Bu da benden dediysem ben yazdım sanmayın
>DOSTLUK ÜZERİNE....>Dostunuz hiç var mı? şeklindeki
>bir suali içimize
>sindirmemiz mümkün olmaz. Sual, sanki gizli bir kasıt
>taşımaktadır; öyle
>anlar ve ismi konmamış bu kasıttan dolayı onu reddetme
>ihtiyacı duyarız.
>Cevap "elbette" veya daha soğuk kanlı bir karşılıkla
>"çok!" tur.
>
>Bir refleks halinde ister "elbette" diyelim ister
>"çok" bunlar bir cevap
>olmakla birlikte ondan da öte muhatap olunan suale
>reddiyedir.Elde olmadan
>sual,küçümseyici bulunur ve savunma mekanizmaları
>harekete geçer.Dost
>azlığı, dosttan yana fukaralık işimize gelmez.Bunu
>içimize sindiremeyiz.
>
>İnsan başkasının aldatmasına tahammül edemese de
>doğruyu kendinden sakladığı
>zamanlar vardır ki kendine bile itiraf edemez...Oysa
>dostlar "çok"
>değildir.Bir dost gibi görünenler var bir de dostlar;
>dostlar gayet
>narindir.
>
>Sizi hiçbir menfaat beklemeden sevebilenler, zor
>zamanınızda dar gününüzde
>koşanlar o kadar azdır ki; onlar belki bir elin
>parmakalarını dahi bulmaz.Bu
>gerçek herkes için böyledir.Zebun günlerinde veya
>mevkiini kaybedince yahut
>bir makama yükselmek için arayanlar dostluk cetvelinin
>kaçıncı sırasına
>yazılmalı?
>
>Hakiki dostlar için sıfatınızın ne olduğu hiç de mühim
>değildir; onlara göre
>isminiz ve sevginiz her nev'i makamın üstündedir.Bir
>de sizi arkadan arkaya
>sevenler vardır; hatta bunların içinde öyleleri olur
>ki hayatta bir kerecik
>dahi yüzyüze gelmemişsinizdir.Buna rağmen size dua
>ederler.
>
>En zengin insan dostu çok olan insandır.
>
>Dost, sırdaştır,fedakardır,arkadaştır; yük,kahır ve
>zahmet
>çekendir.Klabinizi açabildiğiniz emin
>insandır.Dostluğun hak edilmişliği
>yüksek liyakatlere bağlıdır.Bir arkadaş veya
>tanıdıktan, aleyhimizde bir söz
>sarfettiğne dair haber geldiğinde hiçbir kalp
>burukluğuna düşmeden anında
>böyle bir ihtimali kabul etmez ;yani, müşterek
>dsotluğa gölge düşürmezsek
>işte o kimse için biz şeksiz-şüphesiz dostuz.Aksi de
>varit ; "dost"
>dediğimiz kimse melek değildir; mücerred bir mahluk
>hiç değil. hataları ve
>faziletleri ile her insan gibi bir insandır; lakin her
>insan gibi değildir.O
>sizin dostunuzdur.siz diğer insanlardan
>farklısınız.Hayır, üstün değilsiniz;
>farklısınız. Fark apayrı değerlerdir, teferruatın
>cümbüşü farkları doğurur,
>bir leylak rengidir.
>
>Dost kusurları ile güzeldir.Baba dostlar vardır
>asırlık çınarlar
>gibidir.çocukluk günlerinden gelen dostluklar vardır;
>saf,temiz ve
>devamlı.Temeli okul yıllarına dayanan dostluklarda
>duru mu durudur.Hayatın
>kazandırdığı dostluklar vardır şüphesiz.
>
>Dost, alan değil veren insandır.Hayat şayet güzelse ,
>öyle deniyor,öyle
>biliniyor ve öyle inanılıyorsa dostlarla
>güzeldir.Kusurlar, dostlukların
>harcıdır; dostluk merhamettir.
