Siyer-i Nebi
Siyer-i Nebi, Rabbini en iyi tanıyan ve insanlara en güzel şekildetanıtan Efendimizin mübarek hayatıdır. Rabbinin terbiye ettiği yüceahlak sahibinin, canımızdan ziyade sevdiğimiz ve onu sevmekleRabbimizin sevgisini kazanabileceğimiz sevgilinin, hem de en sevgilininhayat hikâyesidir.
Efendimiz aleyhisselam, Allah'a ve ahiret gününe iman eden ve Rabbiniçokça zikreden müminlerin en güzel örneği, önderi ve rehberidir.1 O, Kaf dağının ardında yaşayan bir masal kahramanı değil; bizden, içimizden biridir.
O, babasını hiç görememiş bir yetim, annesini çölün ıssız bir köşesinegömmek zorunda kalan ve mezarı başında gözyaşı döken, henüz altıyaşında öksüz kalmış bir çocuktur. Anne ve baba sevgisinden mahrumyaşayanların gözlerinde o mübarek yetim canlanır.
Geçinmek için dağlarda koyun güden kimsesiz bir çoban, dürüstlüktenbaşka sermayesi olmayan genç bir tüccardır O. Baba parası yemeyen veekmeğini taştan çıkaran yiğitlerin yüreğinde onun sabrı ve direncivardır.
O, çevresindeki kötülük ve çirkinliklere karşı kendisini koruyan,bataklığın ortasında tertemiz kalabilmenin mücadelesini veren faziletlibir kimsedir. Asrın manevi çöküntüsüne güzel ahlakıyla meydanokuyanların ve gençliğini Allah yolunda harcayan müminlerin dayanağı, sığınağı ve ideali O'dur.
Efendimizi bir yetim olarak bulup da himaye eden yüce Allah2, Kureyş'in en zengin ve en temiz kadınını onun karşısına çıkarmıştır.Evlenmeye imkânı olmayan, evliliği aklından dahi geçiremeyen ahlakabidesi, herkesin evlenmek istediği ancak kapısından geri çevrildiğibir hanım efendiyle; Hz. Hatice'yle evlenmiştir.
Allah Teâlâ kendisini seven ve sadece kendisine güvenen kullarını hiçbir zaman yalnız ve yardımcısız bırakmamıştır.
O, hanımı Hatice'nin ardından gözyaşı döken ve ölünceye kadar onuhayırla yâd eden vefalı bir eş, çocukları kucağında vefat eden acılıbir baba, namazda omuzlarına çıkan torunlarını rahatsız etmemek içinsecdesini uzatan nur yüzlü bir dededir. O kızlarını ayakta karşılayan,torunlarını mescidin kapısında gördüğünde koşup onları kucaklayan,sarılıp bağrına basan, Medine'nin yetim çocuklarına öz babalarınıaratmayan sevgi peygamberidir.
Efendimiz, oğulları Kasım ve Abdullah vefat ettiğinde çok üzülmüş,soyunun kesileceğini ve adının yok olmaya mahkûm olacağını söyleyenlerekarşı sabır göstermiştir. Oğlu kadar çok sevdiği Zeyd bin Harise şehitdüştüğünde hıçkıra hıçkıra ağlamış, kızları ve torunları gözleri önündecan vermiştir. Ömrünün son günlerinde üzerine titrediği ve çok sevdiğiküçük yavrusu İbrahim can çekişirken, Uhud dağına bakmış: 'Ey Uhuddağı, şu yaşadığım acı ve ızdırabı sen taşıyamaz ve paramparça olurdun'diyerek yüreğindeki yarayı ifade etmiştir. Ancak hiçbir zaman Rabbine isyan etmemiş, Uhud dağından çok daha güçlü olmanın mücadelesini vermiştir. Aradan geçen yıllar ona ebter diyenleri tarihin karanlıklarına gömmüş,yetişen nesiller, minarelerden yükselen sesler Rabbini çok seven azizpeygamberi hiçbir zaman unutmamıştır.
