Başlığı tanımlayamadım.

cok güzel bir konu ve soru, ne yazik'ki bu forumu gereksiz mesajlarla dolduran üyeler,nedense cevaplayamamislar sizin sorunuzu.

Peygamber efendimizin hayatını göz önüne alırsak eğer dini inançlarından taviz vermemesi en doğrusu...Kim nederse desin...Süt annesi zaten onu oğlu gibi görüyorsa inançlarınada eminim saygı duyar

birde adamın düşüncesini bilmek lazım.mesela adam tebliğiyi düşünüyosa yaptığı doğrudur.çünkü halktan olanlar islamiyetin ne kadar saygıdeğer bir din olduğu kanaatine varırlar.
allh razı olsun

Tamamen kendi fikrimdir, ancak bir resmi öpmek, kanaatimce araya bir put koymak gibi bir şey olur. Yani bir aracı. O resmi öpmedende, ihtiyaç duymadanda rahatça onu anabilir insan. Ama gene kanaatimce, arkadaşını çok suçlamamak gerek. Yeni müslüman olmuşsa bazı şeylerden tam haberi olmayabilir. Zamanla kendide terkeder belkide bu hareketini.

Sadece şahsi fikrimdir....Eğer bunu yapmamış olsa kendini o çevreden soyutlamış istesede istemesede aradaki bağlar zayıflamış olacak.Hem sonra doğru olsada olmasada öptüğü resim gösterdiği sevgide yabancıya değil hani,İsa as.ma.Ben ilk örtündüğümde bulunduğum çevreyle yaşadıklarım aynıydı, onları kendim vasıtasıyla tesettürden soğutmamak adına benzer tavırlar sergilemem gerekti, yaptığımın doğru olduğunu inkar edemem ama niyetim onları ürkütmemekti, ve hala okul arkadaşlarıma islamiyetin bağnazlık değil tam tersine onların modernlik dediği kavramı sınırlamadığını gösterebilmek için kılı kırk yararcasına uğraşıyorum.İşe yarıyormu diye sorarsanız bir çok ataist ve alevi arkadaşım var onlarla rahatlıkla islamı konuşabiliyorum.

Allah yardımcımız olsun,bizi harama yaklaşmaktan uzak etsin...

Gençsofi biraz açar mısın söylediklerini? Meydana gelen olayda nasıl bir tebliğ söz konusu?
-------

Benim şahsi kanaatim ise: Gerek Hz. Muhammed ve diğer peygamberler ve gerekse sonrasında yaşamış olan büyük islam insanlarının hayatlarına bakacak olur isek hiç birinin dininden sırf politik davranmak adına taviz vermediğini görürüz. Aslında çok fazla kitap okumuş değilim bu konuda. Ama en azından çağrı isimli filmi seyrettiğimde şunu görüyorum. İki kardeşten birisi müslüman olup, diğeriyle savaşta karşı karşıya gelmiştir. Şöyle bir nokta da var; kişinin sonradan müslüman olması veya doğuştan müslüman olması diye bir olgunun bu noktada hiç bir anlamı yoktur. Hangi dini yaşıyorsan onun gereklerine göre hareket etmen gerekir diye düşünüyorum. Hz. İsa dahi, sevginin aşkın kendisine değil, Allah'a olması gerektiğini söyler.


-------

Arkadaşım hakkında bir kaç bilgi

5 vakit namazını kılıp, zekatlarını aksatmaz.
10 yıldır müslüman. ve 10 yıldır Türkiye'de yaşıyor olup, bir cemaatin de üyesidir. 32 yaşında ve doktor.

--------

Bir haftalık ziyaretimden gözlemler aktarmak istiyorum ayrıca.

Hristiyanlık dininde açıkcası Allah kavramı yok veya yoka yakın durumda. Her şey Hz. İsa üzerine odaklandırılmış. Ya da Meryem ana. Zaten hep cennetteki babamız diye bahsederler. Yani inançlarının tümünü Hz. İsa'nın üzerine yoğunlaştırmış durumdalar. Bu bağlamda Allah'tan başka bir şeye tapınmak şirk olmuyor mu? Ve Hristiyanlık dini, Allah'a inanılan dinler kapsamından çıkmıyor mu? ( Bu noktada biraz kafam karışık, eğer mana ve kelime hatası varsa kusura bakmayın. )

öncelikle yaptığını tasvip etmiyorum kardeşim.yalnız burada onların sewgisini kazanıp kendi yoluna yönlendirme gibi bir amaç güdülüyorsa,islama aykırı olmayan herşey yapılabilir.eğer arkadaşınız onlara itici davranıp,meclislerine katılmayıp,onların hoşnut olmayacağı işleri yaparsa,kaşıdaki insanlar arkadaşınızı yadırgar ve bu yadırgama ister istemez islama gelir.