Bir gün bir kapıcı sordu: «Sen kimsin?»
«Bu biraz zor soru,hele bir düşüneyim,
kıçına zahmet ver, bir otur da kim olduğumu sana anlatayım,»
dedim.
«Bundan önce büyük bir zat gelmiş geçmişti. Adı Âdem idi,
işte ben onun oğullarındanım.>>.
Biz o kimselerdeniz ki, zindanı kendimize bostan yaparız.
Bizim zindanımız bostan olunca ya bostanımız nasıl olur?
Bir seyret de gör...
Üstadın aşktır senin, oraya erişince
O sana hal diliyle anlatır ince, ince.
Ey sevgileri, sevgiler koparan güzel!
Ey Tanrıları, Tanrı inciten sevgili!
Dürüstlük bir şehirdir, ben de o şehrin
sultanıyım,
Onda kendim yaşayayım,
kendim öleyim, kendim korunayım.
Âşıkların sana CAN armağanı getirseler bile.
Başın için hepside Kirmana kimyon getirmiş olurlar.
Kirmana kimyon getirmişsin ne değeri var?.
Ne yüz ağartır?,kaç para eder?.
Bugün orası öyle Yüce bir Saraydır ki, Niyazsızdır,
hiç kimseden birşey beklemez.
Bir âşık gerektir ki,
bu sırrı onunla birlikte öğrenelim
Gelip geçici güzelliklere
erenlerin gönül bağlaması imkânsızdır
Ne kimsenin uşağı, ne efendisi olur,
Meclisin neşesi üç şeyle gelir derler,
Bende hem şarap var, hem güzel var, hem ışık.
Feleğin bütün hallerini bilirler,
Onlar ki gerçeği arayan ve
yol gösteren erenlerdir
Fakat güzel huyları dolayısıyla
kimsenin perdesini yırtmazlar.
Bizi şehrimizden kovarlarsa ne çıkar?
Şehir dışındaki kırlar bizimdir
Dedim ki dikensiz bir gül koparayım,
Yahut yâri olmayanın yâri olayım
Nice sevgili, mest, başı dönmüş
Gözleri yaşlı olduğu halde kapıya geldi
Can ver ki onun vuslatı bir daha ele geçmez,
Sermest olanlara şeriat kadehiyle bade verilmez.
Tecrid ehli erenlerin birlikte içtikleri mecliste,
Kendi nefsine tapan gafillere bir damla bile
verilmez.
Baharda yarin yanağından uzak olunca,
Bağdan bana ne? Yeşillikle ne işim var?
Bu gönül arif ile maruf arasında
çok kere sözcülük yapar.
Gönülün ne olduğunu gönül erleri bilir.
Gönülün kadrini her gönülsüz ve ruhsuz
ne bilsin?
Hikmet ehli. erenlerin sözlerini araştırdım,
Onlardan her vadide, her şehirde bir destan
var.
Hepsi de gönül elinden feryada gelmişler
Bu sözlerden şüpheye düştüm
Kendi aklımdan geçtim,
acele gönül tarafına sefer ettim.
Onda da hiç boş yer göremedim.
Bu gönül işidir, kafa işi değil.
Akıl, kişilerin bağıdır, aşk bu bağları çözer
Akıl der ki, taşkınlık etme!
Aşk da teklifsiz davran, der!
Erkek kişiye asla,ruh sahibi, yahut akıllı demezler.
Ancak, gönül sahibi, derler.
Asıl erlik, başkalarının gönlünü hoş etmektir.
Yalnız nefsini düşünende ne erlik olabilir?
Er odur ki, sayesinde kölesinin gönlü hoş olur.
Başkalarının gamını çekmek Tanrı işidir.
Söz eri olan bir insanın içinde dalgalanan nice sözler, nükteler vardır.
Ancak onu dinleyecek yetenekte kimse bulamazsa neye yarar?
Mert odur ki, herkesi kendi başına yeterli bir hale getirir.
Onun olgunluğu bundan anlaşılır.
