Çocuklara davranış husûsunda anne-babalar zaman zaman hatâya düşebilmektedirler. Meselâ herhângi bir mes'elede hep haksız görülen taraf çocuklar olmaktadır.
Oysa onlardaki gerek noksanlık, gerekse olgunlaşma, anne-babaların eğitimlerinin bir aynasıdır. Tıpkı bir san'atkârın yaptığı eserde hünerini sergilemesi gibi. Yâni güzel bir eser de, çirkin bir eser de san'atkârına âittir.
Bu vesîleyle İbrahim Hakkı Erzurumî Hazretleri'nin anne-babalara yaptığı şu tavsiyelerini arz etmek istiyorum:
˜ Anne ve Baba evladının doğumu ile sevinmelidir. Nitekim, Hazret-i Habîb-i Ekrem -sallallâhü aleyhi ve sellem- buyurmuştur ki: "Çocuk dünyada sürûr, âhirette nûrdur."
˜ Kız çocukları ile daha fazla mutlu olmalı, onlara hürmet etmelidir. Zîrâ, kız çocuğunda ayrı bir hayır vardır. Nitekim Hazret-i Habîb-i Ekrem -sallallâhü aleyhi ve sellem- buyurmuştur ki: "Kadının bereketlisi, ilk çocuğu kız olandır. Zîrâ, ben Hak Teâlâ'dan yükü olmayan evlat istedim, bana kızlar ihsân eyledi."
˜ Çocuğuna güzel bir ad vermelidir.
˜ Yedinci gününde veya sonra akîka niyeti ile kurban kesip, onu insanlara takdim etmeli veya pişirip yedirmelidir.
˜ Doğumun yedinci gününde veya on yaşına kadar oğlunu sünnet ettirmelidir.
˜ Oğlu veya kızı altı yaşına geldiklerinde onlara Kur'ân-ı Kerîm, din âdâbı ve farzları öğretmelidir.
˜ Oğluna okuma-yazma, atıcılık, yüzme ve geçerli bir sanat öğretmelidir. Zîrâ eskiler: "Sanat, fakirlikten emniyettir." derlerdi.
˜ Kızına yemek pişirmeyi, dikiş dikmeyi ve ev işlerini öğretmelidir.
˜ Bütün çocuklarına süs, ihsân ve hediyelerde eşit davranmalıdır.
˜ Turfanda meyveyi önce kız evladına vermelidir. Çünkü, onların yürekleri daha yumuşak ve daha zayıftır.
˜ Çocuklarını şefkatle kucaklayıp, esirgeyerek okşamalıdır.
˜ Çocuklarına gayet merhametle muâmele etmelidir.
˜ Onlarla oynayıp, güler yüzle sohbet etmeli, gönüllerini almalıdır.
˜Onlara bedduâ etmeyip, hayır duâ etmelidir. Zîrâ, bedduâ fakirlik sebeplerindendir. Bazen öyle olur ki, anne-baba tarafından yapılmış bedduâ kabul olunarak insan kendi çocuğuna farkına varmadan zarar vermiş olur.
˜ On yaşına varan çocuklarını (oğlan ve kız), ayrı döşeklerde yatırmalıdır.
˜ Evlilik çağına ulaşan çocuklarını rızâları ile evlendirmelidir.
˜ Evlâdının güç yetiremeyeceği hizmeti emretmemelidir. Ki, âsi olmalarına sebep olmasın.
˜ Evlâtlarına kendi yediklerinden yedirmeli, kendi giydiklerinden giydirmelidir.
˜ Kimsenin evlâdına kötülük düşünmemelidir. Tâ ki, yapmak istedikleri kötülük, bir müddet sonra kendi başına gelmesin!..
(Erzurumlu İbrahim Hakkı, Mârifetnâme'den)
Oysa onlardaki gerek noksanlık, gerekse olgunlaşma, anne-babaların eğitimlerinin bir aynasıdır. Tıpkı bir san'atkârın yaptığı eserde hünerini sergilemesi gibi. Yâni güzel bir eser de, çirkin bir eser de san'atkârına âittir.
Bu vesîleyle İbrahim Hakkı Erzurumî Hazretleri'nin anne-babalara yaptığı şu tavsiyelerini arz etmek istiyorum:
˜ Anne ve Baba evladının doğumu ile sevinmelidir. Nitekim, Hazret-i Habîb-i Ekrem -sallallâhü aleyhi ve sellem- buyurmuştur ki: "Çocuk dünyada sürûr, âhirette nûrdur."
˜ Kız çocukları ile daha fazla mutlu olmalı, onlara hürmet etmelidir. Zîrâ, kız çocuğunda ayrı bir hayır vardır. Nitekim Hazret-i Habîb-i Ekrem -sallallâhü aleyhi ve sellem- buyurmuştur ki: "Kadının bereketlisi, ilk çocuğu kız olandır. Zîrâ, ben Hak Teâlâ'dan yükü olmayan evlat istedim, bana kızlar ihsân eyledi."
˜ Çocuğuna güzel bir ad vermelidir.
˜ Yedinci gününde veya sonra akîka niyeti ile kurban kesip, onu insanlara takdim etmeli veya pişirip yedirmelidir.
˜ Doğumun yedinci gününde veya on yaşına kadar oğlunu sünnet ettirmelidir.
˜ Oğlu veya kızı altı yaşına geldiklerinde onlara Kur'ân-ı Kerîm, din âdâbı ve farzları öğretmelidir.
˜ Oğluna okuma-yazma, atıcılık, yüzme ve geçerli bir sanat öğretmelidir. Zîrâ eskiler: "Sanat, fakirlikten emniyettir." derlerdi.
˜ Kızına yemek pişirmeyi, dikiş dikmeyi ve ev işlerini öğretmelidir.
˜ Bütün çocuklarına süs, ihsân ve hediyelerde eşit davranmalıdır.
˜ Turfanda meyveyi önce kız evladına vermelidir. Çünkü, onların yürekleri daha yumuşak ve daha zayıftır.
˜ Çocuklarını şefkatle kucaklayıp, esirgeyerek okşamalıdır.
˜ Çocuklarına gayet merhametle muâmele etmelidir.
˜ Onlarla oynayıp, güler yüzle sohbet etmeli, gönüllerini almalıdır.
˜Onlara bedduâ etmeyip, hayır duâ etmelidir. Zîrâ, bedduâ fakirlik sebeplerindendir. Bazen öyle olur ki, anne-baba tarafından yapılmış bedduâ kabul olunarak insan kendi çocuğuna farkına varmadan zarar vermiş olur.
˜ On yaşına varan çocuklarını (oğlan ve kız), ayrı döşeklerde yatırmalıdır.
˜ Evlilik çağına ulaşan çocuklarını rızâları ile evlendirmelidir.
˜ Evlâdının güç yetiremeyeceği hizmeti emretmemelidir. Ki, âsi olmalarına sebep olmasın.
˜ Evlâtlarına kendi yediklerinden yedirmeli, kendi giydiklerinden giydirmelidir.
˜ Kimsenin evlâdına kötülük düşünmemelidir. Tâ ki, yapmak istedikleri kötülük, bir müddet sonra kendi başına gelmesin!..
(Erzurumlu İbrahim Hakkı, Mârifetnâme'den)