Her Gün Bir Hadis-i Şerif

Hz. Aişe´den:

"Resûlüllah Efendimiz şöyle söyleyerek dua ederdi:
- Allahım! Yaradılışımı güzel yaptığın gibi, ahlâkımı da güzelleştir."
(Ahmed bin Hanbel)
---
Ammar bin Yasir´den:
"Peygamberimizin şöyle dediğini rivayet ediyor:
- Güzel ahlak, ancak Allah´ın güzel ahlakıdır."
(Taberani)

Allah kendinde olan güzel isim ve sıfatlarla insanların da ahlaklanmasını istemiştir. Bu sebeple, denebilir ki, güzel ahlâk, aslında Allahın isim ve sıfatlarının kullardaki yansımasından başka bir şey değildir.

Ömer bin Hattab anlatıyor:
"Resûlüllah Efendimizden, Umre yapmak için izin istedim.
Bana izin verdikten sonra,

- Ey kardeşcağızım! Bizi duandan unutma, buyurdu.
Allah Resûlü bana öyle bir söz söylemişti ki, o söze karşılık tüm dünya benim olsaydı, beni bu kadar sevindiremezdi."
(Ebu Davud - 1498; Tirmizi - 3562)

Allah Resûlünün bu sözü duanın önemini ve yüksek faziletini ortaya koymaktadır.

Duaya ihtiyaç duymayacak bir kimse olsaydı, bu hiç şüphesiz Allah Resûlü olurdu. Zira, Allah onu en sevdiği varlık yapmış; onun her dileğini kabul etmiş, her isteğini yerine getirmişti. Böyle iken, AllahResûlü Hz. Ömer´den "Bizi duandan unutma" buyurmaktadır. Bu hadiste, "büyük zatlar, Allah katında kazanacakları mevkii kazanmışlardır, onların bizim duamıza ihtiyacı yoktur; bilakis bizler onların duasına muhtacız" şeklinde akla gelebilecek düşüncelerin de yanlışlığına işaret olunmaktadır.

Dua, her an, herkes için gerekli bir ibadettir.

Hz. Peygamber (sav)`ı Kabe`nin yanında otururken gördüm. Bir ara başını semaya kaldırarak güldü ve şunu söyledi: "Allah Yahudilere lanet etsin, Allah Yahudilere lanet etsin, Allah Yahudilere lanet etsin! Allah onlara (ölmüş hayvanların) iç yağını yasaklamıştı tutup bunu sattılar ve parasını yediler. Halbuki Allah bir millete bir şeyin yenmesini haram etti mi, onun parasını da haram etti demektir."
(ibnul abbas necasetler 217)

Ebu Hureyre´den:

"Korkan kimse, erkenden yola koyulur. Erkenden yola koyulan hedefine ulaşır.
Dikkat edin, Allah´ın metaı (satılığa çıkardığı malı) çok pahalıdır.

Uyanık olun, Allah´ın metaı ise, cennettir." (Tirmizi)

Dünyada bir başarı elde etmek, bir hedefe ulaşmak isteyen herkesin, bu başarı ve hedefe kavuşmak için elinden gelen güç ve kuvveti kullandığını; bu konuda yerine getirilmesi gerekli tedbirlerin ve sebeplerin hepsine dikkatle riayete çalıştığını görüyoruz. Kısacası dünyevi bir başarı ve kazancın, yüksek fatura bedelini ödemekten kaçınmıyoruz.

Allah´ın en kıymetli malı, âhirette cennettir. Ve Allah, insanlara bu malı satın almayı emretmektedir.

[Cennetin vasfı Kütübü sitte 7295 ]- Ebu Hureyre radiyallahu anh anlatiyor:

"Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Kiyamet gunu olum getirilir. Sirat uzerinde durdurulur ve: "Ey cennet ahalisi!" diye nida edilir. Cennettekiler, (bu cagri uzerine) icinde bulunduklari (o guzel) yerden cikarilacaklari korku ve heyecaniyla bakarlar. Sonra da: "Ey cehennem ahalisi!" diye nida edilir. Onlar da icinde bulunduklari (o fena) yerden cikarilacaklari umid ve sevinciyle bakarlar. (Olum gosterilerek) "Bunu taniyor musunuz?" denilir. (Cennetlikler ve cehennemlikler hepsi bir agizdan) "Evet! Bu olumdur" derler."

Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdu ki: "Bundan sonra emredilir ve Sirat uzerinde olum kesilir. Sonra her iki tarafa birden: "Haydi bulundugunuz hal uzere ebediyet sizindir, burada artik olum yoktur" denilir."

SELAMETLE

Selman-ı Farisi´den:

"Allah Tealanın 100 rahmeti vardır. Ondan (yeryüzüne indirdiği) bir rahmet ile canlılar birbirlerine acırlar. Doksan dokuz rahmeti ise kıyamet günü içindir."
(Müslim - 2702)
---
Bir diğer rivayet şöyledir:

"Allah Teala gökleri ve yerleri yarattığında 100 rahmeti vardı. Her bir rahmet, gökle yer arasına dolduracak genişliktedir.
Yüz rahmetin birini yeryüzüne indirdi. Bu rahmet sebebiyle (işte) anne yavrusuna şefkat gösterir. Vahşi hayvanlar ve kuşlar birbirlerini severler.
Kıyamet günü olunca, Allah rahmetini kemale erdirecektir. (Diğer 99 rahmetini de kulları için indirecektir)"

Ebu Musa el-Eş´arî´den:

"Kıyamet günü bir kısım müslümanlar, dağlar gibi günahlarla gelirler de Allah onların günahlarını affeder." (Müslim - 2767)

Bu hadis-i şerifte, günahkar kulların Allah´ın rahmetinden ümit kesmemeleri konusunda büyük bir müjde vardır.

