NEMLI BAYRAMLAR………
Duygularin anlatmakta aciz kalisi, yazacak cümle bulamayip kalemin kagit üzerinde anlamsiz cizgiler cekisi, veyahut siirin en güzel yerinde satirlarin sessizlige dönüsü, kelimerlerin kendisi… Derken dudaklarin titreyip gözlere yagmur bulutlarin inisi…
Bu, umutsuzca sevip sevgilisine karsilik göremeyen birisinin hamlesi degil. Bu, anasindan babasindan ayri kalip, gurbet günlerinin bitmesini bekleyen birinin izdirabi hic degildir. Bu, bir bayram arifesi, bir sancak gününde düsüncelerein aciya dönüsmesidir. Kalp, bir yandan umut görme hevesinde; bayramligina bürünmüs sabirzis bir bekleyis icindeki cocuklar gelir akla, el öpmek icin birbiriyle yarisan… Tam gülücükler acacakkan yüzünüzde, kac zamandir uykuya el atan gözlerinizden bir kac damla yas, aci yolculuguna baslar. Görmemesi icin siz fark etmeden elleriniz uzanip o aci yolculugu hemencecik bitirivermistir bile… Peki nedir sizi bu bayram sevincini yasatmayan? Nedir güzel düsüncelerinzi aciya dönüsteren ve nedir göz pinarlarinizi doldurup bosaltan? Yoksa sizinde mi aklinizda kizgin kumlara yatirilip türlü iskencelere maruz birakilan „Bilaller“ var, Mekke´nin kizgin kumlar üzerinde sehit edilen „Sümeyyeler“ var? Yoksa kücücük bir cocuk mu geliyor akliniza? Babasini inanci ve dini ugruna kaybeden, ama yilmamis gövdesi hala siperde; daha oyuncaklarla oynamadan elindeki silahla hakki, hakkini isteyen cocuk mu geliyor akliniza? Afganistan´da, Filistin´de, Cecenistan´da…
Yoksa Mescid-i Aksa´mi geliyor akliniza? Kâfirlerin elinde esir…
Yoksa bayram sevincinize bozan zalim, acimasiz, inanc mahrumu kâfirler mi? o zalimlerin kenceleri, eziyetleri altinda inim inim inleyen, yine de „Lâ ilâhe illahâh“ demektan asla vazgecmeyenm gerekirse inanci ugruna canini feda etmeye hazir insanlar mi geliyor akliniza?
Yoksa, beton duvarlari asamayan cigliklariyla dünyayi imdatlarinla cagiran, vücütlarinin her zerresi ile haykiran, her solugu bir aclik olan, Misir zindanlarda defalarca tecavüze ugrayan kadinlar mi geliyor akliniza? Hem kendilerinin, hem de karinlarindaki ceninlerinin ölmesi icin dua eden kadinlar…
Yoksa, elleri ve ayaklari baglanmis oldugu halde karsisindaki onlarca „Sirp“ canisinin tecavüzüne ugrayan bir mazlum kiz mi geliyor akliniza?
Bu zülüm altinda „Allah“ diye haykiran, Bosna´da; evladi gözünün önünde köfte yapilarak kendisine yedirilen bir anne; ben karnimda evladimin ettini tasiyan anneyim diye feryat edenler mi gerliyor akliniza?
Üzüntünüz ve isdirabiniz eger bunlar icinse sevininiz! Cünkü sizin kurtulusunuz bir yerde onlara bagli. Ancak onlarin acisini icinizde duydugunuz onlarin yasadigi izdirabi uzaklarda oldugunuz halde hissedip aglayabildiginiz müslüman olabilirsinz!… Zira, „müslümanlarin sorunlarinla önem vermeyenin, düsünüp careler aramayanlarin kendilerinden olmayacagini“ belirtiyor Sevgili Peygamberimiz. Öylese, varsin bir bayram da sevinilmesin. Dünyanin her yerinde kardesleri-
mizin kani akitilirken, bizim göz yaslarimiz akmis cok mudur? Cokmudur, uykusuz sabahlamisiz, cokmudur bir bayram mutlu olmamisiz?