Ey Leylâ'nın vefalı soydaşları,
Allah sizin sayınızı artırsın!
Leylâ gibilerdir ki, aşka susayanlara karşı cömertçe canlarını bağışlarlar
Kelâm yani söz, Tanrı sıfatlarındandır. Çünkü Tanrı, Kelâm sıfatı ile görünür, kendi zatını gizler ki, söz halka erişsin de perde arkasında kalmasın. Yoksa perdede olan Zat sözünü halka nasıl duyurabilir? Bu onun elindedir, dilerse bu perdeyi önüne çeker, dilerse arkasına atar, onları perdeye sokmaz, derler. Perdelediği şeylerin de örtüsünü kaldırmaz.
Bizim nazenin kullarımızdan biri, uygunsuz bir toplum içinde
tutsak düşmüştür diye beni gönderdiler; ona bir ziyan erişirse
yazık olur, dediler.
Zahire neme lâzım, kitabı nideyim ben,
Yârın dudağı varken, şarabı nideyim ben.
Sözü ilim yolu ile söylerler, sırları da işaret yolu ile anlatırlar
Dostların ayrılığından ah çekmek, yarın vedalaşmasından figan yaraşır.
Bu iki mutsuzluğa uğramaktansa, ölüm bin kat
daha hoştur.
Siz benimle yoldaşlık yapamayacaksanız o başka. Ben teklifsiz,
pervasız bir adamım; . Şimdi benimle yaşamak zordur.
Bu gönül asla yalan söylemedi.
Gönül hoştur; biraz güzellik gönül için güvendir.
Güneşin ışığına bir zarar gelir mi hiç!
Göremezse ne çıkar kör Yahudi’nin gözü?
Sevgilim bundan sonra bizden her ne işitsen,
Artık el açma bize, çünkü biz gittik elden.
Ey can bana bir görün bitmeden son nefesim,
İşimi çabuk bitir, artık kesilsin sesim!
İncir satanlar için en güzel şey nedir bilir misin?
İncir satmaktır, incir satmak kardeşim!
şems
«Bu biraz zor soru,hele bir düşüneyim,
kıçına zahmet ver, bir otur da kim olduğumu sana anlatayım,»
dedim.
«Bundan önce büyük bir zat gelmiş geçmişti. Adı Âdem idi,
işte ben onun oğullarındanım.>>.
Biz o kimselerdeniz ki, zindanı kendimize bostan yaparız.
Bizim zindanımız bostan olunca ya bostanımız nasıl olur?
Bir seyret de gör...
Üstadın aşktır senin, oraya erişince
O sana hal diliyle anlatır ince, ince.
Ey sevgileri, sevgiler koparan güzel!
Ey Tanrıları, Tanrı inciten sevgili!
Dürüstlük bir şehirdir, ben de o şehrin
sultanıyım,
Onda kendim yaşayayım,
kendim öleyim, kendim korunayım.
Âşıkların sana CAN armağanı getirseler bile.
Başın için hepside Kirmana kimyon getirmiş olurlar.
Kirmana kimyon getirmişsin ne değeri var?.
Ne yüz ağartır?,kaç para eder?.
Bugün orası öyle Yüce bir Saraydır ki, Niyazsızdır,
hiç kimseden birşey beklemez.
Bir âşık gerektir ki,
bu sırrı onunla birlikte öğrenelim
Gelip geçici güzelliklere
erenlerin gönül bağlaması imkânsızdır
Ne kimsenin uşağı, ne efendisi olur,
Meclisin neşesi üç şeyle gelir derler,
Bende hem şarap var, hem güzel var, hem ışık.
Feleğin bütün hallerini bilirler,
Onlar ki gerçeği arayan ve
yol gösteren erenlerdir
Fakat güzel huyları dolayısıyla
kimsenin perdesini yırtmazlar.
Bizi şehrimizden kovarlarsa ne çıkar?
