Ufak bir Köyde yaşanan bu Gerçek Hikaye Büyük ders oLacak Allaha inanmayanlara..
O köyün en zengin ve en acımasız kişisi hergün oldugu gibi köylüleri yoldan çıkarmaya çalışıyormuş.. Allahın olmadıgını, herşeyin kendi kendine evrimleşerek meydana geldigini ve herşeyin ufak bir tesadüfle başladıgını, köy halkına aşılıyormuş.. köylüler bu adama korkularından cvp veremedikleri gibi zaman zamanda gercekligine inanır gibi oluyorlarmış..
Adam iyice azıtarak, bütün köy halkını meydanda toplamış, amacı hepsini birden söylediklerine inandırmak, onları ikna edip, Allahın olmadıını ispatlamakmış..Adam bağırmış bana o inandıgınız Allahı eğer varsa gösterin.. ispatlayın, ama kimseden ses çıkmamış nasıl gösterebilirlermişki.. herkes yavaş yavaş adama inanmaya başlıyormuş.. taa ki o çoban çıkıp gelene kadar.. çoban bu adama dönüp sana Allahın oldugunu ispatlıyacagım demiş.. zalim adam gülmüş ve ispatla hadi demiş, ben biliyorum ki bu dünya kendi kendine oluştu herşeybi tesadüf eseri ve herşeyin yolunda gitmesiyle.. çoban tamam demiş yarın aynı vakitte burda buluşacaz ve bu köy halkıda gelecek ve ben sana Allahın varlıgını ispatlayacagım ve sana herşeyi Allahın yarattıgını gösterecegim.. unutmaki yeri , göğü ve herşeyi yatatan odur.. adam gülmüş ve hadi bakalım deyip evine yönelmiş... ertesi gün aynı zaman gelmiş herkes meydanda ama çoban gelmemiş.. beklemişler güneş batmış çoban halen yok.. adam gülmüş bakın demiş oda ispatlayamadı.. yarın tekrar gelcem ve yine gelmicek demiş ve ertesi günü beklemeye başlamışlar yine.. gene aynı yerde toplanmışlar o günde çoban gememiş, adam iyice kasılmaya başlamış ve eklemiş yarın son kez gelecegim eger gelmezse iddaayı kaybedecek ve herkes bana inanacak demiş.. ertesi gün olmuş ve aynı vakitte beklemeye başlamışlar ama ne coban var nede haberi.. tam ordan ayrılacaklarken çoban uzaktan görünmüş ve herkes aciz gözlerle bakerken, çoban geldim işte demiş.. zalim adam gülerek kortun ve gelemedin 2 gün diye sormuş çobana.. çoban cvp vermiş; bizim orayı sel aldı dere taştı ve buraya gelmek için o dereden geçmem gerekti demiş.. ve zalim adam sormuş nasıl geçtin o dereyi?.. çoban cvp vermiş; bi yaşlı çınar ağacı vardı derenin kenarında onun yanına gittim ve bekledim biraz bekledikten sonra ağac kendi kendine sandal oldu ve o sandala binip derenin karşısana geçtim, diye cvp vermiş.. zalim adam buna kahkaha atarak gülmüş ve hiç koca çınar kendi kendine sandal olurmu demiş ve çoban cvp vermiş; sen bu dünyanın yerin göğün ve herşeyin kendi kendine bir tesadüf sonucu olduguna inanabiliyorsunda neden bi agacın kendi kendine sandal olabilecegine inanmıyorsun diye cvp vermiş.. adamın kafasında bi an şimşekler çakmış ve oracıkta Allaha inanmaya başlamış..
O köyün en zengin ve en acımasız kişisi hergün oldugu gibi köylüleri yoldan çıkarmaya çalışıyormuş.. Allahın olmadıgını, herşeyin kendi kendine evrimleşerek meydana geldigini ve herşeyin ufak bir tesadüfle başladıgını, köy halkına aşılıyormuş.. köylüler bu adama korkularından cvp veremedikleri gibi zaman zamanda gercekligine inanır gibi oluyorlarmış..
Adam iyice azıtarak, bütün köy halkını meydanda toplamış, amacı hepsini birden söylediklerine inandırmak, onları ikna edip, Allahın olmadıını ispatlamakmış..Adam bağırmış bana o inandıgınız Allahı eğer varsa gösterin.. ispatlayın, ama kimseden ses çıkmamış nasıl gösterebilirlermişki.. herkes yavaş yavaş adama inanmaya başlıyormuş.. taa ki o çoban çıkıp gelene kadar.. çoban bu adama dönüp sana Allahın oldugunu ispatlıyacagım demiş.. zalim adam gülmüş ve ispatla hadi demiş, ben biliyorum ki bu dünya kendi kendine oluştu herşeybi tesadüf eseri ve herşeyin yolunda gitmesiyle.. çoban tamam demiş yarın aynı vakitte burda buluşacaz ve bu köy halkıda gelecek ve ben sana Allahın varlıgını ispatlayacagım ve sana herşeyi Allahın yarattıgını gösterecegim.. unutmaki yeri , göğü ve herşeyi yatatan odur.. adam gülmüş ve hadi bakalım deyip evine yönelmiş... ertesi gün aynı zaman gelmiş herkes meydanda ama çoban gelmemiş.. beklemişler güneş batmış çoban halen yok.. adam gülmüş bakın demiş oda ispatlayamadı.. yarın tekrar gelcem ve yine gelmicek demiş ve ertesi günü beklemeye başlamışlar yine.. gene aynı yerde toplanmışlar o günde çoban gememiş, adam iyice kasılmaya başlamış ve eklemiş yarın son kez gelecegim eger gelmezse iddaayı kaybedecek ve herkes bana inanacak demiş.. ertesi gün olmuş ve aynı vakitte beklemeye başlamışlar ama ne coban var nede haberi.. tam ordan ayrılacaklarken çoban uzaktan görünmüş ve herkes aciz gözlerle bakerken, çoban geldim işte demiş.. zalim adam gülerek kortun ve gelemedin 2 gün diye sormuş çobana.. çoban cvp vermiş; bizim orayı sel aldı dere taştı ve buraya gelmek için o dereden geçmem gerekti demiş.. ve zalim adam sormuş nasıl geçtin o dereyi?.. çoban cvp vermiş; bi yaşlı çınar ağacı vardı derenin kenarında onun yanına gittim ve bekledim biraz bekledikten sonra ağac kendi kendine sandal oldu ve o sandala binip derenin karşısana geçtim, diye cvp vermiş.. zalim adam buna kahkaha atarak gülmüş ve hiç koca çınar kendi kendine sandal olurmu demiş ve çoban cvp vermiş; sen bu dünyanın yerin göğün ve herşeyin kendi kendine bir tesadüf sonucu olduguna inanabiliyorsunda neden bi agacın kendi kendine sandal olabilecegine inanmıyorsun diye cvp vermiş.. adamın kafasında bi an şimşekler çakmış ve oracıkta Allaha inanmaya başlamış..
(ALLAH rahmet eylesin)daha sonra ölen kızın arkadaşları tanıdıkları yaşlı bi teyzeden ruhuna yasin işte dua okumasını rica etmişler teyzede okumuş sonra gece teyzenin rüyasına bi kız gelmiş başı örtülü genç güzel bi kız teyzeye gülümsüyormuş teyze o kızlardan ölen kızın resmini istemiş resme baktığında bu o ölen kızmış teyzenin rüyasına gelmiş...nur içinde yatsın rahmetli çok iyi tatlı bi kızdı