>
>Tüketim toplumunda merhametinizi kullananlar; hem de
>menfaati için onu üç
>kuruşa harcamaya kalkışanlar zinhar dost
>olamaz.Dostluk leke kabul etmez.
>
>Bugün insanlar neden yana fakirdir ki? En düşkün insan
>bile dünün "ağa"'sı
>seviyesinde... Bazıları masal kahramanları kadar
>zengin.
>
>Ya dostluk; candan insanlar ?
>
>Nerede ? İnsanın servetine ,imkanına bir de kendisine
>dost olanlar var.Dost
>bu sonuncular işte.Dostluk dövize endeksli değildir;
>dostluğun ne reytingi
>vardır ne de borsası.
>
>Kötü olan şu ki dalkavuklar gerçek dostları sağa sola
>savurup kendilerine
>yol ve yer açarak iyi gün dostları olurlar.Mühim olan
>kötü gün dostu olmak.O
>pahalı bir tecrübedir. Dost o kadar az ki...Eğer
>şurada verilen ölçülere
>uygun çok sayıda dostunuz varsa siz zengin bir
>insansınız. Dostları
>çoğaltmalı.Her şehirde her devlette dostlar olmalı.
>Hayat dostlarla güzel. "
>Bir dost bulamadım gün akşam oldu." diye gam
>dağlarınınaltında kalanlar
>haklı olabilir mi? Dert söylettiğne göre mümkün.
>
>Hacı Bayram Veli'nin onbinleri bulan dostları var
>sanılırken en nihayet bir
>erkekle bir kadından ibaret olduğu anlaşılmamış mı?
>
>Bunun hikmetlerinden biri de anahtar kelimeleri
>kaybetmiş olmamızdan.
>
>Sadık, sadakat, vefa, vefalı, sohbet....benzeri
>yüzlerce kelime eskidi,
>gündelik hayatttan çıktı ve sadece sözlüklerde kaldı.
>Biz kelimere dost
>olmayınca o kelimelerin hayat bulduğu mefhumlar da
>sosyal hayatı
>terkediyorlar.
>
>Buna kelimelerin intikamı denebilir.
>
>
>DOSTLUK ÜZERİNE....>Dostunuz hiç var mı? şeklindeki
>bir suali içimize
>sindirmemiz mümkün olmaz. Sual, sanki gizli bir kasıt
>taşımaktadır; öyle
>anlar ve ismi konmamış bu kasıttan dolayı onu reddetme
>ihtiyacı duyarız.
>Cevap "elbette" veya daha soğuk kanlı bir karşılıkla
>"çok!" tur.
>
>Bir refleks halinde ister "elbette" diyelim ister
>"çok" bunlar bir cevap
>olmakla birlikte ondan da öte muhatap olunan suale
>reddiyedir.Elde olmadan
>sual,küçümseyici bulunur ve savunma mekanizmaları
>harekete geçer.Dost
>azlığı, dosttan yana fukaralık işimize gelmez.Bunu
>içimize sindiremeyiz.
>
>İnsan başkasının aldatmasına tahammül edemese de
>doğruyu kendinden sakladığı
>zamanlar vardır ki kendine bile itiraf edemez...Oysa
>dostlar "çok"
>değildir.Bir dost gibi görünenler var bir de dostlar;
>dostlar gayet
>narindir.
>
>Sizi hiçbir menfaat beklemeden sevebilenler, zor
>zamanınızda dar gününüzde
>koşanlar o kadar azdır ki; onlar belki bir elin
>parmakalarını dahi bulmaz.Bu
>gerçek herkes için böyledir.Zebun günlerinde veya
>mevkiini kaybedince yahut
>bir makama yükselmek için arayanlar dostluk cetvelinin
>kaçıncı sırasına
>yazılmalı?
>
>Hakiki dostlar için sıfatınızın ne olduğu hiç de mühim
>değildir; onlara göre
>isminiz ve sevginiz her nev'i makamın üstündedir.Bir
>de sizi arkadan arkaya
>sevenler vardır; hatta bunların içinde öyleleri olur
>ki hayatta bir kerecik
>dahi yüzyüze gelmemişsinizdir.Buna rağmen size dua
>ederler.
