İki çocuk telefon kulübesinde telefonla oynuyorlardı. Baktım makineye zarar verecekler, yanlarına yaklaştım ve öfkeyle kovdum onları. Tekrar ilerideki ağaçlığa oturup sohbet eden arkadaşların yanına döndüm. Bir süre muhabbet ettikten sonra baktım çocuklar yine telefon kulübesine girmiş bu sefer makinenin sağını solunu yumrukluyorlardı. Ben tekrar engel olmak için hareketlendim. Yanımdaki arkadaşım; “Bana bırak, sen yorulma, ben hallederim.” deyip çocuklara doğru yürüdü. Çocukları kulübede yakaladı, uzaktan bakıyordum, hareketlerinde sertlik emaresi yoktu. Çocuklara ikna edici şeyler söylediği el hareketlerinden anlaşılıyordu. Daha sonra arkadaşımdan öğrendiğime göre söylediği şuydu: “Onlara burada çok yakın bir akrabanız yaralansa ve yardım çağırmak için de sadece şu telefon bulunsa, bu telefon da sizin gibi meraklı çocukların onunla oynamaları yüzünden bozulmuş olsa, yaralıyı kurtarmak için çaresiz kaldığımızı düşünün!”
Demek ki müsbet netice için “tatlı dil”, “vicdanlara seslenmek” ve bir emir ya da yasağın asıl hikmetini iyi anlatmak gerekiyor.
Demek ki müsbet netice için “tatlı dil”, “vicdanlara seslenmek” ve bir emir ya da yasağın asıl hikmetini iyi anlatmak gerekiyor.