Y
Yalanmýþ
Guest
Bir insan çalışır, çabalar, ticaret yapar, para kazanır. O parayla ev alır, araba alır, tarla alır. Bütün bu servetler dünyada kalır. Bu maddî “servetler” ölümle birlikte, olduğu yerde kalacak olan “ölü yatırımlar”dır; ama bir kimsenin çocuğunu güzel şekilde yetiştirmesi ve onun güzel terbiyesi ve eğitimi için yapmış olduğu harcamalar ise, kendisiyle birlikte kabrin öte tarafına gelecek ve kendisine kıyamete kadar sevap kazandıracak olan “en akıllı yatırım”dır.
Peygamber Efendimiz’in (sas) ifadesiyle “cennet çiçeklerinden” olan, tıpkı bembeyaz, tertemiz bir sayfa gibi anne ve babanın yedieminliğine emanet edilmiş olan çocuk, Allah’ın emrettiği istikamette yetiştirildiği takdirde, o çocuk anne ve baba için en büyük kazanç ve bir “sadakai cariye” olacaktır. O çocuk, kıldığı namazla, okuduğu Kur’ân’la yapmış olduğu hayır ve hasenatla, anne ve babasının amel defterine devamlı sevap yazdıracaktır.
Ebû Hüreyre’nin (ra) rivayet ettiğine göre Resûlullah (sas) bu hususta şöyle buyurmuşlardır: “İnsan (Müslüman) öldüğü zaman üç şeyin dışında bütün amellerinin sevabı kesilir. Bunlar, şunlardır: İnsanlığa faydası devam edip giden eser. İnsanların faydalandığı ilim. Kendisine hayır duâ eden iyi bir evlad.” (Müslim, Vasıyye: 14)
Çocuk, nadide bir çiçektir, eşi bulunmaz bir mücevherdir. Kâinatın Sultanı olan Allahu Teâlâ’nın, anne ve babaya emaneten verdiği bir hediyedir. Onun için anne ve baba, çocuklarını “en iyi şekilde yetiştirmek” için ne yapmak lazımsa, önce onu öğrenmeli, sonra uygulamalıdırlar.
Kaynak:Ailem