Selamun aleyküm kardeşlerim,
Neden adıma "yalnizyolcu" ve başlığıma "Çok Yorgunum" dediğimi, sizlerle bu ilk yazımda, kendi yazdığım dua ile paylaşmak istiyorum.
"Allah'ım,
Sana yürekten inananlar olarak bağlandık, teslim olduk. Sana, peygamberlerine, meleklerine, kaderlerimize iman ettik.
Şüphesiz ki sen her şeyi hakkıyla bilensin. Pek çokları seni bilmiyor. İşte yine din uğruna savaşlar yapılıyor. Ve pek çokları gün geçtikçe uzaklaşıyorlar Kuran'dan. Ömürleri, canları ne tatlıymış meğer?
İnananlar arasında bile güven kalmadı. Kardeş kardeşe düşman oldu. Türban dediler, sağcı dediler, solcu dediler, laik dediler, dindar dediler... Böldüler...
Çok sıkıntı çekiyoruz. Ki sen bunları da hakkıyla biliyorsun. Ama onlar bilmiyorlar. Her geçen gün daha da artıyor kavgalar, bozgunluklar...
Rabbim, bizlere yardım et. Bizleri yanlışa düşmekten koru. Ve bizlere güç ver. Bizlere yardım et ki onların oyunları çocuklarımızı, torunlarımızı kandırmasın. Kendileri ile birlikte onları da kaybedenler arasına sürümesinler.
İslam'ın ahlakını yaşatabilmemiz için, şeytanın tuzaklarından korunabilmemiz için, seni unutmamamız için bize yardım et.
Öyle çetin bir sınav ki dünya hayatı. Öyle zor ki İslam'ı yaşamak. Bize yardım et. İyiyi kötüden, samimiyi münafıktan ayır. Bizleri seninle birlikte olanlarla dost kıl. Şeytan ile olanlarla değil. Bizleri koru, bizleri affet. Muhakkak ki sen, çok merhamet eden ve tövbeleri pek çok kabul edensin. Bizleri şeytandan, şeytanı da bizden uzaklaştır."
Hayatımda ilk kez olarak, biraz önce bu okuduğunuz duayı yazdım. Öyle çok yorgunum ki dostlarım. Çevremde bulunan insanların inançsızlıklarından. Onu da geçtim, inancıma hakaret etmelerinden. Öyle bir yerdeyim ki "Tanrı öldü, din halk efsanesi, 21. yüzyılda böyle şeyler kaldı mı, cenneti rüşvet görüp yatıp kalkıyorsunuz" diyorlar. Ve ben artık çok sıkıldım. Anlatsam da anlamadıkları gibi küfür etmelerinden...
Çevremde hiç arkadaşım yok senelerdir. Olmasın da! Allah bana yeter! Ama bu dünya hayatı öyle sıkıntı verici, günümüzde inanan biri için öyle büyük bir cehennem hali ki bazen yanmaktan beter.
İşte bu yüzden bu foruma kayıt oldum. Sıkıntımı gidermek için. Din kardeşlerimle bir arada olmak için...
Bize birbirimizden başka dost yok. Bunu unutmayalım arkadaşlar! Bir çoğumuz elçi gibi o kadar dağınığız ki. Böyle sitelerde birleşmezsek ne yaparız? Cemeatleşmeye karşıyım ve sadece "Müslüman" adı altında yeniden birleşmemiz gerektiğine inanıyorum artık.
Forum kurucu ve çalışanlarından Allah razı olsun. (Noktayı koyduğum anda öğle ezan okunmaya başladı ya Ümmet-i Muhammed. Gerçekten de salih kullarmış.)
Neden adıma "yalnizyolcu" ve başlığıma "Çok Yorgunum" dediğimi, sizlerle bu ilk yazımda, kendi yazdığım dua ile paylaşmak istiyorum.
"Allah'ım,
Sana yürekten inananlar olarak bağlandık, teslim olduk. Sana, peygamberlerine, meleklerine, kaderlerimize iman ettik.
Şüphesiz ki sen her şeyi hakkıyla bilensin. Pek çokları seni bilmiyor. İşte yine din uğruna savaşlar yapılıyor. Ve pek çokları gün geçtikçe uzaklaşıyorlar Kuran'dan. Ömürleri, canları ne tatlıymış meğer?
İnananlar arasında bile güven kalmadı. Kardeş kardeşe düşman oldu. Türban dediler, sağcı dediler, solcu dediler, laik dediler, dindar dediler... Böldüler...
Çok sıkıntı çekiyoruz. Ki sen bunları da hakkıyla biliyorsun. Ama onlar bilmiyorlar. Her geçen gün daha da artıyor kavgalar, bozgunluklar...
Rabbim, bizlere yardım et. Bizleri yanlışa düşmekten koru. Ve bizlere güç ver. Bizlere yardım et ki onların oyunları çocuklarımızı, torunlarımızı kandırmasın. Kendileri ile birlikte onları da kaybedenler arasına sürümesinler.
İslam'ın ahlakını yaşatabilmemiz için, şeytanın tuzaklarından korunabilmemiz için, seni unutmamamız için bize yardım et.
Öyle çetin bir sınav ki dünya hayatı. Öyle zor ki İslam'ı yaşamak. Bize yardım et. İyiyi kötüden, samimiyi münafıktan ayır. Bizleri seninle birlikte olanlarla dost kıl. Şeytan ile olanlarla değil. Bizleri koru, bizleri affet. Muhakkak ki sen, çok merhamet eden ve tövbeleri pek çok kabul edensin. Bizleri şeytandan, şeytanı da bizden uzaklaştır."
Hayatımda ilk kez olarak, biraz önce bu okuduğunuz duayı yazdım. Öyle çok yorgunum ki dostlarım. Çevremde bulunan insanların inançsızlıklarından. Onu da geçtim, inancıma hakaret etmelerinden. Öyle bir yerdeyim ki "Tanrı öldü, din halk efsanesi, 21. yüzyılda böyle şeyler kaldı mı, cenneti rüşvet görüp yatıp kalkıyorsunuz" diyorlar. Ve ben artık çok sıkıldım. Anlatsam da anlamadıkları gibi küfür etmelerinden...
Çevremde hiç arkadaşım yok senelerdir. Olmasın da! Allah bana yeter! Ama bu dünya hayatı öyle sıkıntı verici, günümüzde inanan biri için öyle büyük bir cehennem hali ki bazen yanmaktan beter.
İşte bu yüzden bu foruma kayıt oldum. Sıkıntımı gidermek için. Din kardeşlerimle bir arada olmak için...
Bize birbirimizden başka dost yok. Bunu unutmayalım arkadaşlar! Bir çoğumuz elçi gibi o kadar dağınığız ki. Böyle sitelerde birleşmezsek ne yaparız? Cemeatleşmeye karşıyım ve sadece "Müslüman" adı altında yeniden birleşmemiz gerektiğine inanıyorum artık.
Forum kurucu ve çalışanlarından Allah razı olsun. (Noktayı koyduğum anda öğle ezan okunmaya başladı ya Ümmet-i Muhammed. Gerçekten de salih kullarmış.)
