KELİME-İ TEMCÎD:
"Lâ havle velâ kuvvete illâ billah" sözüdür. Mânâsı; "Güç ve kuvvet ancak Allah'ü teâlâdandır" demektir.
Îmâm-ı Rabbânî hazretleri
din ve dünyâ zararlarından kurtulmak için
her gün beş yüz kerre Kelime-i temcîd okurdu. (Senâullah-ı Pâni Pûtî)
Korkulu zamanlarda ve cin çarpmasını def etmek için Kelime-i temcîd okuyunuz. (Ahmed Fârûkî)
Derdlerden kurtulmak ve murâda (isteğine
dileğine) kavuşmak için; beş yüz kerre Kelime-i temcîd ile
evvelinde ve âhirinde (sonunda) yüzer defâ salevât-ı şerîfe (Allahümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âli seyyidinâ Muhammed) okuyup duâ etmelidir. (Muhammed Ma'sûm)
"Lâ havle velâ kuvvete illâ billah" sözüdür. Mânâsı; "Güç ve kuvvet ancak Allah'ü teâlâdandır" demektir.
Îmâm-ı Rabbânî hazretleri
Korkulu zamanlarda ve cin çarpmasını def etmek için Kelime-i temcîd okuyunuz. (Ahmed Fârûkî)
Derdlerden kurtulmak ve murâda (isteğine
Esaretten Kurtuluş Reçetesi
Bu mübarek cümle ile ilgili asr-ı saadetten şöyle bir olay aktarılmaktadır: Mâlik el-Eşcaî, Efendimiz’e gelerek oğlu Avf'ın, düşmana esir düştüğünü haber verdi. Efendimiz de ona: "Oğluna haber gönder: Allah Resûlü 'Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh duasını çokça yapmanı emrediyor' de!" buyurdu. Avf'a haber gönderildi ve Allah Resûlü’nün tavsiye ettiği dua iletildi.
Efendimiz’in haberini alan Avf, yüzükoyun yere kapandı ve 'Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh' demeye başladı. Müşrikler onu iyice bağlamışlardı. Üzerindeki bağlar kendiliğinden çözüldü. Hemen dışarıya çıktı ve kendisini esir edenlere ait bir deveye binerek oradan hızla uzaklaştı. Yolda, esir eden kimselerin deve sürüsüne rastladı. Sürüye seslendi, develer de onun arkasından geldiler.
Avf'ın, geldiğini bildirmek için seslenmesi, anne ve babası için sürpriz oldu. Babası çıktı ve 'Kâbe’nin Rabbine yemin olsun ki, bu bizim Avf!' dedi.
Annesi de: 'Benim canım, benim ciğerim!' diyerek oğlunu karşıladı, bağrına bastı. Avf'ın tek sıkıntısı, vücudundaki bağların yaptığı izler ve bıraktığı acılardı. Babası ve evin hizmetçisi kapıya koştular. Bir de ne görsünler! Avf, evin avlusunu develerle doldurmuş! Babasına, durumunu ve develerin nasıl geldiğini anlattı. O da, hem Avf hem de develer hakkında Allah Resûlü’ne gelip bilgi verdi. Efendimiz şöyle buyurdu:
"O develeri nasıl istersen kullanabilirsin, tıpkı kendi develerin gibi." O sırada şu âyet nazil oldu: "Kim Allah'a karşı gelmekten sakınırsa, Allah, ona sıkıntıdan çıkış kapıları açar. Onu hiç ummadığı yerlerden rızıklandırır. Allah’a dayanıp güvenene Allah kâfidir." (Talâk, 65/3)8
Avuçlar Dolusu Hayır
İbn Ebi Evfa (radıyallahu anh) anlatıyor: "Efendimiz’e bir adam gelerek,
— Ey Allah'ın Resûlü, ben Kur'ân'dan yeterince ezberleyemiyorum. Bana yetecek başka bir şeyi siz öğretseniz!" dedi.
Efendimiz şu duayı öğretti: 'Sübhânallah, velhamdülillah ve lâilâhe illallah, vallâhu ekber ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh."
Adam,
— Ey Allah'ın Resûlü, bu zikir Allah içindir. (O'nu senâdır), kendim için dua olarak ne söyleyeyim?" dedi.
Allah Resûlü (s.a.s.) de Şöyle dua et dedi:
" اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَاهْدِنِي وَارْزُقْنِي
Allah'ım bana merhamet et, afiyet ver, hidayet ver, rızık ver!".
Adam (dinleyip, kalkınca) ellerini sıkıp göstererek: "Şöyle (sımsıkı belledim!)" dedi. Efendimiz bunun üzerine:
— İşte bu adam iki elini de hayırla doldurdu, buyurdu."9
Fakirliğin Bir Çaresi
Bu dünyada sebeplere riayet etmek Allah'ın değişmez sünnetindendir. Mal-mülk edinmek için de elbette sebeplere riayet edilecektir. Bu, duanın fiilî boyutunu oluşturur. Ancak bununla yetinmeyip bir de kavlî dua etmek kulluğumuzun gereğidir. İşte böyle bir duayı İmam Mekhûl'den rivayetle Hz. Ebû Hüreyre'den öğreniyoruz: "
Allah Resûlü buyurdular ki: “Lâ havle ve lâ kuvvete illa billâh, sözünü çok tekrar edin. Zira o cennet hazinelerindendir.” Mekhûl der ki: "Kim bunu söyler ve sonra da: "Allah'ın gazabından ancak O'nun rahmetine iltica etmekle kurtuluşa erişilebilir" ifadesini de eklerse, Allah ondan yetmiş çeşit zararı kaldırır ki bunların en hafifi fakirliktir."