Toplumun en küçük yapıtaşı olan aile kavramı günümüzde giderek önemini yitirmeye başlamıştır. Oysaki geleceğimiz olan çocuklarımızın ilk eğitimi aldıkları yer ailedir. Dolaysı ile aileden yeterli bir eğitim almadan büyüyen çocuklar geleceğimiz için giderek büyüyen bir tehlikedir.
Kendini işine adamış, işkolik tabir edilen insanlar, aile kavramının önemini anlayamadıkları için, ailesinden çok işine vakit ayırdıklarından çocukların büyüdüklerini bile fark edemezler. Ve bu insanlar, bir gün çalışamayacakları duruma geldiklerinde veya emekli olduklarında, çalışırken etrafında pervane olan dalkavukların hiçbirini bulamazlar.
Çalışırken birlikte vakit geçirmek için vakit ayırmadıkları eşleri ile bir başlarına kalıverirler. İşte o zaman aile kavramının önemini kavrarlar. Ama ne yazık ki geçmişte yaşamadıkları o günleri geri getirmek artık mümkün değildir.
Hatta bunların içinde öyleleri vardır ki, ‘’ben işimle evliyim’’ diyerek, bir aile sahibi olmayı zaman kaybı olarak gördüklerinden evlenmezler ve yaşlandıklarında sıcak bir yuvanın özlemini duyarlar.
İşte böyleleri, meyve vermeyen ağaçlar gibidir; tek başına yaşar ve ölürler.
Onun ayetlerinden biri de sizin için, kendilerine ısınasınız ve aranızda sevgi ve rahmet koysun diye nefislerinizden eşler yaratmasıdır. Bunda, iyice düşünen bir toplum için elbette ayetler vardır. RUM SURESİ 21.
Bu dünyada yaşamak için elbette çalışmak lazımdır. Ama çalışırken asla geri getiremeyeceğimiz bazı değerleri kaybetmemeliyiz.
Yaşamak için çalışın, çalışmak için yaşamayın.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
Kendini işine adamış, işkolik tabir edilen insanlar, aile kavramının önemini anlayamadıkları için, ailesinden çok işine vakit ayırdıklarından çocukların büyüdüklerini bile fark edemezler. Ve bu insanlar, bir gün çalışamayacakları duruma geldiklerinde veya emekli olduklarında, çalışırken etrafında pervane olan dalkavukların hiçbirini bulamazlar.
Çalışırken birlikte vakit geçirmek için vakit ayırmadıkları eşleri ile bir başlarına kalıverirler. İşte o zaman aile kavramının önemini kavrarlar. Ama ne yazık ki geçmişte yaşamadıkları o günleri geri getirmek artık mümkün değildir.
Hatta bunların içinde öyleleri vardır ki, ‘’ben işimle evliyim’’ diyerek, bir aile sahibi olmayı zaman kaybı olarak gördüklerinden evlenmezler ve yaşlandıklarında sıcak bir yuvanın özlemini duyarlar.
İşte böyleleri, meyve vermeyen ağaçlar gibidir; tek başına yaşar ve ölürler.
Onun ayetlerinden biri de sizin için, kendilerine ısınasınız ve aranızda sevgi ve rahmet koysun diye nefislerinizden eşler yaratmasıdır. Bunda, iyice düşünen bir toplum için elbette ayetler vardır. RUM SURESİ 21.
Bu dünyada yaşamak için elbette çalışmak lazımdır. Ama çalışırken asla geri getiremeyeceğimiz bazı değerleri kaybetmemeliyiz.
Yaşamak için çalışın, çalışmak için yaşamayın.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.