*Canıma bir merhaba sundu ezelden çeşm-i yâr
Öyle mest oldum ki gayrin merhabasını bilmedim (Ahmet Paşa)
*Hani ol gül gülerek geldiği demler şimdi
Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz(Mahir)
*Dene altunu mihenk taşında
Dahi insanı bir iş başında
*Bir gül dedi bülbül güle, Gül gülmedi gitti
Gül bülbüle, bülbül güle, Yar olmadı gitti
*Bakmamıştır, dönüp hayatıma
Ağlayanlar, bugün, vefatıma (A.Nihat Asya)
*Kimsesiz kimse yok, herkesin var bir kimsesi
Kimsesiz kaldım yetiş, kimsesizler kimsesi(Ruşeni)
*Canı canan dilemiş vermemek olmaz ey dîl
Ne nîza eyleyelim ol ne senindir ne benim (Fuzuli)
*Düşenin dostu olmaz demişler düşte görürsün,
Sen o zaman dostları, düşte görürsün
*Varlığından şu güzel ülkeyi kurtarsak da
Adımından kalan izler, lekedir toprakta. (A.Nihat Asya)
*Nerde gölgen, Ey Osman’ın o büyük
Çınarından kalan zavallı kütük. (A.Nihat Asya)
*”Suyu yokmuş… bu haliyle ay toprağı neye yarar?”
Diyenlere cevap: “Teyemmüm etmeye yarar” (A.Nihat Asya)
*Gün olur… bin giden, on erle döner
Fakat zaferle döner! (A.Nihat Asya)
*Millet, vatan ve din ona-ömrünce- verdi güç
Ay gökyüzünde birdi, Onun bayrağında üç.(A.Nihat Asya)
*Padişahı âlem olmak bir kuru kavga imiş
Bir veliye bende olmak cümleden âlâ imiş. (Yavuz Sultan Selim)
*Yazı yazmak istersen, al eline kalemi durma yaz
Yazı yazmak istemezsen, al eline kazmayı durma kaz.
*Yazı yazan hem güldür hem çiçek
Yazı yazmayan hem öküzdür hem eşek
*Kelamın fizza ise sükut eyle olsun zeheb
Kemal ehli kemâlâtı böyle buldu hep.
*Gökten nazire indi sihamı kazasına
Nef’î diliyle uğradı Hakkın belasına
*Tok olan cümle âlemi tok sanır
Aç olan âlemde ekmek yok sanır.
*Çağrıldığın yere erinme
Çağrılmadığın yerde görünme
*Kendi kendine ettiğin âdem
Bir yere gelse idemez âlem.(Adlî)
*Adam, adamdır eğer olmaz ise bir pulu
Eşek yine eşektir, atlastan olsa çulu.(La edri)
*Yine ben bir öğüt aldım pirimden
İyilik ettiğinde sakın kendini.(Köroğlu)
*Beklemek güzel şey, gelecekse beklenen
Özlemek güzel şey, özlüyorsa özlenen.
*Al kaşağıyı gir ahıra
Yarası olan at gocunsun
*Cümleler doğrudur sen doğru isen
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.(Yunus Emre)
*Sirkati şiir edene kati zeban lazımdır
Böyledir şer’i belagatte fetavayı sühan. (Sünbülzade Vehbi)
*Güden çoban sürüyü döndürünce ters yöne
Geçmez mi sürüdeki topal koyun en öne.(La edri)
*Allah’a sığın şahsi halîmin gazabından
Zira yumuşak huylu atın çiftesi pek olur.(Ziya Paşa)
*Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz,
Şahsın görünür, rütbe-i aklı eserinde.(Ziya Paşa)
*Milyonla çalan mesned-i izzette şerefaz
Birkaç kuruşu mürtekibin cây’i kürektir.(Ziya Paşa)
*Söz bilirsen söyle senden ibret alsınlar
Söz bilmezsen sükût eyle seni insan sansınlar.
*Muradını anlarız ol gamzenin izanımız vardır,
Belî söz bilmeyiz ama biraz irfanımız vardır.(Nedim)
*Gülü vermen için gülü vermem mi gerek
Haydi gülüm gülüver de, gülü vereyim. (Havace)
*Pek tabi olmaya gelmez terbiyesiz derler
Pek samimi olmaya gelmez saygısız derler.(C.Şehabeddin)
*Gafletlere, zilletlere, zulmetlere lanet
Sen doğ bize, sen doğ bize ey fecri hakikat. (Tevfik Fikret)
*Bir mevsimi baharına geldik ki alemin
Bülbül hamuş, havz teki, gülistan harab.(İzzet Molla)
*Pür ateşim açtırma benim ağzıma zinhar
Zalim söyletme derunumda neler var.
