bismillah...
Müslüman Kardeşlerin davası umumî bir davadır. Belirli bir zümreye mensup değildir, insanlar arasında görülen belirli bir görüşe dayanmaz.
Müslüman kardeşlerin davası, dinin esasına ve cevherine yöneliktir. Temennimiz odur ki, çalışmamız daha faydalı olsun, semeremiz daha büyük olsun. Sütün hakikatcılar birleşsin, fikirler birlikte hareket etsin.
Müslüman Kardeşlerin davası tertemiz, bembeyaz, nurlu bir davadır. Nerede olursa olsun. Haktan ayrılmaz. Birleşmeyi sever. Ayrılmadan hoşlanmaz. Müslümanların uğradıkları en büyük belâ, bölünmeleri ve ihtilâfa düşmeleridir.
Müslümanların zafere kavuşmaların esasını ise birlik ve beraberlik ve birbirini sevme teşkil eder. «Sonradan gelen müslümanlar ancak evvelki müslümanların ıslah oldukları vasıta ile ıslah olurlar.»
Bu, değişmez bir kaidedir. Ve her müslümanca malum olan bir gayedir. Hepimizin kalbinde yerleşmiş bir imandır. Bütün insanları O'na davet ederiz.
BUNUNLA BERABER İHTİLAF ZARURİDİR:
Dinin teferruatında ihtilâfın olabileceğini kabul ediyoruz, ihtilafı icab ettiren sebepleri kısaca şöylece sıralayabiliriz:
a) Akılların farklıhğı: insan akılları, hükümleri çıkarma, delilleri idrâk etme, mânâların derinliğine inme, hakikatları birbirine bağlama bakımından birbirlerinden farklıdır. Din, âyetler, hadisler ve nasslardan ibarettir. Bunları dil çerçevesinde akıllar tefsir eder. insanlar bu hususta birbirlerinden son derece farklı oldukları için ihtilaf normaldir.
b) ilmi Seviye: Bazılarının bildiğin! diğer kimseler bilmeyebilir. Onların bildiklerini de ötekileri bilme miş olabilir. Ebû Ca'fer, imam Malik'ten bütün müs-lümanları aynı görüşte birleştirmeyi sorduğunda imam Malik'in ona cevabı şu olmuştur: «Resulullah'ın Sahabeleri islâm beldelerine dağılmışlardır. Herkesin kendine ait ilmî mevcuttur. Şayet insanları tek bir görüşte toplamaya zorlarsan fitneye sebep olursun.»
c) Cemiyetlerin değişik oluşu: Bir hususu tatbik etme cemiyetten cemiyete değişebilir. Meselâ: imam Şafii Irak'ta verdiği fetvasından Mısır'da dönmüş, her iki fetvasında da hakikati araştırmış, ikna olduğu ilâ fetva vermiştir.
d) Hadis râvilerine itimad derecesi: Bir ravi şu imam tarafından güvenilir, dolayısiyle imam ondan rahatça hadiseleri alır; diğer imama göre ise aynı ravi güvenilir olmayabilir.
e) Delillerin takdiri: Meselâ; bir müetehide göre Sahabe-i Kiramın ameli, haber-i ahada tercih edildiği halde diğer müctehid haber-i ahadı daha kuvvetli bir delil sayar.
Kısaca: Teferruat hakkında birlik ve beraberlik hemen hemen mümkün değildir. Bütün bu sebeplerden dolayı dinî meselelerin bir dalında tam birleşme beklemenin imkânsız olduğuna inanıyoruz.
Çünkü bu, dinin asıl gayesine uygun değildir. Zira Allahü Tealâ islâm dininin kıyamete kadar baki olmasını, her zaman ve her yer için müsait olmasını dilemiştir. Bunun içindir ki, islâm dini kolaydır, elâstikî dir. islâm Dininde donukluk ve zorluk yoktur.
Bazı (küçük) fer'î meseleler hakkında bize muhalif olanlar vardır. Aramızdaki bu basit ihtilâfın tiıçbir zaman birbirimizi sevmeye, birbirimizle yardımlaşmaya, aramızdaki kalbî irtibata mani olmayacağına inanıyoruz.
Çünkü hepimiz geniş islâm çatısı altında yaşıyoruz. Hepimiz de müslümanız. Mutmain olduğumuz hususu kabul ederiz. Kendimiz için neyi seviyorsak, müslüman kardeşlerimiz için de aynı şeyleri severiz.
Öyleyse nedir bu ihtilaf? Bizim görüşlerimiz onlarca ve onların görüşü bizce inceleme mevzuu niçin olmasın? Anlaşmamız icab ediyorsa niçin tam bir dostluk içinde anlaşmıyoruz?
Peygamberimizin Sahabeleri bile bazı mevzularda fetva verirken ihtilaf ediyorlardı. Fakat bu ihtilaf hiçbir zaman onları birbirlerinden ayırmamış aralarındaki rabıtayı kesmemiş, birbirlerini sevmelerine mani olmamıştır.
Misal mi istiyorsun? İşte Kureyza kabilesinin bulunduğu yerde ikindi namazının kılınıp kılınmamasına dair aralarında çıkan ihtilâf...
Sahabeler, peygamberimize en yakın ve hükümlerin delillerini en iyi bilenler oldukları halde ihtilâf ederlerse, artık bizler basit meselelerde ihtilaf yüzünden niçin çekişelim, kavga edelim?
hasan el benna ra
Müslüman Kardeşlerin davası umumî bir davadır. Belirli bir zümreye mensup değildir, insanlar arasında görülen belirli bir görüşe dayanmaz.
