sevgili kardeşim radikal; benim bir günümün diğer günümden daha hayırlı olmasını bende isterim. Ancak ne yalan söyleyeyim bunu yapamıyorum demiyorum. Genel olarak baktığımda yapmadığmın farkındayım. Bundan dolayı girdiğim günahtan dolayı tövbe ediyorum, ama gene yapıyorum. sonra gene tövbe ediyorum. Örneğin, sabah namazını kalkıp kılmadığım zaman sabah işe giderken tövbe ede ede gidiyorum ama gene ertesi sabah aynı benim, gene tövbe ediyorum. Birgün kuran-ı Kerimi bir akşamda bir cüzü okuyorum, mealini okuyorum sabah namazına kalkıp kuran okuyorum, gece kalkıp namaz kılıyorum, gece tesbik çekiyorum zikir yapıyorum. bir kaç gün böyle devam ediyorum, sonra bakıyorum, sabah namazını kalkıp kılmamışım, öğle namazını işlere dalmışım devlet memuruyum gidememişim, ilkindide geçmiş, evde akşam namazına niyet ediyorum ve çok yorgunum yatıyorum sabaha kalkıp işe gidiyorum. Ben kendimi haklı görmüyorum kesinlikle ve kesinlikle günahkarım. Şöyle yapmayı planlıyorum, Ebu hanefi hazretleri 40 yıllık namazını tekrar etmiş sende bol bol kaza namazı kıl ama namaz borcuyla ölme diyorum. Geçen 20 Nisanda kutlu doğum haftasının olduğu gün babamı izmir'de şifa hastanesine götürdüm kalbinden anji oldu, gece yanında refakatçi oldum. hiç bir namazımı mübarek günde kılmadım. Benim imtihanım bu gün böyleymiş dedim. Yani kısacası ben yapamıyorum demiyorum ne kendimi ne sizi ne de ALLAH'ı kandırmak değil, doğrusu yapmıyorum. Herzamanki duam gibi ALLAH beni Affetsin Vehhab ALLAH bana bağışlasın diyorum. Ben bu kadar müslümanımda demiyorum, ALLAH beni bağışlasın diyorum tövbe ediyorum ama hayatımı bu kadar düzene koyuyorum. Benim duam budur ALLAH beni biliyor. İnşallah sonumu hayır eder.
)