Mü'minler, herhangi bir karar almak istedikleri zaman, birbirleri ile istişare yapmalıdırlar. Çünkü Allah-u Zülcelal bir ayet-i kerimede şöyle buyurmuştur: "İş hususunda beraberindekilerle istişare et!" (Al-i İmran; 159) Onun için kişi, bütün işlerinde mü'min kardeşleri ile istişare etmeye çalışmalıdır. Çünkü istişarede rahmet vardır.
İstişare edilen kimselerin içinden muhakkak surette doğru görüşlü kişiler çıkar. İstişare sonucunda alınan karar yanlış olup kötü sonuçlar meydana gelse bile, sorumluluk bir kişinin üzerinden kalkmış olur. Yalnız bir kişi, arkadaşları ile biraraya gelerek istişare yaptığı zaman, kendi fikrinin üzerinde ısrar etmemeli, istişare sonucu ortaya çıkan görüş, kendi fikri olmasa bile, onu kendi fikri gibi kabul etmelidir.
Sahabe-i Kiramlar da kendi aralarında istişare yaptıklarında, kendi fikirlerinden daha iyi bir fikir gördükleri zaman, o fikri kendi fikirlerinin üzerine tercih ediyorlar ve hemen tabi oluyorlardı.
Buna bakarak, mü'min kardeşlerimizle oturup istişare yaptığımızda kendi fikrimizden daha iyi bir fikir gördüğümüz zaman, o fikri tercih edip, onun doğrultusunda hareket etmemiz lazımdır.
Kabul edilen o fikirden dolayı kötü bir sonuç meydana geldiği zaman: "Zaten benim fikrim böyle değildi" diyerek, diğer mü'min kardeşlerimizi suçlamak ve kendimizi temize çıkarmaktan kaçınmamız ve: "Demek ki Allah-u Zülcelal böyle takdir etmiş, hayırlı olur inşaallah" diye o kötü sonucu bir tecrübe olarak kabul edip, düzeltme yoluna gitmemiz lazımdır.
İstişare edilen kimselerin içinden muhakkak surette doğru görüşlü kişiler çıkar. İstişare sonucunda alınan karar yanlış olup kötü sonuçlar meydana gelse bile, sorumluluk bir kişinin üzerinden kalkmış olur. Yalnız bir kişi, arkadaşları ile biraraya gelerek istişare yaptığı zaman, kendi fikrinin üzerinde ısrar etmemeli, istişare sonucu ortaya çıkan görüş, kendi fikri olmasa bile, onu kendi fikri gibi kabul etmelidir.
Sahabe-i Kiramlar da kendi aralarında istişare yaptıklarında, kendi fikirlerinden daha iyi bir fikir gördükleri zaman, o fikri kendi fikirlerinin üzerine tercih ediyorlar ve hemen tabi oluyorlardı.
Buna bakarak, mü'min kardeşlerimizle oturup istişare yaptığımızda kendi fikrimizden daha iyi bir fikir gördüğümüz zaman, o fikri tercih edip, onun doğrultusunda hareket etmemiz lazımdır.
Kabul edilen o fikirden dolayı kötü bir sonuç meydana geldiği zaman: "Zaten benim fikrim böyle değildi" diyerek, diğer mü'min kardeşlerimizi suçlamak ve kendimizi temize çıkarmaktan kaçınmamız ve: "Demek ki Allah-u Zülcelal böyle takdir etmiş, hayırlı olur inşaallah" diye o kötü sonucu bir tecrübe olarak kabul edip, düzeltme yoluna gitmemiz lazımdır.