*Bir saçı Leyla’ya mecnun’dur deyu
Yazmışlar defteru divane beni.(Dertli)
*Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek
Bize heyecan verir bir parça kırık çini.(F.N.Çamlıbel)
*Bazen gönül dalar suların musikisine
Bazen Yesari hatlarının en nefisine.(Yahya Kemal)
*Mende Mecnundan fuzun âşıklık istidadı var
Aşıkı sadık menem, Mecnun’un ancak adı var. (Fuzuli)
*Bir kadehle sâki gamdan azad eyledi
Şad olsun önlü onun gönlümü şad eyledi.(Hoca Dehhani)
*Ger derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
Aldanma ki şair sözü elbette yalandur.(Fuzuli)
*Sen Ahmedü Mahmudu Muhammedsin efendim
Hak dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim. (Şeyh Galib)
*Mâh-ı muharrem oldı meserret haramdır
Matem bugün şeriate bir ihtiramdır. (Fuzuli)
*Öyle zaif kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola yetürmek saba beni. (Fuzuli)
*Ben akıldan isterim delalet
Aklım bana gösterir dalalet. (Fuzuli)
*Zülfüne kalsa perişan eylemezdi dilleri
Anı da tahrik eden bâd-ı sabadır. (Fuzuli)
*Aşk icre azab olduğun andan bilirim ki,
Her kimse ki âşıktır, işi ahu figandır. (Fuzuli)
*Ne yanar kimse bana âteşi dilden özge
Ne açar kapım bad-ı sabâdan gayrı.(Fuzuli)
*Mecnun ile bir mektebi-i aşk icre okuduk
Ben Mushafı hatmettim, o Leyli’de kaldı. (Fuzuli)
*Ya rab bana cism-u can gerekmez,
Canan yok ise can gerekmez.(Fuzuli)
*Ey Fuzuli yar eğer cevr etse ondan incinme
Yar cevri, aşıka her dem muhabbet tazeler. (Fuzuli)
*Gözlerime bak, orada görürsün hep vefayı
Hem yârimin bana ettiği her cevrü cefayı.(Havace)
*Gazel bildürür şairin kudreti
Gazel arturur nazımın şöhretin
*Gittin amma ki kodun hasret ile canı bile
İstemem sensiz olan sohbeti yaran bile. (Neşati)
*Câm-ı cem nûş eyle ey Cem bu firengistandır
Her kulun başına yazılan gelür devrandur.(Şehzade Cem)
*Vech-i Yeldanın kıymetini sarhoş ne bilsin
Sen onu aşık olmuş biçare mecnuna sor.(Havace)
*Gör zahidi kim sahibi irşad olayım der
Dün mektebe vardı bugün üstad olayım der.(Ruhi)
*Çin ellerinin çok gözü ahuların övme
Ey hâce bu rum elleridir, bunda neler var.(Ruhi)
*Kimdir bizi men eyleyecek dârı cinandan
Mevrusu pederdir gireriz hane bizimdir. (Nabi)
*Onlar bana vurgun
Ben ona meftun.(Havace)
*Göz gördü gönül seni sevdi ey yüzü mâhım
Kurbanın olam var mı benim bunda günahım.(Nahifi)
*Haddeden geçmiş nezaket yâl-u bal olmuş sana
Mey süzülmüş şişeden ruhsarı al olmuş sana.(Nedim)
*Dikkatler ile seyrederiz yari serapa
Görmez mi idik biz de eğer olsa vefası.(Baki)
*Avazeyi bu âlemde Davud gibi sal
Baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş.(Baki)
*Ey Necati, yürü sabreyle elinden ne gelir
Hublar, cevr-u cefayı kime öğretmediler.(Necati)
*Nabi ile ol afetin ahvalini naklet
Efsane-i Mecnun ile Leyla’dan usandık.(Nabi)
*Ne dünyadan safa bulduk, ne ehlinden recamız var,
Ne dergâhı Huda’dan maada bir ilticamız var.(Nefi)
*Varalım bir iki gün zikredelim Mevla’yı
Bize ısmarladılar mı bu yalan dünyayı.(II.Murat)
*Güzel sevmekte zahid müşkilin var ise bizden sor
Bizim ol fende çok tahkikimiz, itkanımız vardır. (Nedim)
*Çok insan anlayamaz eski musikimizden,
Ve ondan anlamayan bir şey anlamaz bizden.(Yahya Kemal)
*Güzellerde olsaydı biraz vefa
Olur muydu güzellikleri heba. (Havace)
*Şeb-i Yeldayı muvakkitle, müneccim ne bilsin?
Mübtelayı gam’a sor kim geceler kaç saat çeker.
*Geçme namert köprüsünden ko aparsın su seni,
Yatma tilki gölgesinde ko yesin aslan seni.
*Miyanı gütüguda bedmeniş iham eder kubbun
Şecaat arz ederken merdi kıpti sirkatin söyler.(Koca Ragıp Paşa)
*Ölüm bize ne uzak, bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm.
*Sakın terki edepten kuy-i mahbubi Hüdadır bu
Nazargahı ilahidir, makamı Mustafa’dır bu.(Nabi)
*Cihanda âdem olan bî gam olmaz
Anınçün bî gam olan âdem olamaz.(Necati)
*Âdem odur ki adını alemde andıra
Alemde ad kalır âdem gelir gider.(Âdem Dede)
*Sanma âlemde gerektir âdemi, insna olur
Kimisi insan olursa kimisi şeytan olur.
