müjdeli ve şifalı kelimeler....

Müjdeli ve şifalı kelimeler/*


/(Allah'tan başka ibadete lâyık hiçbir ilâh yoktur. O birdir; Onun
hiçbir şeriki yoktur. Mülk Ona ait, hamd Ona mahsustur. Hayatı veren de
Odur, ölümü veren de Odur. O, kendisine asla ölüm ârız olmayan Hayy-ı
Ezelîdir. Bütün hayır Onun elindedir. O herşeye hakkıyla kadirdir.
Herşeyin ve herkesin dönüşü de Onadır.)/

/Şu kelâm-ı tevhidînin on bir kelimesinin herbirinde birer müjde var. Ve
o müjdede birer şifa ve o şifada birer lezzet-i mâneviye bulunur.

/

*/Beşinci Kelime/*

/Yani, hamd ve senâ, medih ve minnet Ona mahsustur, Ona lâyıktır. Demek
nimetler Onundur ve Onun hazinesinden çıkar. Hazine ise daimîdir. İşte
şu kelime şöyle müjde verip diyor ki: /

/Ey insan! Nimetin zevâlinden elem çekme. Çünkü rahmet hazinesi
tükenmez. Ve lezzetin zevâlini düşünüp o elemden feryad etme. Çünkü o
nimet meyvesi, bir rahmet-i bînihayenin semeresidir. Ağacı bâki ise,
meyve gitse de yerine gelen var. Nimetin lezzeti içinde, o lezzetten yüz
derece daha ziyade lezzetli bir iltifat-ı rahmeti hamd ile düşünüp,
lezzeti, birden yüz derece yapabilirsin. Nasıl ki, bir padişah-ı zîşânın
sana hediye ettiği bir elma lezzeti içinde, yüz, belki bin elmanın
lezzetinin fevkinde, bir iltifat-ı şahane lezzetini sana ihsas ve ihsan
eder. Öyle de, kelimesiyle, yani hamd ve şükürle, yani nimetten in'âmı
hissetmekle, yani Mün'imi tanımakla ve in'âmı düşünmekle, yani Onun
rahmetinin iltifatını ve şefkatinin teveccühünü ve in'âmının devamını
düşünmekle, nimetten bin derece daha leziz, mânevî bir lezzet kapısını
sana açar.
*Mektubat,
*/

/*Lügatçe;*
//hamd//: Allah`a hamd etme; Onu övme,medhetme, şükür--//senâ: //
Methetmek, övmek--//minnet//: İyiliğe karşı duyulan şükür
hissi--//zevâl: sona ermek, bitmek--//rahmet-i bînihaye: //Sonsuz
rahmet--//iltifat-ı şahane: //Padişaha yakışır lütuflar--//in'âm:
//Nîmet vermek, ihsan etmek--//Mün'im: //Nîmet veren. Asıl nimet sahibi
olan Allah.// /
/

Müjdeli ve şifalı kelimeler/*


/(Allah'tan başka ibadete lâyık hiçbir ilâh yoktur. O birdir; Onun
hiçbir şeriki yoktur. Mülk Ona ait, hamd Ona mahsustur. Hayatı veren de
Odur, ölümü veren de Odur. O, kendisine asla ölüm ârız olmayan Hayy-ı
Ezelîdir. Bütün hayır Onun elindedir. O herşeye hakkıyla kadirdir.
Herşeyin ve herkesin dönüşü de Onadır.)

//Şu kelâm-ı tevhidînin on bir kelimesinin herbirinde birer müjde var.
Ve o müjdede birer şifa ve o şifada birer lezzet-i mâneviye bulunur./

/*Altıncı Kelime* /

/Yani, hayatı veren Odur. Ve hayatı rızıkla idame eden de Odur. Ve
levazımat-ı hayatı da ihzar eden yine Odur. Ve hayatın âli gayeleri Ona
aittir ve mühim neticeleri Ona bakar; yüzde doksan dokuz meyvesi
Onundur. İşte şu kelime, şöyle fâni ve âciz beşere nidâ eder, müjde
verir ve der: /

/Ey insan! Hayatın ağır tekâlifini omuzuna alıp zahmet çekme. Hayatın
fenâsını düşünüp hüzne düşme. Yalnız dünyevî, ehemmiyetsiz meyvelerini
görüp, dünyaya gelişinden pişmanlık gösterme. Belki, o sefine-i
vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ı Kayyûma aittir. Masarıf ve
levazımatını O tedarik eder. Ve o hayatın pek kesretli gayeleri ve
neticeleri var ve Ona aittir. Sen o gemide bir dümenci neferisin.
Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi ne kadar
kıymettar olduğunu ve ne kadar güzel faydalar verdiğini ve o sefine
sahibi Zâtın ne kadar Kerîm ve Rahîm olduğunu düşün, mesrur ol ve
şükret. Ve anla ki, vazifeni istikametle yaptığın vakit, o sefinenin
verdiği bütün netâic, bir cihetle senin defter-i amâline geçer, sana bir
hayat-ı bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihyâ eder.
*Mektubat;
*/
/*Lügatçe;*
//levazımat-ı hayat: // Hayat için lüzumlu olanlar--//ihzar:
hazırlamak--//âli://yüksek--/ /tekâlif: //Vazifeler, yükler,
sorumluluklar--//fenâ: //Yokluk, yok olma--//sefine-i vücud: //Vücud
gemisi--//Hayy-ı Kayyûm: //Her canlıya hayat veren ve onların
varlıklarını devam ettiren Allah--//mesrur: //Sevinçli,
sürurlu--//netâic: neticeler--//defter-i amâl: //İnsanların işlediği ve
yaptığı şeylerin kaydedildiği defter; ameller defteri--//ihyâ:/
/Diriltme, hayat verme.// /

Müjdeli ve şifalı kelimeler/*


(Allah'tan başka ibadete lâyık hiçbir ilâh yoktur. O birdir; Onun hiçbir
şeriki yoktur. Mülk Ona ait, hamd Ona mahsustur. Hayatı veren de Odur,
ölümü veren de Odur. O, kendisine asla ölüm ârız olmayan Hayy-ı
Ezelîdir. Bütün hayır Onun elindedir. O herşeye hakkıyla kadirdir.
Herşeyin ve herkesin dönüşü de Onadır.)