>
>En zengin insan dostu çok olan insandır.
>
>Dost, sırdaştır,fedakardır,arkadaştır; yük,kahır ve
>zahmet
>çekendir.Klabinizi açabildiğiniz emin
>insandır.Dostluğun hak edilmişliği
>yüksek liyakatlere bağlıdır.Bir arkadaş veya
>tanıdıktan, aleyhimizde bir söz
>sarfettiğne dair haber geldiğinde hiçbir kalp
>burukluğuna düşmeden anında
>böyle bir ihtimali kabul etmez ;yani, müşterek
>dsotluğa gölge düşürmezsek
>işte o kimse için biz şeksiz-şüphesiz dostuz.Aksi de
>varit ; "dost"
>dediğimiz kimse melek değildir; mücerred bir mahluk
>hiç değil. hataları ve
>faziletleri ile her insan gibi bir insandır; lakin her
>insan gibi değildir.O
>sizin dostunuzdur.siz diğer insanlardan
>farklısınız.Hayır, üstün değilsiniz;
>farklısınız. Fark apayrı değerlerdir, teferruatın
>cümbüşü farkları doğurur,
>bir leylak rengidir.
>
>Dost kusurları ile güzeldir.Baba dostlar vardır
>asırlık çınarlar
>gibidir.çocukluk günlerinden gelen dostluklar vardır;
>saf,temiz ve
>devamlı.Temeli okul yıllarına dayanan dostluklarda
>duru mu durudur.Hayatın
>kazandırdığı dostluklar vardır şüphesiz.
>
>Dost, alan değil veren insandır.Hayat şayet güzelse ,
>öyle deniyor,öyle
>biliniyor ve öyle inanılıyorsa dostlarla
>güzeldir.Kusurlar, dostlukların
>harcıdır; dostluk merhamettir.
>
>Tüketim toplumunda merhametinizi kullananlar; hem de
>menfaati için onu üç
>kuruşa harcamaya kalkışanlar zinhar dost
>olamaz.Dostluk leke kabul etmez.
>
>Bugün insanlar neden yana fakirdir ki? En düşkün insan
>bile dünün "ağa"'sı
>seviyesinde... Bazıları masal kahramanları kadar
>zengin.
>
>Ya dostluk; candan insanlar ?
>
>Nerede ? İnsanın servetine ,imkanına bir de kendisine
>dost olanlar var.Dost
>bu sonuncular işte.Dostluk dövize endeksli değildir;
>dostluğun ne reytingi
>vardır ne de borsası.
>
>Kötü olan şu ki dalkavuklar gerçek dostları sağa sola
>savurup kendilerine
>yol ve yer açarak iyi gün dostları olurlar.Mühim olan
>kötü gün dostu olmak.O
>pahalı bir tecrübedir. Dost o kadar az ki...Eğer
>şurada verilen ölçülere
>uygun çok sayıda dostunuz varsa siz zengin bir
>insansınız. Dostları
>çoğaltmalı.Her şehirde her devlette dostlar olmalı.
>Hayat dostlarla güzel. "
>Bir dost bulamadım gün akşam oldu." diye gam
>dağlarınınaltında kalanlar
>haklı olabilir mi? Dert söylettiğne göre mümkün.
>
>Hacı Bayram Veli'nin onbinleri bulan dostları var
>sanılırken en nihayet bir
>erkekle bir kadından ibaret olduğu anlaşılmamış mı?
>
>Bunun hikmetlerinden biri de anahtar kelimeleri
>kaybetmiş olmamızdan.
>
>Sadık, sadakat, vefa, vefalı, sohbet....benzeri
>yüzlerce kelime eskidi,
>gündelik hayatttan çıktı ve sadece sözlüklerde kaldı.
>Biz kelimere dost
>olmayınca o kelimelerin hayat bulduğu mefhumlar da
>sosyal hayatı
>terkediyorlar.
>
>Buna kelimelerin intikamı denebilir.
>
>