Mü´min insanın işlediği pek çok hataları olabilir, alışıp ta terkedemediği nice günahları bulunabilir.

Kul, bunca günah ve hatalarına bakıp ta, Allahtan başka sığınacak bir yapı, kaçacak bir kapı aramamalı; şeytana uyup Allah´ı ve âhireti inkara, Allah´ın rahmetinden ümit kesmeye kalkışmamalıdır.
İnsan, dağlar gibi günahı olsa da, yine Allah´a yönelmeli, onun affına dayanmalı, mağfiretine yapışmalıdır. Her şeye rağmen asla ve asla Rabbinin engin rahmetinden ümitsiz olmamalıdır.

Ebu Hureyre´den:

Allah Resûlü şöyle buyurdu:
- Adamın biri, başka bir din kardeşini ziyaret için yola koyulmuştu. Allah, o kişinin geçeceği güzergah üzerine bir meleği gözlemci olarak koydu.

Adam, insan görüntüsündeki meleğin yanına varınca, melek ona sordu:
- Nereye gitmek istiyorsun?
- Şu köydeki din kardeşimi, ziyaret etmek istiyorum.
- Sana vermek için hazırladığı bir hediyesi var da onu almaya mı gidiyorsun?
- Hayır, onu Allah için severim, sırf bu sevgimden dolayı ziyaretine gidiyorum.

Bunun üzerine melek, ziyaretçi adama:
- Ben Allah´ın sana gönderilmiş bir elçisiyim.
Sen Allah için o kişiyi nasıl sevdinse, Allah da seni öyle sevmiştir, dedi.

(Müslim - 2567)

İbn-i Mes´ud´dan:

Bir adam Peygamberimize gelerek:
- Ya Resûlallah! İçlerine katılmadığı halde bir topluluğu seven kişi hakkında ne dersin? diye sormuştu.

Efendimiz buyurdu ki:
- Kişi sevdiği ile beraberdir.
---
Diğer bir rivayet ise şöyledir:

Peygamberimize:

- Ya Resûlallah! Bir adam bir topluluğu seviyor, ama içlerine katılmış değil, (yani onların yaptıkları gibi yapıyor değil, bu adamın durumu nedir? Bu sevgisinin bir değeri var mıdır?) diye sorulmuştu.

Allah Resûlü:
- Kişi sevdiği ile beraberdir, buyurdu.
(Buhari-6168; Müslim-2640

"Tehlikeli olduğunu bile görseniz, gerçeği aramaktan, doğruya ulaşmaktan geri durmayın.
Zira kurtuluş, sadece ve sadece doğruluktadır."
(İbn-i Ebiddünya)

Bilinçli müslüman, doğruluk üzere yaşamakta, tehlike ve zarar olduğunu görse bile, doğruluktan şaşmaz, eğriliğe sapmaz.

İnanır ki, dünyada da ahirette de insanı kurtarıcı tek gerçek doğruluktur.

Doğruluk bir an için zarar verir gibi olsa da, uzun vadeli düşünüldüğünde, insanı utançtan, pişmanlıktan, daha büyük zararlardan kurtaracak yegane çare, doğruluğa 4 elle sarılmaktır. Yalana dolana, kısa bir süre için faydalı gözükse bile asla tenezzül etmemektir.

Ebu Hureyre (ra) anlatiyor:

Bir adam gelerek: "Ey Allah'in Resulu iyi davranip hos sohbette bulunmama en ziyaade kim hak sahibidir?" diye sordu.
Hz. Peygamber (sav): "Annen!" diye cevap verdi.
Adam: "Sonra kim?" dedi, Resulullah (sav) "Annen!" diye cevap verdi. Adam tekrar: "Sonra kim?" dedi
Resulullah (sav) yine: "Annen!" diye cevap verdi. Adam tekrar sordu: "Sonra kim?" Resulullah (sav) bu dorduncuyu: "Baban!" diye cevapladi."

((Buhari, Edeb 2; Muslim, Birr 1, (2548). ))

"Kıyamet gününde, kulun ilk hesap verecek olduğu şey, namazıdır.
Eğer tamamlamışsa, bu, onun için tam olarak yazılır. Eğer tamamlayamamışsa, Allah Teala meleklere:
- Bakın, eğer kulumun nafile namazları varsa onunla o farz namazlarını tamamlayın! emreder.
Sonra zekattan da bu şekilde kul hesaba çekilir.
Daha sonra sıra ile diğer ameller, aynı minval üzere ele alınır."
(Ramuzu´l-Ehadis)

Bu hadiste, namaz borcu olanlara sevindirici bir müjde vardır. Noksan kalan namazların sünnet ve nafile namazlarla tamamlanacağı haber verilmektedir.