Hayat ile arama yokluğunu bırakıp gittin..
Bir tek adın kaldı dudaklarımda,
Bir de gözlerimde hatıraların...
Tabutum olacak,
Gözbebeklerinden düşen küflü çığlıkların.
Kefenim olacak ömür boyu susmaların…
Ve bir gün,
Sensiz ölmenin acısını bırakacağım satırlara..
Neden diye sorma..
Sadece yoksun.
Yokluğun ile varlığın arasında
Sadece ölüyorum; ötesi yok inan.
Varlığının kepenklerini indirip
Sensizliğinde yaşamaya gidiyorum yine.
Ve uyandığımda,
Değişen hiçbir şey olmayacak..
Sen hep bana uzak
Ben hep sana yasak….
Hani dik duracaktık kanlı pusulara ?
Hani aynı yürekle gülüp
Aynı gözlerde ağlayacaktık mutluluğa ?
Yağmurları bana emanet edip,
Gittin sadece…
Şimdi yalnızlığın ipi geçti boynuma.
Yokluğun yükledi sırtıma...
Gittin,
Bir tek acıların kaldı senden bana..
Oysa ben yemin etmiştim,
Acıların için sırtımı semer bileceğim diye.
Söz vermiştim,
Sensiz ölmeyeceğim diye...
Şimdi sensizlik duruyor başucumda..
Şimdi ayazlar yüreğimi sorguluyor
Ayrılığınla yüzüme vurduğun kapımda..
Söyle ne olur...
Beni unuttuğunu söyle...
Hiç sevmediğini haykır..
Yeminlerinin yalan olduğunu,
Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...
Yemin olsun ki;
Bir damla gözyaşı düşmez artık..
Çünkü gittiğin gün,
Yokluğun fermanı,yazıldı son kez...!!!!