Müslüman kardeşlerin davası, dinin esasına ve cevherine yöneliktir. Temennimiz odur ki, çalışmamız daha faydalı olsun, semeremiz daha büyük olsun. Sütün hakikatcılar birleşsin, fikirler birlikte hareket etsin.
Müslüman Kardeşlerin davası tertemiz, bembeyaz, nurlu bir davadır. Nerede olursa olsun. Haktan ayrılmaz. Birleşmeyi sever. Ayrılmadan hoşlanmaz. Müslümanların uğradıkları en büyük belâ, bölünmeleri ve ihtilâfa düşmeleridir.
Müslümanların zafere kavuşmaların esasını ise birlik ve beraberlik ve birbirini sevme teşkil eder. «Sonradan gelen müslümanlar ancak evvelki müslümanların ıslah oldukları vasıta ile ıslah olurlar.»
Bu, değişmez bir kaidedir. Ve her müslümanca malum olan bir gayedir. Hepimizin kalbinde yerleşmiş bir imandır. Bütün insanları O'na davet ederiz.
BUNUNLA BERABER İHTİLAF ZARURİDİR:
Dinin teferruatında ihtilâfın olabileceğini kabul ediyoruz, ihtilafı icab ettiren sebepleri kısaca şöylece sıralayabiliriz:
a) Akılların farklıhğı: insan akılları, hükümleri çıkarma, delilleri idrâk etme, mânâların derinliğine inme, hakikatları birbirine bağlama bakımından birbirlerinden farklıdır. Din, âyetler, hadisler ve nasslardan ibarettir. Bunları dil çerçevesinde akıllar tefsir eder. insanlar bu hususta birbirlerinden son derece farklı oldukları için ihtilaf normaldir.
b) ilmi Seviye: Bazılarının bildiğin! diğer kimseler bilmeyebilir. Onların bildiklerini de ötekileri bilme miş olabilir. Ebû Ca'fer, imam Malik'ten bütün müs-lümanları aynı görüşte birleştirmeyi sorduğunda imam Malik'in ona cevabı şu olmuştur: «Resulullah'ın Sahabeleri islâm beldelerine dağılmışlardır. Herkesin kendine ait ilmî mevcuttur. Şayet insanları tek bir görüşte toplamaya zorlarsan fitneye sebep olursun.»
c) Cemiyetlerin değişik oluşu: Bir hususu tatbik etme cemiyetten cemiyete değişebilir. Meselâ: imam Şafii Irak'ta verdiği fetvasından Mısır'da dönmüş, her iki fetvasında da hakikati araştırmış, ikna olduğu ilâ fetva vermiştir.
d) Hadis râvilerine itimad derecesi: Bir ravi şu imam tarafından güvenilir, dolayısiyle imam ondan rahatça hadiseleri alır; diğer imama göre ise aynı ravi güvenilir olmayabilir.
e) Delillerin takdiri: Meselâ; bir müetehide göre Sahabe-i Kiramın ameli, haber-i ahada tercih edildiği halde diğer müctehid haber-i ahadı daha kuvvetli bir delil sayar.
Kısaca: Teferruat hakkında birlik ve beraberlik hemen hemen mümkün değildir. Bütün bu sebeplerden dolayı dinî meselelerin bir dalında tam birleşme beklemenin imkânsız olduğuna inanıyoruz.
Çünkü bu, dinin asıl gayesine uygun değildir. Zira Allahü Tealâ islâm dininin kıyamete kadar baki olmasını, her zaman ve her yer için müsait olmasını dilemiştir. Bunun içindir ki, islâm dini kolaydır, elâstikî dir. islâm Dininde donukluk ve zorluk yoktur.
Bazı (küçük) fer'î meseleler hakkında bize muhalif olanlar vardır. Aramızdaki bu basit ihtilâfın tiıçbir zaman birbirimizi sevmeye, birbirimizle yardımlaşmaya, aramızdaki kalbî irtibata mani olmayacağına inanıyoruz.
Çünkü hepimiz geniş islâm çatısı altında yaşıyoruz. Hepimiz de müslümanız. Mutmain olduğumuz hususu kabul ederiz. Kendimiz için neyi seviyorsak, müslüman kardeşlerimiz için de aynı şeyleri severiz.
Öyleyse nedir bu ihtilaf? Bizim görüşlerimiz onlarca ve onların görüşü bizce inceleme mevzuu niçin olmasın? Anlaşmamız icab ediyorsa niçin tam bir dostluk içinde anlaşmıyoruz?
Peygamberimizin Sahabeleri bile bazı mevzularda fetva verirken ihtilaf ediyorlardı. Fakat bu ihtilaf hiçbir zaman onları birbirlerinden ayırmamış aralarındaki rabıtayı kesmemiş, birbirlerini sevmelerine mani olmamıştır.
Misal mi istiyorsun? İşte Kureyza kabilesinin bulunduğu yerde ikindi namazının kılınıp kılınmamasına dair aralarında çıkan ihtilâf...
Sahabeler, peygamberimize en yakın ve hükümlerin delillerini en iyi bilenler oldukları halde ihtilâf ederlerse, artık bizler basit meselelerde ihtilaf yüzünden niçin çekişelim, kavga edelim?
hasan el benna ra