Her gün biraz daha 2 metre boyundaki evimize doğru yaklaşıyoruz. Kabrimize doğru adım atıyoruz..Öleceğiz...
Kapkaranlık bir çukurda Münker ve Nekir Melekleri tarafından sorguya çekileceğiz.
Rabbin kim, Nebin kim? diye sorulunca ne cevap vereceğiz?
Geçitler sarp, yollar uzun, yükler ağır, azık az.
Nasıl geçeceğiz...
Cehennemin üzerindeki Sıratı geçip, Cennet durağına nasıl varacağız?...
Müslümanlar...Ne kadar da rahatsınız?
Kahkahalarla gülüyor, eğleniyorsunuz.
Cennetle mi müjdelendiniz müslümanlar?..Ne kadar da neşelisiniz?..
Kuran hayattan kovulmuş...
Peygamber SallAllahu Aleyhi Ve Sellemin sünneti yasaklanmış...
Kuran Medreseleri kelepçelenmiş. Adi bir mahkûm gibi zincire vurulmuş?...
Bunlar bizden sorulacak müslümanlar?...Nasıl hesap vereceğiz?...
Halbuki Ahlâkı Kuran olan Nur Muhammedimiz böyle miydi?...
O Üvve-i Hasenemiz Benim bildiklerimi bilseydiniz çok ağlar, az gülerdiniz buyurmadı mı?...
Geceler boyu secdelerde Ümmetim Ümmetim diyerek yalvarıp, gözlerinden İnci taneleri misâli göz yaşı dökmedi mi?...
Kardeşler, kardeşler, Müslüman kardeşler...
Yüce Rehberimiz bir kez kahkahalarla gülmezdi...Ümmetini düşünürdü... Cehennemde yanacak günahkârların haline ağlardı...
Biz gafiller... Yıllar boyunca bir kez ağladık mı halimize?
Yağmurlar hasret kalan çorak topraklar misali, Allah (celle celalühü) için dökülen gözyaşına hasret kaldık?...Öleceğiz müslümanlar, öleceğiz...Kara gözlü yarimizden ayrılacağız...
Üzerimize kürek kürek toprak atacaklar...
Yağlarla ballarla beslediğimiz O nazenin bedenimizi kurtlar yiyecekler...
Ölümü çok analım...
Kabre hazırlanıyor muyuz?
Her gün tahta bir tabutla ebedi yolculuğa çıkanları görüyoruz da, ibret alıyor muyuz
Büyükler, Allah (celle celalühü) dostları, hep son nefeste imanla göçmenin derdiyle yanarlar.
Sultan-ûl Arifin Beyazıd-î Bistami vefatı anında Allah... Allah... diyordu.Bir an şöyle dua etti:
Ya Rabbi! Senin için yaptığım bütün ibâdet taat ve zikirleri gafletle yaptım...
Şimdi can veriyorum... Gaflet hali devam ediyor.
Allah (celle celalühü)ım bana huzur ve zikir hali ihsân eyle!...
Bundan sonra zikir ve huzur hali içinde ruhunu Rahmana teslim etti...
Allah (celle celalühü) dostlarından Attar-ı Şıblî (Kıddesullah) kırk sene ağladı. Başını kaldırıp semaya bakmadı. Ağlamanın sebebi sorulunca Kabrin korkusundan ve kıyamet gününün heybetinden ağlamaktayım dedi.
Semaya neden bakmıyorsun? diye sorulunca Meclislerde kahkaha atarak çok güldüm.
Bu yüzden utanıp başımı kaldırıp bakamıyorum. buyurdu.
Müslümanlar... Kardeşler.....
O büyük Allah (celle celalühü) dostları, hayatlarını saniye saniye Allah (celle celalühü) için fedâ edenler, bu kadar ağlayıp sızlarken, biz gafiller, günahları dağlar gibi yığılanlar ne de çok kahkaha atıyoruz?..
Ağlayalım müminler ağlayalım. Kuran okuyup ağlayalım...Ölümümüzü düşünüp ağlayalım...Cehenneme atıldığımızı düşünüp ağlayalım...
Kuran medreselerine vurulan kelepçelere bakıp ağlayalım... Allah (celle celalühü) dostu Peygamber (SallAllahu Aleyhi Ve Sellem) varisi âlimlerin bir adi suçlu gibi,takip edildiğini düşünüp ağlayalım.
Dinimize hakaret edilirken, acûze ihtiyarlar gibi oturuşumuza ağlayalım...
Ağlayalım müminler ağlayalım...
Cennet hayali ile yaşayıp da, Cihadı emri bil marufu
terkettiği için, koşa koşa Cehenneme giden şu zavallı milyonlarca müslümana ağlayalım...
İslâmı duyurmanın yasak olduğu bir ülkede, Allah (celle celalühü)ı Peygamberini tanımadan, Kuran öğrenemeden namaz kılamadan, gençliğini hebâ eden şu milyonlarca gencecik yavruların; Cehenneme nasıl dayanacaklarını düşünüp ağlayalım...
Eğer ağlayamıyorsak kendi halimize ağlayalım...
Hep Ümmetini düşünen Allah (celle celalühü)ın Sevgilisi Eğer onlara azap edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır.
Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz sen Azizsin, Hakimsin (Mâide Süresi: Ayet:118) meâlindeki âyet-i celileyi okuyup sabaha kadar ağlardı...
