YOL GÖSTERÝCÝ
New member
Çoğumuz Hz. İbrahim’in hikayesini biliriz. Hz. İbrahim Allah’a verdiği bir söz yüzünden oğlunu kurban etmek gibi zor bir soru ile sınandığının öyküsü çocukluğumuzdan beri çeşitli ağızlardan duymuş olduğumuz bir kıssadır.
Bunun üzerine biz, İbrahim'e yumuşak huylu bir oğlan müjdeledik.
Çocuk onunla birlikte koşacak yaşa gelince, İbrahim dedi: "Yavrucuğum, uykuda/düşte görüyorum ki ben seni boğazlıyorum. Bak bakalım sen ne görürsün/sen ne dersin?" "Babacığım, dedi, emrolduğun şeyi yap! Allah dilerse beni sabredenlerden bulacaksın." Böylece ikisi de teslim olup İbrahim onu şakağı üzerine yatırınca, Biz şöyle seslendik: "Ey İbrahim!""Sen rüyayı gerçekleştirdin. İşte biz, güzel düşünüp güzel davrananları böyle ödüllendiririz." "Bu, hiç kuşkusuz apaçık imtihanın ta kendisiydi." SAFFAT SURESİ 101-106.
Hepimizin hayatta değer verdiği bir takım kişiler vardır. Bunlar genellikle annemiz, babamız veya kardeşimiz hatta eşimiz olabilir. Ama çocuklarımıza kendi canımızdan bile daha çok değer veririz. Annemiz veya babamız öldüğünde üzülürüz. Kardeşlerimiz veya eşimiz için üzülürüz. Fakat canımızdan çok değer verdiğimiz evlatlarımın acısı bizi yıkar.
Hz. İbrahim bir insanın sınanabileceği en zor soru ile sınanmıştı. Fakat İbrahim’in bu öyküsünde bugüne kadar değinilmemiş önemli bir nokta daha vardır.
Hz. İbrahim vermiş olduğu bir söz yüzünden oğlunu kurban etmek gibi çok zor bir soru ile karşı karşıya kalmıştır.
Bazen hepimizin yaptığı bir şeydir bu… Yapamayacağımız şeyleri söz vermek… Verdiğimiz sözün üzerinde nasıl bir yükümlülük oluşturduğunu bilmeyiz. Yada umursamayız. Oysa verdiğimiz her söz yerine getirmemiz gereken taahhütlerdir.
Ey iman sahipleri! Yapmayacağınız şeyi neden söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyi söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır. Sure 61 SAFF SURESİ 2-3
Yapamayacağı şeyleri söz vermek en çok politikacılarımız tarafından yapılan gaflardır. Onlar verdikleri sözler ile nasıl bir yük altına girdiklerini düşünmezler ve umursamazlar. Çünkü yönettikleri insanlar balık hafızalıdırlar, çabuk unuturlar.
İbrahim’in kıssasından almamız gereken iki önemli ders vardır.
Birincisi ve yıllardır bahsedileni, evlat sevgisinin ne kadar önemli ve evlat acısının ne kadar zor olduğu, ikincisi ve bahsedilmeyeni ise, vermiş olduğumuz her sözün üzerimizde nasıl bir yük oluşturduğudur.
Allah hiç kimseyi İbrahim’in sorusu ile sınamasın.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
(Akın Örsmen 12.3.2008)
Yol Gösterici
Bunun üzerine biz, İbrahim'e yumuşak huylu bir oğlan müjdeledik.
Çocuk onunla birlikte koşacak yaşa gelince, İbrahim dedi: "Yavrucuğum, uykuda/düşte görüyorum ki ben seni boğazlıyorum. Bak bakalım sen ne görürsün/sen ne dersin?" "Babacığım, dedi, emrolduğun şeyi yap! Allah dilerse beni sabredenlerden bulacaksın." Böylece ikisi de teslim olup İbrahim onu şakağı üzerine yatırınca, Biz şöyle seslendik: "Ey İbrahim!""Sen rüyayı gerçekleştirdin. İşte biz, güzel düşünüp güzel davrananları böyle ödüllendiririz." "Bu, hiç kuşkusuz apaçık imtihanın ta kendisiydi." SAFFAT SURESİ 101-106.
Hepimizin hayatta değer verdiği bir takım kişiler vardır. Bunlar genellikle annemiz, babamız veya kardeşimiz hatta eşimiz olabilir. Ama çocuklarımıza kendi canımızdan bile daha çok değer veririz. Annemiz veya babamız öldüğünde üzülürüz. Kardeşlerimiz veya eşimiz için üzülürüz. Fakat canımızdan çok değer verdiğimiz evlatlarımın acısı bizi yıkar.
Hz. İbrahim bir insanın sınanabileceği en zor soru ile sınanmıştı. Fakat İbrahim’in bu öyküsünde bugüne kadar değinilmemiş önemli bir nokta daha vardır.
Hz. İbrahim vermiş olduğu bir söz yüzünden oğlunu kurban etmek gibi çok zor bir soru ile karşı karşıya kalmıştır.
Bazen hepimizin yaptığı bir şeydir bu… Yapamayacağımız şeyleri söz vermek… Verdiğimiz sözün üzerinde nasıl bir yükümlülük oluşturduğunu bilmeyiz. Yada umursamayız. Oysa verdiğimiz her söz yerine getirmemiz gereken taahhütlerdir.
Ey iman sahipleri! Yapmayacağınız şeyi neden söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyi söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır. Sure 61 SAFF SURESİ 2-3
Yapamayacağı şeyleri söz vermek en çok politikacılarımız tarafından yapılan gaflardır. Onlar verdikleri sözler ile nasıl bir yük altına girdiklerini düşünmezler ve umursamazlar. Çünkü yönettikleri insanlar balık hafızalıdırlar, çabuk unuturlar.
İbrahim’in kıssasından almamız gereken iki önemli ders vardır.
Birincisi ve yıllardır bahsedileni, evlat sevgisinin ne kadar önemli ve evlat acısının ne kadar zor olduğu, ikincisi ve bahsedilmeyeni ise, vermiş olduğumuz her sözün üzerimizde nasıl bir yük oluşturduğudur.
Allah hiç kimseyi İbrahim’in sorusu ile sınamasın.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
(Akın Örsmen 12.3.2008)
Yol Gösterici