Ey nefis içinde Allah'ın bilgisinden birşeyler var diye kendini bir şey sanma. Ey nefis, sen gemiyle denizde gider iken bir fırtına çıkınca taptıkları tüm tanrılar ortadan kaybolup içtenlikle Allah'a yalvaran ve Allah'ın fırtınayı durdurmasıyla karaya ulaşan ama sonra yine eski tanrılarına tapan insanların halini biliyor musun? Onlar için Allah'ın kendilerini karada yakalamayacağından emin mi oldular denmiştir.
Nuh'un oğlu dağa çıkmıştı veya çıkmayı düşünüyordu ama dalgalar onu aldı götürdü. Kimileri ise başka şekillerde helak oldu.
Nice insan var ki bir iffet abidesi olmuş, niceleri ahlağıyla ün salmış, nicelerinin salih amelleri kayıtlara geçmiş. Ey nefis eğer o insanlardan olmak istiyorsan, o insanlara karşı bir hayranlığın varsa bırak bu zulmü. Onların arasında olmak istiyorsan çık şeytanların arasından. Günahlarına günahlar eklemek istemiyorsan bırak bu yolu.
Ey nefis sen neden Allah'ın kullarına, gönlü sevgiyle dolu olanlara, ahlağını ve iffetini korumaktan başka gayesi olmayan insanlara ilişiyorsun.. Elektirik gibi faturaları ödemiyorsan, kaçak yollarla servetine servet katıyorsan, kendinden olmayanı hor görüyor, kendi zannınca feleğin çemberini bir o yana bir bu yana çevirdiğini sanıyorsan, annene babana kötülük ediyor, yaptıklarınla karanlığına karanlık ekliyorsan ey nefis nedendir bu zulüm, neden Allah'ın kulları arasında problemler çıkarıyorsun.
Sorun nerede. Gözlerin bulanıyor olmalı ki gerçeklerle yalanı birbirine karıştırıyorsun. Peygamberleri doğa üstü güçleri olan üstün yaratıklar olarak görüyorsun. Onların getirdiği mucizeleri birer yetenek olarak görüp peygamberlerin bir kul olduğunu unutuyor, amaçlarının kavimlerine ilahi emirleri bildirmekten başka birşey olmadığını bilemiyor, başkalarının iyiliğini kendi zararına sanıyorsun.
Ey nefis yeryüzünde kibirle yürüyor, dağlardan daha yüce veyahutta yeri yarabilecek kadar büyük olduğunu sanıyorsun. İnsanları korkutuyor, kimine ödlek kimine ürkek diyorsun. Ey nefis asıl ödlek sensin, asıl ürkek sensin. İzin vermesem kendinden başka herkesi yok etme planları kuracaksın, başka gördüğün tüm kulları Allah'ın huzurundan çıkarabilecekmiş gibi, onların göğsündeki merhamet tomurcuklarını söndürebilecekmiş gibi, elini uzattığın her şey sanki seninmiş, sanki cennete cehenneme taksim yapan senmişsin gibi davranıyorsun.
Ey uğursuz, ey şeamet sahibi nefis, sen problemlisin. Senin problemin kafanda mıdır yoksa kalbinde midir, yoksa ruhunda mıdır, var buna sen karar ver.
Ey nefsim, ey zalim nefsim ben seni ancak Allah'ın izin verdiği kadar dizginleyebilirim, ben sana ancak senin uysallığın kadar yardım edebilirim. Sen dizginlerinden boşanıp kara çamurlara bulanıyorsan artık ölüm de hayat da kat kat dert olacaktır sana. Oluyor zaten.
Nuh'un oğlu dağa çıkmıştı veya çıkmayı düşünüyordu ama dalgalar onu aldı götürdü. Kimileri ise başka şekillerde helak oldu.
Nice insan var ki bir iffet abidesi olmuş, niceleri ahlağıyla ün salmış, nicelerinin salih amelleri kayıtlara geçmiş. Ey nefis eğer o insanlardan olmak istiyorsan, o insanlara karşı bir hayranlığın varsa bırak bu zulmü. Onların arasında olmak istiyorsan çık şeytanların arasından. Günahlarına günahlar eklemek istemiyorsan bırak bu yolu.
Ey nefis sen neden Allah'ın kullarına, gönlü sevgiyle dolu olanlara, ahlağını ve iffetini korumaktan başka gayesi olmayan insanlara ilişiyorsun.. Elektirik gibi faturaları ödemiyorsan, kaçak yollarla servetine servet katıyorsan, kendinden olmayanı hor görüyor, kendi zannınca feleğin çemberini bir o yana bir bu yana çevirdiğini sanıyorsan, annene babana kötülük ediyor, yaptıklarınla karanlığına karanlık ekliyorsan ey nefis nedendir bu zulüm, neden Allah'ın kulları arasında problemler çıkarıyorsun.
Sorun nerede. Gözlerin bulanıyor olmalı ki gerçeklerle yalanı birbirine karıştırıyorsun. Peygamberleri doğa üstü güçleri olan üstün yaratıklar olarak görüyorsun. Onların getirdiği mucizeleri birer yetenek olarak görüp peygamberlerin bir kul olduğunu unutuyor, amaçlarının kavimlerine ilahi emirleri bildirmekten başka birşey olmadığını bilemiyor, başkalarının iyiliğini kendi zararına sanıyorsun.
Ey nefis yeryüzünde kibirle yürüyor, dağlardan daha yüce veyahutta yeri yarabilecek kadar büyük olduğunu sanıyorsun. İnsanları korkutuyor, kimine ödlek kimine ürkek diyorsun. Ey nefis asıl ödlek sensin, asıl ürkek sensin. İzin vermesem kendinden başka herkesi yok etme planları kuracaksın, başka gördüğün tüm kulları Allah'ın huzurundan çıkarabilecekmiş gibi, onların göğsündeki merhamet tomurcuklarını söndürebilecekmiş gibi, elini uzattığın her şey sanki seninmiş, sanki cennete cehenneme taksim yapan senmişsin gibi davranıyorsun.
Ey uğursuz, ey şeamet sahibi nefis, sen problemlisin. Senin problemin kafanda mıdır yoksa kalbinde midir, yoksa ruhunda mıdır, var buna sen karar ver.
Ey nefsim, ey zalim nefsim ben seni ancak Allah'ın izin verdiği kadar dizginleyebilirim, ben sana ancak senin uysallığın kadar yardım edebilirim. Sen dizginlerinden boşanıp kara çamurlara bulanıyorsan artık ölüm de hayat da kat kat dert olacaktır sana. Oluyor zaten.
Moderatör tarafında düzenlendi: