Gönlümüzde dünya ve dünyalık varken
Baki’ ye bağlanmayıp fanide takılıyoruz.
Oysa Cenab-ı Allah yarattığı insanın
bedenini insana verirken, insandan kalbini istemiştir.
Kalp’ le yanlızca Cenab-ı Allah’ın sevgisi olmalıdır.
Ne zaman ki kalplerimize Cenab-ı Allah’ın sevgisi dışında sevgi girerse,
dünya ve dünyalık girerse işte o zaman kalbimiz kirlenir.
Peşinden zihnimiz, akıl ve fikrimiz de kirlenir.
Ve bu kirliliği yıkamak bizi oldukça yorar.
Peki bu kirliliği yıkayamaz mıyız ?
Elbetteki bu kirden arınmanın yolları da vardır.
Kişi sevmesi gerektiğini önce anlarsa onu daha çok sever.
Ve bu sevgi hep taze aşk olarak katılır.
Sevdiğimizi anlamamız için onu tanımalıyız.
Bize ne verdiğini ve bizden ne istediğini bilmeliyiz.
Cenab-ı Allah bizi insan olarak yarattı ve bize bir beden verdi.
Sonra sayısızca nimet ..
Ve tüm verdiklerine karşılık yine bizim iyiliğimiz için,
ebedi hayatta mutlu olmamız için bizden kalplerimizi sevgiyle doldurmamızı istedi.
Şimdi aldığımız mı, verdiğimiz mi fazla ona bakalım.
Şüphesiz ki aldığımız haddinden fazla.
O halde kalplerimizi Rabb’ ı Rahim’ in sevgisiyle doldurmalıyız.
Dur demeliyiz gönül kapımızı çalan ve zorlayan dünyaya ..
Dünyaya hizmet etmemeli, dünyanın hizmetimiz için yaratıldığını
idrak edip dünyayı hizmetimizde kullanmalıyız.
Rabb’ ı Rahim’ i öylesine sevmeliyiz ki başımıza gelen her işte
O’ nun kaderine rıza göstermelive tevekkül etmeliyiz.
Gönlümüzü gerçek sevgiye verip,
“gönül kimi severse güzel odur”
sözünü yeniden düşünmeli ve ona göre hareket etmeliyiz.
Gönül sevilmemesi gerekeni seviyorsa,
sevilmemesi gereken güzel değil yanlızca aldatmadır.
Güzel olan yanlızca Cenab-ı Allah’ tır.
Ve Cenab-ı Allah’ ın helal kıldıklarıdır.
Hadis-i Şerifte:
“Allah güzeldir güzeli sever. -Müslim-
Baki’ ye bağlanmayıp fanide takılıyoruz.
Oysa Cenab-ı Allah yarattığı insanın
bedenini insana verirken, insandan kalbini istemiştir.
Kalp’ le yanlızca Cenab-ı Allah’ın sevgisi olmalıdır.
Ne zaman ki kalplerimize Cenab-ı Allah’ın sevgisi dışında sevgi girerse,
dünya ve dünyalık girerse işte o zaman kalbimiz kirlenir.
Peşinden zihnimiz, akıl ve fikrimiz de kirlenir.
Ve bu kirliliği yıkamak bizi oldukça yorar.
Peki bu kirliliği yıkayamaz mıyız ?
Elbetteki bu kirden arınmanın yolları da vardır.
Kişi sevmesi gerektiğini önce anlarsa onu daha çok sever.
Ve bu sevgi hep taze aşk olarak katılır.
Sevdiğimizi anlamamız için onu tanımalıyız.
Bize ne verdiğini ve bizden ne istediğini bilmeliyiz.
Cenab-ı Allah bizi insan olarak yarattı ve bize bir beden verdi.
Sonra sayısızca nimet ..
Ve tüm verdiklerine karşılık yine bizim iyiliğimiz için,
ebedi hayatta mutlu olmamız için bizden kalplerimizi sevgiyle doldurmamızı istedi.
Şimdi aldığımız mı, verdiğimiz mi fazla ona bakalım.
Şüphesiz ki aldığımız haddinden fazla.
O halde kalplerimizi Rabb’ ı Rahim’ in sevgisiyle doldurmalıyız.
Dur demeliyiz gönül kapımızı çalan ve zorlayan dünyaya ..
Dünyaya hizmet etmemeli, dünyanın hizmetimiz için yaratıldığını
idrak edip dünyayı hizmetimizde kullanmalıyız.
Rabb’ ı Rahim’ i öylesine sevmeliyiz ki başımıza gelen her işte
O’ nun kaderine rıza göstermelive tevekkül etmeliyiz.
Gönlümüzü gerçek sevgiye verip,
“gönül kimi severse güzel odur”
sözünü yeniden düşünmeli ve ona göre hareket etmeliyiz.
Gönül sevilmemesi gerekeni seviyorsa,
sevilmemesi gereken güzel değil yanlızca aldatmadır.
Güzel olan yanlızca Cenab-ı Allah’ tır.
Ve Cenab-ı Allah’ ın helal kıldıklarıdır.
Hadis-i Şerifte:
“Allah güzeldir güzeli sever. -Müslim-