Yavrularını, sevdiklerini, kendilerini hayata bağlayan şeylerinikaybedenler hep O'nu düşünmüş, Allah'tan geldik ve O'na döneceğizdemişlerdir. O, Allah'ın mesajını kullarına anlatan ve açıklayandır.'Siz ateşe düşmek istiyorsunuz, ben ise kuşaklarınızdan tutup sizi korumaya çalışıyorum' diyendir.Kendisine taş atanlara, dişlerini kıranlara ve işkence edenlere dua eden, onların bağışlanması için geceleri gözyaşı dökendir.
O, bizim içimizden biri, sıkıntıya uğramamıza üzülen, bizim için endişe eden, bize şefkat ve merhamet gösterendir.O, ben sizin babanız gibiyim, diyerek bizi kendisinden ayırmayan, omzunda kerpiç taşıyan, açlıktan midesine taş bağlayandır.
O, Allah'ın üzerine yemin ettiği yüce hayatın sahibi,ilahi kelamın ete kemiğe bürünmüş halidir. Onu sevmek, ona tâbi olmak,onun davasını anlayabilmek onun hayatını en güzel şekilde öğrenmeklemümkündür. Siyer-i Nebi Rabbimizin rahmetine, efendimizin şefaatineulaştıran pek mübarek bir ilimdir. Ashab-ı kiramı takip eden nesilEfendimiz ve arkadaşlarının hayatını Kuran öğrenir gibi öğrenmiş veçocuklarına titizlikle öğretmişlerdir. Zira onu tanımayan, mücadelesinibilmeyen kimseler pek çok hayırdan mahrum kalmıştır.
Hz. Peygamber vefat ettiği günün sabahında ayağa kalkıp namaz kılmaktaolan ashabını seyretti. Onların namaz kılışı ve cemaate verdikleri önemonun gül yüzünü tebessümle doldurdu. Müslümanların aklında kalan songörüntü işte o gülümseme oldu. Bu site onun yüzündeki bu tebessümü birnebze daha arttırmak üzere hazırlandı.
Yeni açılmış olan sitemize uğramanızı temenni ediyor ve sitemiz hakkında ki yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar. Selam ve dua ile...
Rabbini en iyi tanıyan ve en güzel şekilde tanıtan Sevgili'nin hayat hikâyesi
Efendimiz aleyhisselam, Allah'a ve ahiret gününe iman eden ve Rabbiniçokça zikreden müminlerin en güzel örneği, önderi ve rehberidir.1 O, Kaf dağının ardında yaşayan bir masal kahramanı değil; bizden, içimizden biridir.
O, babasını hiç görememiş bir yetim, annesini çölün ıssız bir köşesinegömmek zorunda kalan ve mezarı başında gözyaşı döken, henüz altıyaşında öksüz kalmış bir çocuktur. Anne ve baba sevgisinden mahrumyaşayanların gözlerinde o mübarek yetim canlanır.
Geçinmek için dağlarda koyun güden kimsesiz bir çoban, dürüstlüktenbaşka sermayesi olmayan genç bir tüccardır O. Baba parası yemeyen veekmeğini taştan çıkaran yiğitlerin yüreğinde onun sabrı ve direncivardır.
O, çevresindeki kötülük ve çirkinliklere karşı kendisini koruyan,bataklığın ortasında tertemiz kalabilmenin mücadelesini veren faziletlibir kimsedir. Asrın manevi çöküntüsüne güzel ahlakıyla meydanokuyanların ve gençliğini Allah yolunda harcayan müminlerin dayanağı, sığınağı ve ideali O'dur.
Efendimizi bir yetim olarak bulup da himaye eden yüce Allah2, Kureyş'in en zengin ve en temiz kadınını onun karşısına çıkarmıştır.Evlenmeye imkânı olmayan, evliliği aklından dahi geçiremeyen ahlakabidesi, herkesin evlenmek istediği ancak kapısından geri çevrildiğibir hanım efendiyle; Hz. Hatice'yle evlenmiştir.
