Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz gece namazlarının sonunda yaptığı dualarının bir bölümünde şöyle münacaatta bulunurlardı:
“Ey Allah’ım! Kalbime bir nur ver, kabrime bir nur ver, önüme bir nur arkama bir nur ver, üstüme bir nur altıma bir nur ver, kulağıma bir nur gözüme bir nur ver, saçıma bir nur ver, derime bir nur ver, etime bir nur kanıma bir nur ver, beynime bir nur ver, kemiklerime bir nur ver!
Ey Allah’ım! Nurumu büyült, bana bir nur ver, benim için bir nur yarat!” (Tirmizi)