ÖLÜMÜN DİGER ADIDIR VUSLAT
Ölümm….Dedi sıkıntı ile kendi kendine
Her an yanıbaşımızda her an takipte
Ne yorulduğu nede sıkıldığı vaki,bu takipten
Gözlerini kısarak ufka baktı,belli belirsiz siren sesleri duyulur olmuştu
Ambulanslar feryadı figan içinde ,yaklaşmadaydı
Kamburu sanki daha ağırlaşmışçasına yavaşça kalktı
Çömeldiği yerden,gözleri elindeki cep telefonundaydı
Söylendi kendi kendine,kimbilir hangisinin
Ambulanslar,ve jandarma geleli hayli olmuştu kaza yerine
İhtiyar çobana Başçavuş bitmemecesine sorular soruyor,
Aldığı cevapları sanki yetersiz bularak,yeniden sormaya başlıyordu.
Oysa ihtiyar çoban cesetlerle baş başa iken girdiği ,
Tefekkürdeydi hala,acaba dindarmıydılar,acaba azık almışlarmıydı yanlarına
Allah’ım dedi sessizce,ben ki bilirim Gafurrahıymsin,
Benki bu dağbaşlarıda her gün zatının yarattıkları ile haşır neşirim
Ben öğrendim ki sen rahmete layık olanlara en çok merhamet edensin
“İnna lillahi ve inna ileyhi raciun”Dedi sessizce,
Yanağından kayan iki damla yaşı silerken
Ve düşündü en mütebessim tavrını takınarak….
Hayata donuk kalmaktı ölüm
Zamanın içinden savrulup, sonsuzluğa adım atmak...
Bembeyaz gelinliğin mutluluğunu kefene sarıp sarmalamak..
Üzerine atılan her toprak parçasına sessiz kalmak…
Siyahın ne olduğunu anlamaktı ölüm..
Şayet beyazla hiç tanışmamışsan..
Güneşin sıcaklığını içinde hissetmekti ölüm
Eğer sevapla hiç tanışmamışsan…
**Mücahid-bcetin**
Ortalanmis Mesaj