Ayeti kerimede,
Allahın nimetlerini birer birer saymaya kalksanız
icmâlen bile sayamazsınız.(Nahl 18 )
Yerleri gökleri direksiz desteksiz tutuyor.
Gündüzün peşinden geceyi, gecenin peşinden de
gündüzü getiriyor.
Dilediği zaman semadan yağmurlar yağdırıyor.
Arzdan sular fışkırtıyor.
Bütün insanlar bir araya gelseler ilimlerini fenlerini ortaya
koysalar bir yaprak yapabilirler mi?
Bir tek yaprak karşısında bütün kâinat acze düşüyor.
Şu halde var olan yalnız H.z Allahtır.
Öyle bir Allah ki, dilekler çoğaldıkça Hacetler arttıkça
inâm ve ikramları da artıyor iyilikleri güzellikleri bitmez tükenmez.
Denizlerden büyük nimetlerinin içinde yaşıyoruz.
Her Nimet O'nun her lütuf O'ndan.
Ruh ta O'nun beden de O'nun insanda ne var Hiç.
Ruhtan haberimiz yok,vücudtan haberimiz yok, bu Kadar
ihsanlardan haberimiz yok.
Bizim daha kendimizden haberimiz yok.
Üstelik bütün bunları benimsiyoruz benim diyoruz.
Hatta O'nun ihsanları ile O'na tefahüre kalkıyoruz.
O'nun emanetlerini nefsimize malettiğimiz için O'nun malını
O'na satmaya kalkmış oluyoruz.
Halbuki h.z Allah c.c. o nimetleri bize emaneten ve
muvakkaten verdi.
Bir Zaman sonra da alacak bizi de alacak,
Çünkü kendisi de kendisinin değildir.
İnsan oğlu bu hakikati bir türlü bilemedi.
Ayeti kerimede;
Çünkü insan çok zalim ve cahildir. buyuruyor.(Ahzap 72)
H.Z. Allah c.c cümlemizi hem zalimlikten hem de cahillikten
uzak tutsun Zatına has bir kul habibine ümmet etsin inşaAllah Amin.
Hatemi veli
Ömer öngüt Efendi h.z.