Tepende simsiyah kargalarla gel



Elinden, dal gibi düşerken ümit,

Ne bir hasret dinle, ne bir ah işit;

Bir yaprak ol, esen rüzgarlarla git,

Kırık bir tekne ol, dalgalarla gel..

GELİR



Pervane dediğin, cerağa gelir;

Sular, kıvrım kıvrım, ırmağa gelir.



Bülbül kovuldu mu dil bahçesinden,

Gak gak, karga; vak vak, kurbağa gelir.



O yön ki, ezelle ebed arası

Ne sola kıvrılır, ne sağa gelir.



Gam çekme, böyle gitmez bu devran,

Nihayet sonuncu durağa gelir.



Hasretle beklenen gelir mutlaka;

Sultan fikir, şanlı otağa gelir.



Yırtılır güneşin kapkara zarı,

Dünyamız yepyeni bir cağa gelir.



Füzeler kağnıya döner ve nöbet,

Işıktan da hızlı Burağa gelir.



Gökyüzü, yeryüzü, helalleşirler,

Nur, kaçtığı yerden toprağa gelir.



Birleşir, kupkuru dalla yanık kök,

Yemyeşil bir ışık, yaprağa gelir.



Kal'a nin burcundan çakar işaret;

Millet, dalga dalga bayrağa gelir.

HAYAT, MAYAT



Hayat, mayat diyorlar

Benim gözüm mayat'ta.

Hayatın eksiği var:

Hayat eksik hayatta.



Takınsam, kanat, manat;

Kuş, muş olsam seğirtsem.

Bomboş vatana inat,

Matan'a doğru gitsem...

N.F.K. Tarikat ehli bir insandı bunu herkes biliyor herhalde. yani bir Allah Dostunun müridi idi. bir derviş, sufi, sofu ne derseniz deyin, ondandı işte.

HIRS



Sen kaçan bir yavru

Geyiksin dağda

Ben peşine düşmüş

Bir canavarım

İstersen dünyayı

Getir imdada,

Yeryüzünde bir sen,

Bir de ben varım.



Seni korkutacak

Geçtiğin yollar,

Arkandan gelecek

Hep ayak sesim.

Sarıp vücudunu

Hayali kollar

Enseni yakacak

Sıcak nefesim.



Kimsesiz odanda

Kış geceleri

İçin ürperdiği

Anlar beni an.

De ki odur sarsan

Pencereleri

De ki, rüzgar değil,

Odur haykıran.



Göğsümden havaya

Kattığım zehir

Solduracak bir

Gül gibi ömrünü

Kaçıp dolaşsan da

Sen şehir şehir,

Bana kalacaksın,

Gene son günü



Hırsım gibi sonsuz

Yaşarsan sen de,

Ben ölümle sırdaş

Olur beklerim.

Hırsıma toprağı,

Rakip etsen de,

Mezarında bir taş olur

Beklerim

IRAKLARDA



Yolcu benmişim gibi,

Bir gemi demir aldı,

Ey her yerin garibi,

Vatan ırakta kaldı.



Sıra sıra duraklar;

Durak bilmez ıraklar,

Şu uçuşan yapraklar,

Beni rüzgara saldı.

İŞARET



O ki, pınar başında çeker suya hasret;

Kadınında kadına, yurdunda yurda hasret.

Yalan dünyada bütün görünüşler iğreti;

Her şey o şeye hazin benzeyişten ibaret.



Var olan yoklukların ömrünü sürüyorum

Aşklar bomboş kuruntu, hürriyetler esaret

Yalnız, 'Rakip' ismiyle Allah'ı görüyorum

Bir yokluk ki, bu dünya, var olandan işaret...