Allah Teâlâ kendisini seven ve sadece kendisine güvenen kullarını hiçbir zaman yalnız ve yardımcısız bırakmamıştır.
O, hanımı Hatice'nin ardından gözyaşı döken ve ölünceye kadar onuhayırla yâd eden vefalı bir eş, çocukları kucağında vefat eden acılıbir baba, namazda omuzlarına çıkan torunlarını rahatsız etmemek içinsecdesini uzatan nur yüzlü bir dededir. O kızlarını ayakta karşılayan,torunlarını mescidin kapısında gördüğünde koşup onları kucaklayan,sarılıp bağrına basan, Medine'nin yetim çocuklarına öz babalarınıaratmayan sevgi peygamberidir.
Efendimiz, oğulları Kasım ve Abdullah vefat ettiğinde çok üzülmüş,soyunun kesileceğini ve adının yok olmaya mahkûm olacağını söyleyenlerekarşı sabır göstermiştir. Oğlu kadar çok sevdiği Zeyd bin Harise şehitdüştüğünde hıçkıra hıçkıra ağlamış, kızları ve torunları gözleri önündecan vermiştir. Ömrünün son günlerinde üzerine titrediği ve çok sevdiğiküçük yavrusu İbrahim can çekişirken, Uhud dağına bakmış: 'Ey Uhuddağı, şu yaşadığım acı ve ızdırabı sen taşıyamaz ve paramparça olurdun'diyerek yüreğindeki yarayı ifade etmiştir. Ancak hiçbir zaman Rabbine isyan etmemiş, Uhud dağından çok daha güçlü olmanın mücadelesini vermiştir. Aradan geçen yıllar ona ebter diyenleri tarihin karanlıklarına gömmüş,yetişen nesiller, minarelerden yükselen sesler Rabbini çok seven azizpeygamberi hiçbir zaman unutmamıştır.
Yavrularını, sevdiklerini, kendilerini hayata bağlayan şeylerinikaybedenler hep O'nu düşünmüş, Allah'tan geldik ve O'na döneceğizdemişlerdir. O, Allah'ın mesajını kullarına anlatan ve açıklayandır.'Siz ateşe düşmek istiyorsunuz, ben ise kuşaklarınızdan tutup sizi korumaya çalışıyorum' diyendir.Kendisine taş atanlara, dişlerini kıranlara ve işkence edenlere dua eden, onların bağışlanması için geceleri gözyaşı dökendir.
O, bizim içimizden biri, sıkıntıya uğramamıza üzülen, bizim için endişe eden, bize şefkat ve merhamet gösterendir.O, ben sizin babanız gibiyim, diyerek bizi kendisinden ayırmayan, omzunda kerpiç taşıyan, açlıktan midesine taş bağlayandır.
O, Allah'ın üzerine yemin ettiği yüce hayatın sahibi,ilahi kelamın ete kemiğe bürünmüş halidir. Onu sevmek, ona tâbi olmak,onun davasını anlayabilmek onun hayatını en güzel şekilde öğrenmeklemümkündür. Siyer-i Nebi Rabbimizin rahmetine, efendimizin şefaatineulaştıran pek mübarek bir ilimdir. Ashab-ı kiramı takip eden nesilEfendimiz ve arkadaşlarının hayatını Kuran öğrenir gibi öğrenmiş veçocuklarına titizlikle öğretmişlerdir. Zira onu tanımayan, mücadelesinibilmeyen kimseler pek çok hayırdan mahrum kalmıştır.
Hz. Peygamber vefat ettiği günün sabahında ayağa kalkıp namaz kılmaktaolan ashabını seyretti. Onların namaz kılışı ve cemaate verdikleri önemonun gül yüzünü tebessümle doldurdu. Müslümanların aklında kalan songörüntü işte o gülümseme oldu. Bu site onun yüzündeki bu tebessümü birnebze daha arttırmak üzere hazırlandı.
Yeni açılmış olan sitemize uğramanızı temenni ediyor ve sitemiz hakkında ki yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar. Selam ve dua ile...
Moderatör tarafında düzenlendi: