Peygamberimiz(s.a.v) eşlerine karşı özel bir ilgi gösterirdi. Onlara özel kelimelerle hitap ederdi.
Onları sevdiğine dair sevgi sözcüklerinden kaçınmazdı.
Aişe'ye özel bir sevgi sözcüğü vardı.
"Gözbebeğim."
Onları öyle severdi.
Onları öyle korurdu.
Öyle sakınırdı.
Tüm kem gözlerden saklardı.
O gözbebeklerini hiç kırmadı.
Hiç incitmedi.
Hiç üzmedi.
Hiç ağlatmadı.
Hiç azarlamadı.
Gözbebeği Aişe'ye derdi bazen:
"Ya Aişe konuş, gönlümüz açılsın."
Aişe'si konuşurdu.
Eşinin konuşmasını isteyen bir eşti. Eşinin konuşmasından gönlü ferahlayan bir eş.
Peygamberliğin ağır yüküyle sıkıldığı zamanlarda Aişe'sinin elini tutardı.
"Ferahlat Ya Aişe" derdi.
Aişe'sinin eliyle rahatlardı.
O aynaydı:
Yardımcı, arkadaş, yoldaş, nazik dost olan Refik'in...
Onları sevdiğine dair sevgi sözcüklerinden kaçınmazdı.
Aişe'ye özel bir sevgi sözcüğü vardı.
"Gözbebeğim."
Onları öyle severdi.
Onları öyle korurdu.
Öyle sakınırdı.
Tüm kem gözlerden saklardı.
O gözbebeklerini hiç kırmadı.
Hiç incitmedi.
Hiç üzmedi.
Hiç ağlatmadı.
Hiç azarlamadı.
Gözbebeği Aişe'ye derdi bazen:
"Ya Aişe konuş, gönlümüz açılsın."
Aişe'si konuşurdu.
Eşinin konuşmasını isteyen bir eşti. Eşinin konuşmasından gönlü ferahlayan bir eş.
Peygamberliğin ağır yüküyle sıkıldığı zamanlarda Aişe'sinin elini tutardı.
"Ferahlat Ya Aişe" derdi.
Aişe'sinin eliyle rahatlardı.
O aynaydı:
Yardımcı, arkadaş, yoldaş, nazik dost olan Refik'in...