Kapkaranlık bir çukurda Münker ve Nekir Melekleri tarafından sorguya çekileceğiz.
Rabbin kim, Nebin kim? diye sorulunca ne cevap vereceğiz?
Geçitler sarp, yollar uzun, yükler ağır, azık az.
Nasıl geçeceğiz...
Cehennemin üzerindeki Sıratı geçip, Cennet durağına nasıl varacağız?...
Müslümanlar...Ne kadar da rahatsınız?
Kahkahalarla gülüyor, eğleniyorsunuz.
Cennetle mi müjdelendiniz müslümanlar?..Ne kadar da neşelisiniz?..
Kuran hayattan kovulmuş...
Peygamber SallAllahu Aleyhi Ve Sellemin sünneti yasaklanmış...
Kuran Medreseleri kelepçelenmiş. Adi bir mahkûm gibi zincire vurulmuş?...
Bunlar bizden sorulacak müslümanlar?...Nasıl hesap vereceğiz?...
Halbuki Ahlâkı Kuran olan Nur Muhammedimiz böyle miydi?...
O Üvve-i Hasenemiz Benim bildiklerimi bilseydiniz çok ağlar, az gülerdiniz buyurmadı mı?...
Geceler boyu secdelerde Ümmetim Ümmetim diyerek yalvarıp, gözlerinden İnci taneleri misâli göz yaşı dökmedi mi?...
Kardeşler, kardeşler, Müslüman kardeşler...
Yüce Rehberimiz bir kez kahkahalarla gülmezdi...Ümmetini düşünürdü... Cehennemde yanacak günahkârların haline ağlardı...
Biz gafiller... Yıllar boyunca bir kez ağladık mı halimize?
Yağmurlar hasret kalan çorak topraklar misali, Allah (celle celalühü) için dökülen gözyaşına hasret kaldık?...Öleceğiz müslümanlar, öleceğiz...Kara gözlü yarimizden ayrılacağız...
Üzerimize kürek kürek toprak atacaklar...
Yağlarla ballarla beslediğimiz O nazenin bedenimizi kurtlar yiyecekler...
Ölümü çok analım...
Kabre hazırlanıyor muyuz?
Her gün tahta bir tabutla ebedi yolculuğa çıkanları görüyoruz da, ibret alıyor muyuz
Büyükler, Allah (celle celalühü) dostları, hep son nefeste imanla göçmenin derdiyle yanarlar.
Sultan-ûl Arifin Beyazıd-î Bistami vefatı anında Allah... Allah... diyordu.Bir an şöyle dua etti:
Ya Rabbi! Senin için yaptığım bütün ibâdet taat ve zikirleri gafletle yaptım...
Şimdi can veriyorum... Gaflet hali devam ediyor.
Allah (celle celalühü)ım bana huzur ve zikir hali ihsân eyle!...
Bundan sonra zikir ve huzur hali içinde ruhunu Rahmana teslim etti...
Allah (celle celalühü) dostlarından Attar-ı Şıblî (Kıddesullah) kırk sene ağladı. Başını kaldırıp semaya bakmadı. Ağlamanın sebebi sorulunca Kabrin korkusundan ve kıyamet gününün heybetinden ağlamaktayım dedi.
Semaya neden bakmıyorsun? diye sorulunca Meclislerde kahkaha atarak çok güldüm.
Bu yüzden utanıp başımı kaldırıp bakamıyorum. buyurdu.
Müslümanlar... Kardeşler.....
O büyük Allah (celle celalühü) dostları, hayatlarını saniye saniye Allah (celle celalühü) için fedâ edenler, bu kadar ağlayıp sızlarken, biz gafiller, günahları dağlar gibi yığılanlar ne de çok kahkaha atıyoruz?..
Ağlayalım müminler ağlayalım. Kuran okuyup ağlayalım...Ölümümüzü düşünüp ağlayalım...Cehenneme atıldığımızı düşünüp ağlayalım...
Kuran medreselerine vurulan kelepçelere bakıp ağlayalım... Allah (celle celalühü) dostu Peygamber (SallAllahu Aleyhi Ve Sellem) varisi âlimlerin bir adi suçlu gibi,takip edildiğini düşünüp ağlayalım.
Dinimize hakaret edilirken, acûze ihtiyarlar gibi oturuşumuza ağlayalım...
Ağlayalım müminler ağlayalım...
Cennet hayali ile yaşayıp da, Cihadı emri bil marufu
terkettiği için, koşa koşa Cehenneme giden şu zavallı milyonlarca müslümana ağlayalım...
İslâmı duyurmanın yasak olduğu bir ülkede, Allah (celle celalühü)ı Peygamberini tanımadan, Kuran öğrenemeden namaz kılamadan, gençliğini hebâ eden şu milyonlarca gencecik yavruların; Cehenneme nasıl dayanacaklarını düşünüp ağlayalım...
Eğer ağlayamıyorsak kendi halimize ağlayalım...
Hep Ümmetini düşünen Allah (celle celalühü)ın Sevgilisi Eğer onlara azap edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır.
Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz sen Azizsin, Hakimsin (Mâide Süresi: Ayet:118) meâlindeki âyet-i celileyi okuyup sabaha kadar ağlardı...