Yok eger izdirabimiz, bu hamlemiz, bu gözyaslarimiz kardes-
lerimiz icin degilse, o zaman da onlar icin üzülmedigimize, aglayamadigimiza aglayalim!…
***BEYAN DERGISI***
Duygularin anlatmakta aciz kalisi, yazacak cümle bulamayip kalemin kagit üzerinde anlamsiz cizgiler cekisi, veyahut siirin en güzel yerinde satirlarin sessizlige dönüsü, kelimerlerin kendisi… Derken dudaklarin titreyip gözlere yagmur bulutlarin inisi…
Bu, umutsuzca sevip sevgilisine karsilik göremeyen birisinin hamlesi degil. Bu, anasindan babasindan ayri kalip, gurbet günlerinin bitmesini bekleyen birinin izdirabi hic degildir. Bu, bir bayram arifesi, bir sancak gününde düsüncelerein aciya dönüsmesidir. Kalp, bir yandan umut görme hevesinde; bayramligina bürünmüs sabirzis bir bekleyis icindeki cocuklar gelir akla, el öpmek icin birbiriyle yarisan… Tam gülücükler acacakkan yüzünüzde, kac zamandir uykuya el atan gözlerinizden bir kac damla yas, aci yolculuguna baslar. Görmemesi icin siz fark etmeden elleriniz uzanip o aci yolculugu hemencecik bitirivermistir bile… Peki nedir sizi bu bayram sevincini yasatmayan? Nedir güzel düsüncelerinzi aciya dönüsteren ve nedir göz pinarlarinizi doldurup bosaltan? Yoksa sizinde mi aklinizda kizgin kumlara yatirilip türlü iskencelere maruz birakilan „Bilaller“ var, Mekke´nin kizgin kumlar üzerinde sehit edilen „Sümeyyeler“ var? Yoksa kücücük bir cocuk mu geliyor akliniza? Babasini inanci ve dini ugruna kaybeden, ama yilmamis gövdesi hala siperde; daha oyuncaklarla oynamadan elindeki silahla hakki, hakkini isteyen cocuk mu geliyor akliniza? Afganistan´da, Filistin´de, Cecenistan´da…
Yoksa Mescid-i Aksa´mi geliyor akliniza? Kâfirlerin elinde esir…
Yoksa bayram sevincinize bozan zalim, acimasiz, inanc mahrumu kâfirler mi? o zalimlerin kenceleri, eziyetleri altinda inim inim inleyen, yine de „Lâ ilâhe illahâh“ demektan asla vazgecmeyenm gerekirse inanci ugruna canini feda etmeye hazir insanlar mi geliyor akliniza?
Yoksa, beton duvarlari asamayan cigliklariyla dünyayi imdatlarinla cagiran, vücütlarinin her zerresi ile haykiran, her solugu bir aclik olan, Misir zindanlarda defalarca tecavüze ugrayan kadinlar mi geliyor akliniza? Hem kendilerinin, hem de karinlarindaki ceninlerinin ölmesi icin dua eden kadinlar…
Yoksa, elleri ve ayaklari baglanmis oldugu halde karsisindaki onlarca „Sirp“ canisinin tecavüzüne ugrayan bir mazlum kiz mi geliyor akliniza?
Bu zülüm altinda „Allah“ diye haykiran, Bosna´da; evladi gözünün önünde köfte yapilarak kendisine yedirilen bir anne; ben karnimda evladimin ettini tasiyan anneyim diye feryat edenler mi gerliyor akliniza?
Üzüntünüz ve isdirabiniz eger bunlar icinse sevininiz! Cünkü sizin kurtulusunuz bir yerde onlara bagli. Ancak onlarin acisini icinizde duydugunuz onlarin yasadigi izdirabi uzaklarda oldugunuz halde hissedip aglayabildiginiz müslüman olabilirsinz!… Zira, „müslümanlarin sorunlarinla önem vermeyenin, düsünüp careler aramayanlarin kendilerinden olmayacagini“ belirtiyor Sevgili Peygamberimiz. Öylese, varsin bir bayram da sevinilmesin. Dünyanin her yerinde kardesleri-
mizin kani akitilirken, bizim göz yaslarimiz akmis cok mudur? Cokmudur, uykusuz sabahlamisiz, cokmudur bir bayram mutlu olmamisiz?
Yok eger izdirabimiz, bu hamlemiz, bu gözyaslarimiz kardes-
lerimiz icin degilse, o zaman da onlar icin üzülmedigimize, aglayamadigimiza aglayalim!…
***BEYAN DERGISI***