Bir Insirah Ayeti Kadar SANA geldim
Insirah…Insirah…Insirah…Hara düstüm,dilime kan degdi yüregime od.Dara düstüm Ey Rab bana bir insirah..Ah-u efganimi bir dinleyiver, bu gece çok karanlik…katran karasi olmus gögsümü bir açiver…Daraldim…Bir bakiver..
“Biz senin gögsünü açip genisletmedik mi?”(insirah/1)
Genislettin ey yar! Dünyadan bunaldigim her vakit,yagmur yagmur yüregime,damla damla gözlerime düstün.Semalarda yerim yok bilirim,arslardan ta ki gönlüme düstün.Yaralar bedenimde yol çizerken adeta,tuz degil ,sen gönlüme tilsim sürdün.Dünya zemininde ayaklarim kayarken bir bilinmezlige, tut n’olursun birakma bilmedigim alemlere…Gece ve ben iki biçare yine kapindayim.Soluklanmak istiyorum Ya Rab! Gece yeminli konusmuyor benimle.Gece küskün bana, yalniz biraktim onu gelirim diye.Gitmedim ona Ya Rab! Geceler bensiz geçti,seccadeler essiz,yildizlar yoldassiz kaydi.Geceye söz verdim gelirim diye,gitmedim.Ihanetim var ona..Gece yeminli..Ben sana bugün yalniz geldim.Terkedilmis sevdalarin mekanindan geliyorum.Yillanmis sevgilerin koynundan.Ayriliklardan geliyorum.Yalnizliktan…Gönlümün tenhasindan geliyorum.Gecenin günahlarimi örtmeyen mahremiyetinden geliyorum.Dünyanin arkamdan yirttigi gömlegimle.Kimsenin duymadigi ama kulagimi çinlatan aff sesleriyle geliyorum.Ademin utangaç bakislariyla,Nuh’un terk-i diyariyla bir yunus affi edasiyla geliyorum.Daraldim Ya Rab! ‘kabul’ ümidinin ferahligiyla geliyorum.Yüregim üsüyor artik,mahseri bir yalnizlikla geliyorum.Aç Ya Rab n’olursun aç gögsümü tekrar bir köz degdir.Içimin vahalarindan kurtar beni.Insirah insirah insirah…ayet ayet genislet beni.
“Yükünü senden alip atmadik mi? O senin belini büken yükü .”(insirah/2)
Attin ey yar! Ben bilemedim yükümün azaldigini ama sen hafiflettin beni.Dünyanin omuzlarima yükledigi bu agirlik, yüzümü yere düsürmeye baslamisken,bu yükü benden alarak belimi sen dogrulttun.Rükuya egilen bir beden senin karsinda yüce makama erdi.Secdeye degen bas,merhametinle sana erdi.Oysa ben bilemedim.Kirlenmis yüregimle,sözlerimi dünyaya asina ettim kapildim bu misafirhanenin isvesine.Simdi temasa bile edemiyorum masivayi.Aydinlanmiyor gözlerim,yesermiyor kirik düslerim.Yoksa Ey Rab ben,sen olan benligimi çoktan mi tükettim…
Züleyha kadar günahkarim,Yusuf kadar masum olmak isterdim oysa ama ben düstügüm zindanda ezilecek kadar günah topladim.yüküm agir…Tüm zerrelerim affina sigindi…Mecalsizim,hissizim,bir o kadar da cahilim…Al yükümü Ya Rab n’olursun al belimi büken bu yükü tekrar hafiflet beni.Dogrult ki beni,yüzüm sana dönebileyim.Elimi sana açabileyim.Insirah insirah insirah…ayet ayet dogrult beni.
“Senin sanini ve ününü yüceltmedik mi?”(insirah/4)
Yücelttin ey yar! En serefli varlik olarak açtim dünyaya gözlerimi.Mahlukata halife eyledin.Ins-an makaminda ruhuma can verdin..verdin de ben kiymetimi bilemedim.Aklimi sürgün ettim mantigin hiç ugramadigi yalanci ugraslara.Her mevsim yagmur yagarken ruhuma,nadasa biraktim kurak gönlümü.Her insan ektigi biçer degil mi Ya Rab! Günah ektigim bahçelerde kara güller büyüdü,kokusuz renksiz.Isigim bir mumun aydinlandigi kadar,verdigim bir aldigim kadar fakat ben olamadim bir senin bana biçtigin deger kadar.biraz magrur,biraz bizar,biraz da kendimi sekva ile geldim.Degersizligimi bilerek,mecruh bir hal ile geldim iste…Sen sanimi yüceltirken,ben bir o kadar acziyetimle,nasir tutmus ayaklarimla,kör olmus gözlerimle,karalanmis hanemle geldim.Kalbimi avcuma sikistirarak,rengini kimse görmesin diye saklayarak getirdim.Amansizim,dermansizim,fermansizim.N’olurs un Ya Rab yeniden yücelt beni gönül gözümden geçir beni.Gözyasina gark eyle beni eyle ki insan bileyim kendimi.Insirah insirah inrisah ayet ayet yücelt beni.
“Yalniz Rabbine yönel.”(insirah/8)
Hayatin koylarindan çikip senin limanina yöneldim Yar Rab!Sen ki sana gelmeyene dahi lütfederken,bilirim geri çevirmezsin beni kapindan.Nihayetsiz acziyetimle,dünyevi arzularin kivrimlarindan,yokuslu yollarindan,ben kendimden geçerek sana geldim bu gece.’kün’ diyerek eyleyiverirsin diye bir ferman,ben ahvalimi dökerek sana geldim Ya Rab!.Benim sana anlatmaya halimi kelama ne hacet,sen beni bilirsin benim halim zaten asikar.Kurtar n’olursun bitsin artik bu esaret! Nefsaniyetin haysiyetini huzurda kirmaya geldim.Bakip görmeyen gözlerimi sende açmaya,atip yanmayan kalbimi sende yakmaya,her bosluga sayan ama her daim seni anmayan dilimi konusturmaya,sana muhtaçligin serefini basima taç etmeye geldim.Sevdasi her seyden ala n’olursun aç yüregimi ben senden bir insirah istemeye geldim…Insirah insirah insirah ayet ayet ferahlamaya geldim.
Ya Rab , ben sende kalmaya geldim.Bir inşirah ayeti kadar sana yönelmeye geldim…