Şehir dışındaki kırlar bizimdir
Dedim ki dikensiz bir gül koparayım,
Yahut yâri olmayanın yâri olayım
Nice sevgili, mest, başı dönmüş
Gözleri yaşlı olduğu halde kapıya geldi
Can ver ki onun vuslatı bir daha ele geçmez,
Sermest olanlara şeriat kadehiyle bade verilmez.
Tecrid ehli erenlerin birlikte içtikleri mecliste,
Kendi nefsine tapan gafillere bir damla bile
verilmez.
Baharda yarin yanağından uzak olunca,
Bağdan bana ne? Yeşillikle ne işim var?
Bu gönül arif ile maruf arasında
çok kere sözcülük yapar.
Gönülün ne olduğunu gönül erleri bilir.
Gönülün kadrini her gönülsüz ve ruhsuz
ne bilsin?
Hikmet ehli. erenlerin sözlerini araştırdım,
Onlardan her vadide, her şehirde bir destan
var.
Hepsi de gönül elinden feryada gelmişler
Bu sözlerden şüpheye düştüm
Kendi aklımdan geçtim,
acele gönül tarafına sefer ettim.
Onda da hiç boş yer göremedim.
Bu gönül işidir, kafa işi değil.
Akıl, kişilerin bağıdır, aşk bu bağları çözer
Akıl der ki, taşkınlık etme!
Aşk da teklifsiz davran, der!
Erkek kişiye asla,ruh sahibi, yahut akıllı demezler.
Ancak, gönül sahibi, derler.
Asıl erlik, başkalarının gönlünü hoş etmektir.
Yalnız nefsini düşünende ne erlik olabilir?
Er odur ki, sayesinde kölesinin gönlü hoş olur.
Başkalarının gamını çekmek Tanrı işidir.
Söz eri olan bir insanın içinde dalgalanan nice sözler, nükteler vardır.
Ancak onu dinleyecek yetenekte kimse bulamazsa neye yarar?
Mert odur ki, herkesi kendi başına yeterli bir hale getirir.
Onun olgunluğu bundan anlaşılır.
Ey Leylâ'nın vefalı soydaşları,
Allah sizin sayınızı artırsın!
Leylâ gibilerdir ki, aşka susayanlara karşı cömertçe canlarını bağışlarlar
Kelâm yani söz, Tanrı sıfatlarındandır. Çünkü Tanrı, Kelâm sıfatı ile görünür, kendi zatını gizler ki, söz halka erişsin de perde arkasında kalmasın. Yoksa perdede olan Zat sözünü halka nasıl duyurabilir? Bu onun elindedir, dilerse bu perdeyi önüne çeker, dilerse arkasına atar, onları perdeye sokmaz, derler. Perdelediği şeylerin de örtüsünü kaldırmaz.
Bizim nazenin kullarımızdan biri, uygunsuz bir toplum içinde
tutsak düşmüştür diye beni gönderdiler; ona bir ziyan erişirse
yazık olur, dediler.
Zahire neme lâzım, kitabı nideyim ben,
Yârın dudağı varken, şarabı nideyim ben.
Sözü ilim yolu ile söylerler, sırları da işaret yolu ile anlatırlar
Dostların ayrılığından ah çekmek, yarın vedalaşmasından figan yaraşır.
Bu iki mutsuzluğa uğramaktansa, ölüm bin kat
daha hoştur.
Siz benimle yoldaşlık yapamayacaksanız o başka. Ben teklifsiz,
pervasız bir adamım; . Şimdi benimle yaşamak zordur.
Bu gönül asla yalan söylemedi.
Gönül hoştur; biraz güzellik gönül için güvendir.
Güneşin ışığına bir zarar gelir mi hiç!
Göremezse ne çıkar kör Yahudi’nin gözü?
Sevgilim bundan sonra bizden her ne işitsen,
Artık el açma bize, çünkü biz gittik elden.
Ey can bana bir görün bitmeden son nefesim,
İşimi çabuk bitir, artık kesilsin sesim!
İncir satanlar için en güzel şey nedir bilir misin?
İncir satmaktır, incir satmak kardeşim!
şems