Eğer bir gün özgürlük diye esaretin bombaları yağsaydı ülkenize.Siyonistlerin
demokrasi diye elinize tutuşturduğu ve ülkenize yağdırdığı cansız bendelere
şahit olsaydınız.Sebebi olmadan nefes alınmasını bile suç sayan
zalimlerin,babanızın alnına dayanan silahla esir edilmesi ama sadece
bedeninin.Çünkü babam derdi ki yavrum bir gün gözlerinin önünden kayıp
gidersem,bil ki gözlerinin önünden kayıp giden ve esir olan sadece bedenimdir.
Çünkü ruhum ancak Allah’ın esiridir.Yüreğinde öyle bir cihadın susuzluğu
olsun ki bu susuzluğunu şahadetin şerbetiyle doyur.Ve Afganistan da Guantanamoda
esir edilenleri hatırla.Zalimlerin Allah ın kitabi olan Kuran’a
yaptıklarını , peygamberine karşı hakaretleri,esirlerimizin mücadele edişini ve
zulme karşı boyun eğmedikleri için meleklerin onları imrenerek izlediklerini
,Allah ın onlarla beraber olduklarını.ıraktakı Ebu Gurayp zindanlarındaki
anneleri de unutma ,çocuklarını zindanlarda doğurmaya mecbur edilen
anneleri;,Zehra Kar’uş u ,Fatıma kurd’u,Rabiha Ziyap ı ve nice
Filistinli mücahide kadınlarımızı,zalimlere karşı nasıl bir imanla
durduklarını.Efendimizin gözünün nuru olan Hz. Zeynep gibi esir edilişlerini ama
dinlerini ve imanlarını kaybetmemek için verdikleri mücadelelerini.Peygamberimiz
Hz.Muhammed (sav) in canından bir parça ve ruhundaki bedeni olan anamız Fatımatu
zzehra ‘nn yolundan gittiklerini unutma.Öyle bir imanla savaş ki kanın
toprağa karıştığında toprak kanını emmesin .Aynen kerbelada ,belalı toprakta
susuz dudaklarıyla şehit edilen İmam Hüseyin gibi adın tarihe kanla yazılsın
Allah’ın dinini korumak için verdiğim can unutulmasın.Şimdi ben bu zulme
susan bütün insanlara karşı: zulmün tutsağı olan ülkenin ama hiç bir zaman zulme
boyun eğmeyen bir Afganistanlıyım .Ben esarete mahkum edilmiş ama hiçbir zaman
ruhunu esir etmeyen bir Filistinliyim.Ben ateşin ortasına atılmış ama ateşte
yanmayan bir Iraklıyım.Annemin benden koparılışına,babamın işkenceyle
öldürülüşüne ve kardeşimin cansız bedenine inat susmayacağım ve bütün
feryatlarımı dünyaya duymak ıstemesede HAYKIRACAGIM
demokrasi diye elinize tutuşturduğu ve ülkenize yağdırdığı cansız bendelere
şahit olsaydınız.Sebebi olmadan nefes alınmasını bile suç sayan
zalimlerin,babanızın alnına dayanan silahla esir edilmesi ama sadece
bedeninin.Çünkü babam derdi ki yavrum bir gün gözlerinin önünden kayıp
gidersem,bil ki gözlerinin önünden kayıp giden ve esir olan sadece bedenimdir.
Çünkü ruhum ancak Allah’ın esiridir.Yüreğinde öyle bir cihadın susuzluğu
olsun ki bu susuzluğunu şahadetin şerbetiyle doyur.Ve Afganistan da Guantanamoda
esir edilenleri hatırla.Zalimlerin Allah ın kitabi olan Kuran’a
yaptıklarını , peygamberine karşı hakaretleri,esirlerimizin mücadele edişini ve
zulme karşı boyun eğmedikleri için meleklerin onları imrenerek izlediklerini
,Allah ın onlarla beraber olduklarını.ıraktakı Ebu Gurayp zindanlarındaki
anneleri de unutma ,çocuklarını zindanlarda doğurmaya mecbur edilen
anneleri;,Zehra Kar’uş u ,Fatıma kurd’u,Rabiha Ziyap ı ve nice
Filistinli mücahide kadınlarımızı,zalimlere karşı nasıl bir imanla
durduklarını.Efendimizin gözünün nuru olan Hz. Zeynep gibi esir edilişlerini ama
dinlerini ve imanlarını kaybetmemek için verdikleri mücadelelerini.Peygamberimiz
Hz.Muhammed (sav) in canından bir parça ve ruhundaki bedeni olan anamız Fatımatu
zzehra ‘nn yolundan gittiklerini unutma.Öyle bir imanla savaş ki kanın
toprağa karıştığında toprak kanını emmesin .Aynen kerbelada ,belalı toprakta
susuz dudaklarıyla şehit edilen İmam Hüseyin gibi adın tarihe kanla yazılsın
Allah’ın dinini korumak için verdiğim can unutulmasın.Şimdi ben bu zulme
susan bütün insanlara karşı: zulmün tutsağı olan ülkenin ama hiç bir zaman zulme
boyun eğmeyen bir Afganistanlıyım .Ben esarete mahkum edilmiş ama hiçbir zaman
ruhunu esir etmeyen bir Filistinliyim.Ben ateşin ortasına atılmış ama ateşte
yanmayan bir Iraklıyım.Annemin benden koparılışına,babamın işkenceyle
öldürülüşüne ve kardeşimin cansız bedenine inat susmayacağım ve bütün
feryatlarımı dünyaya duymak ıstemesede HAYKIRACAGIM