fetih
New member
- Katılım
- 16 Şub 2007
- Mesajlar
- 1,994
- Tepkime puanı
- 355
- Puanları
- 0
- Yaş
- 46
Sen olmasaydın yaratılmazdı bu koca alem... Senin adının yüceliğinden dayanamayıp çatladı kalem... Sen ki bir rahmetle geldin... Ve karanlık katılaşmış kalpleri, merhametinle, iman kuvvetinle yumuşattın... Biz senin o nurani yüzünü göremedik senin güzel kokunu içimize doya doya çekemedik... Ama… Senin o kokunu koklar gibi senin o yüzünü görür gibi sana aşığız… Bu can artık bıktı usandı. Gafletten dedikodu ve gıybetten... Seni sevdim ve seni özledim… Hala gelmeyecek misin? Bu günahkar, yüzü kara, boynu bükük yetimi yanına alarak sevindirmeyecek misin? Sen ki yetimleri sever ve başlarını okşar gönüllerini alırdın, gözlerinden o acı dolu yaşları siler bağrına basardın...
O günler geride kaldı ya Rasulallah. Artık kimse gelip okşamıyor yetimlerin başını, kimse bağrına basıp almıyor o kor gibi yanan gönüllerini. NERDESİN??... Biz yetimler seni arıyoruz... Seni özlüyoruz... Bir kere olsun gelip de almayacak mısın gönlümüzü??... Hatırlar mısın ya Rasulallah... Hani bir sahaben vardı. Sana aşık olmuş bir sahabe... Gece yarısı da olsa dayanamayıp seni görmek için gelmişti kapına ve:
"YA RASULALLAH hasretine dayanamayıp kapına geldim... Senden bir an bile ayrı kalamıyorum seni çok özlüyorum" demişti... Sende memnuniyetini ifade ederek tebessüm etmiştin... Hani sahabeler senin o gönülleri mest eden yüzünü görebilmek için yarış ederlerdi... Gizli gizli seni rahatsız etmeden sana hayran hayran bakarlardı... Ve korkarlardı... Senden ayrı kalacağız diye... Bir gün bir sahabe gelip:
"YA RASULALLAH bizler seni bu dünyada görüyoruz ve seninle birlikteyiz... Ama AHİRETTE senin derecen bizden kat kat yüksekte biz senden ayrı kalırsak halimiz ne olur... O zaman biz ne yaparız" deyip gönlü acı ve hicran ile dolmuştu... Sense: "ÜZÜLME; MUHAKKAK KİŞİ SEVDİĞİ İLE BERABERDİR" demiştin ve ashabını sevince boğmuştun… O gün sevindikleri kadar, başka hiç bir şeye sevinmemişlerdi... Ve sana daha da bir aşkla bağlanmışlardı... Bizler seni görmedik... Senin meclisine gelip önünde boynu bükük bir vaziyette diz çöküp o insanı kendinden geçiren yumuşak sesini işitemedik... Ama inanki bizler seni seviyoruz ve senden dünyada ayrı kaldığımız gibi ahirette de ayrı kalmak istemiyoruz... Bize acı ya Rasulallah... Bize acı... EY HERSEYİ OL EMRİYLE HİÇ YOKTAN VAR EDEN YÜCE RABBİMİZ!!! HABİBİN HÜRMETİNE; İSMİ AZAMIN HÜRMETİNE BİZLERİ AHİRETTE CEMALİNDEN VE EFENDİMİZDEN MAHRUM EYLEME...
O günler geride kaldı ya Rasulallah. Artık kimse gelip okşamıyor yetimlerin başını, kimse bağrına basıp almıyor o kor gibi yanan gönüllerini. NERDESİN??... Biz yetimler seni arıyoruz... Seni özlüyoruz... Bir kere olsun gelip de almayacak mısın gönlümüzü??... Hatırlar mısın ya Rasulallah... Hani bir sahaben vardı. Sana aşık olmuş bir sahabe... Gece yarısı da olsa dayanamayıp seni görmek için gelmişti kapına ve:
"YA RASULALLAH hasretine dayanamayıp kapına geldim... Senden bir an bile ayrı kalamıyorum seni çok özlüyorum" demişti... Sende memnuniyetini ifade ederek tebessüm etmiştin... Hani sahabeler senin o gönülleri mest eden yüzünü görebilmek için yarış ederlerdi... Gizli gizli seni rahatsız etmeden sana hayran hayran bakarlardı... Ve korkarlardı... Senden ayrı kalacağız diye... Bir gün bir sahabe gelip:
"YA RASULALLAH bizler seni bu dünyada görüyoruz ve seninle birlikteyiz... Ama AHİRETTE senin derecen bizden kat kat yüksekte biz senden ayrı kalırsak halimiz ne olur... O zaman biz ne yaparız" deyip gönlü acı ve hicran ile dolmuştu... Sense: "ÜZÜLME; MUHAKKAK KİŞİ SEVDİĞİ İLE BERABERDİR" demiştin ve ashabını sevince boğmuştun… O gün sevindikleri kadar, başka hiç bir şeye sevinmemişlerdi... Ve sana daha da bir aşkla bağlanmışlardı... Bizler seni görmedik... Senin meclisine gelip önünde boynu bükük bir vaziyette diz çöküp o insanı kendinden geçiren yumuşak sesini işitemedik... Ama inanki bizler seni seviyoruz ve senden dünyada ayrı kaldığımız gibi ahirette de ayrı kalmak istemiyoruz... Bize acı ya Rasulallah... Bize acı... EY HERSEYİ OL EMRİYLE HİÇ YOKTAN VAR EDEN YÜCE RABBİMİZ!!! HABİBİN HÜRMETİNE; İSMİ AZAMIN HÜRMETİNE BİZLERİ AHİRETTE CEMALİNDEN VE EFENDİMİZDEN MAHRUM EYLEME...