/Şu kelâm-ı tevhidînin on bir kelimesinin herbirinde birer müjde var. Ve
o müjdede birer şifa ve o şifada birer lezzet-i mâneviye bulunur.

/

/*Yedinci Kelime* /

/Yani, mevti veren Odur. Yani, hayat vazifesinden terhis eder, fâni
dünyadan yerini tebdil eder, külfet-i hizmetten âzâd eder. Yani, hayat-ı
fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır.
/

/İşte şu kelime, şöylece fâni cin ve inse bağırır, der ki: /

/Sizlere müjde! Mevt idam değil, hiçlik değil, fenâ değil, inkıraz
değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil,
fâilsiz bir in'idam değil. Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından
bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i ebediye tarafına, vatan-ı
aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksan dokuz ahbabın mecmaı olan
âlem-i berzaha bir visal kapısıdır.
Mektubat,
/
/Lügatçe;
//mevt: //Ölüm--//tebdil: //Değiştirme--//fenâ: //Yokluk, yok
olma--//inkıraz: // Sönme, son bulma, yıkılma--//firak-ı ebedî: //Ebedî
ayrılık--//adem: //Yokluk, hiçlik--//in'idam: //Îdâma gitmek, mahvolmak,
yok olmak--//Fâil-i Hakîm-i Rahîm: //Bütün merhamet ve hikmet
fiillerinin sahibi olan Allah--//terhis: // İzin ve ruhsat verme,
serbest bırakma, salma, kurtarma--//tebdil-i mekân: //Mekân değişikliği,
yer değiştirme--//âlem-i berzah: //Ruhların Kıyâmete kadar bekledikleri
âlem./

Müjdeli ve şifalı kelimeler/*


(Allah'tan başka ibadete lâyık hiçbir ilâh yoktur. O birdir; Onun hiçbir
şeriki yoktur. Mülk Ona ait, hamd Ona mahsustur. Hayatı veren de Odur,
ölümü veren de Odur. O, kendisine asla ölüm ârız olmayan Hayy-ı
Ezelîdir. Bütün hayır Onun elindedir. O herşeye hakkıyla kadirdir.
Herşeyin ve herkesin dönüşü de Onadır.)

/Şu kelâm-ı tevhidînin on bir kelimesinin herbirinde birer müjde var. Ve
o müjdede birer şifa ve o şifada birer lezzet-i mâneviye bulunur.
/

/*Sekizinci Kelime *

Yani, bütün kâinatın mevcudatında görünen ve vesile-i muhabbet olan
kemal ve hüsün ve ihsanın hadsiz bir derece fevkinde bir cemal ve kemal
ve ihsanın sahibi ve bütün mahbublara bedel, birtek cilve-i cemâli kâfi
gelen bir Mâbud-u Lemyezel, bir Mahbub-u Lâyezâlin ezelî ve ebedî bir
hayat-ı daimesi var ki, şaibe-i zeval ve fenâdan münezzeh ve avârız-ı
naks ve kusurdan müberrâdır. İşte şu kelime, cin ve inse ve bütün
zîşuura ve ehl-i muhabbet ve aşka ilân eder ki: /

/Sizlere müjde! Mahbuplarınızdan nihayetsiz firakların yaralarını tedavi
edip merhem süren bir Mahbub-u Bâkîniz var. Madem O var ve bâkidir;
başkaları ne olursa olsun, merak çekmeyiniz. Belki o mahbuplarda sebeb-i
muhabbetiniz olan hüsün ve ihsan, fazl ve kemal, o Mahbub-u Bâkînin
cilve-i cemâl-i bâkisinden çok perdelerden geçip, gayet zayıf bir
gölgenin gölgesidir. Onların zevalleri sizleri incitmesin. Çünkü onlar
bir nevi aynalardır. Aynaların değişmesi, şâşaa-i cemâlin cilvesini
tazeleştirir, güzelleştirir. Madem O var, herşey var.
*Mektubat,
*/
/*Lügatçe;*
//vesile-i muhabbet: sevmeye sebep olan--//kemal: mükemmellik--//hüsün:
güzellik--//ihsan: //İyilik etmek, lütufta bulunmak--//fevk: üst,
üstünde--//mahbub: //Sevgili, sevilen, muhabbet edilen--//cilve-i cemâl:
//Güzellik görüntüsü--//Mâbud-u Lemyezel: //Zaman ve mekânla kayıtlı
olmayan ve bütün yaratılmışların kendisine ibâdet ettiği Cenab-ı
Hak--//Mahbub-u Lâyezâl: //Hiçbir zaman ayrılığın olmadığı, gerçek
sevmeğe lâyık olan Cenab-ı Hak--//şaibe-i zeval ve fenâ: //Yok olup
gitme leke ve noksanı--//münezzeh: //Kusur ve noksanlıktan uzak olan,
hiçbir şeye muhtaç olmayan, pâk, kusursuz--//avârız-ı naks ve kusur:
//Noksanlık vr kusur sebepleri--//müberrâ: //Temiz, kusurdan uzak ve
arınmış--//firak: ayrılık--//şâşaa-i cemâl: //Parıltılı, gösterişli
güzellik./