*Âdeme âdem gerektir âdem etsin âdemi
Âdem âdem olmayınca netsin âdem âdemi. (Ziya Paşa)
*Ağlamak göründü gönül, ağlayalım seninle
İnlemek göründü gönül inleyelim seninle.(Aziz Mahmud Hüdayi)
*Sür çıkar ağyarı dilden ta tecelli ede Hak
Padişah girmez saraya, hane mamur olmadan
*Bir ah ettim derinden
Yer oynadı yerinden.
*Cüzi akıl, söz ve işlerimizde bize delil olur
Ama Allah bahsinde değeri sıfır olur.(Mevlana)
*Subh dem dönse n’ola mihr-i cemale lale,
Oldu mazhar-ı aded-i ismi celale “Lale”. (Ref’i Kâlâyi)
*Efendi ne isterse etmek gerek
Kuluz biz düşer mi sual etmek.(İzzet Molla)
*Harâbât ehlini hor görme zahid
Hazineye malik ne viraneler var…(Ragıp Paşa)
*Arif isen bir gül yeter kokmağa
Cahil isen gir bahçeye, yıkmağa.(La edri)
*Sanma ey hace ki senden zer-u sim isterler
“Yevme La yenfeu’da” kalbi selim isterler.
*Ekmeyen biçmedi bu mezrada elhasıl
Kime lazım ekmek, ona lazım ekmek.(Akbıyık Sultan)
*Hırlaşır bir lâşeye üşüşmüş nice yüz bin kılab
Biz de pay almak için geldik bu kavga üstüne. (Hüdai)
*Masivadan el çekip mahlukattan ümit kes
Virdin olsun her nefes “Allah bes, baki heves”(La edri)
*Başında aklı olan ücrete amel etmez
Huriyle aldanmaz, göz ile kaştan geçer. (Yunus Emre)
*Gül gülse daim, ağlasa bülbül aceb değil,
Zira kimine ağla demişler, kimine gül. (Baki)
*Yedim sûg-i Halep’te bir pilav, ismin sual ettim,
Arap kuskus deyince, bezli mechud eyledim kustum. (Sururi)
*Günlerdir almadım senden ne bir mektup, ne bir haber
Kaldır nikabını, göster cemalini ey vefasız dilber. (Havace)
*İlim bir hucce-i bî sahildir
Anda alim geçinen cahildir. (Nabi)
*Tütünsüz uykusuz kaldım
Terk etmedi sevdan beni. (Ahmet Arif)
*Bizler mi vakti hoşça geçirmekteyiz bu gün
Şüphem budur: Vakit mi geçirmektedir bizi? (Yahya Kemal)
*Ey kimsesizler, el veriniz kimsesizlere
Onlardır ancak el verecek kimse sizlere. (Yahya Kemal)
*Uğrarız sadmesine her gelenin
Bu da bir çiftesi hergelenin
*Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi
Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi
*Güzellerde vefa olmaz demek yanlış ey Baki,
Olur vallahi billahi hemen yalvarı (parayı) görsünler.(Baki)
*Muıni zalimin dünyada erbabı denaettir.
Köpektir zevk alan sayyad-ı bî insafa hizmetten.(Namık Kemal)
*Bir katre mâ düşünce gülün kalbi pakine
İsmim çıkar heman varak-ı tâb-nakine. (Ke-ma-l)
*Bende yok sabru sükûn, sende vefadan zerre,
İki yoktan ne çıkar fikredelim bir kerre.(Nâ-bi)
*Sefinenin başı girerse limana,
O memduhun ismi çıkar meydana. (Sü-leyman)
*Erbabı teşaur çoğalıp şair azaldı,
Yok öyle değil şairin ancak adı kaldı. (Muallim Naci)
*Hoş olur gecede mey sohbeti mehtab olıcak
Nursun meclise gel kim demişiz sana mâh sana.(Necati)
*Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
Birinciliği beyaza verdiler. (Özdemir Asaf)
Öyle mest oldum ki gayrin merhabasını bilmedim (Ahmet Paşa)
*Hani ol gül gülerek geldiği demler şimdi
Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz(Mahir)
*Dene altunu mihenk taşında
Dahi insanı bir iş başında
*Bir gül dedi bülbül güle, Gül gülmedi gitti
Gül bülbüle, bülbül güle, Yar olmadı gitti
*Bakmamıştır, dönüp hayatıma
Ağlayanlar, bugün, vefatıma (A.Nihat Asya)
*Kimsesiz kimse yok, herkesin var bir kimsesi
Kimsesiz kaldım yetiş, kimsesizler kimsesi(Ruşeni)
*Canı canan dilemiş vermemek olmaz ey dîl
Ne nîza eyleyelim ol ne senindir ne benim (Fuzuli)
*Düşenin dostu olmaz demişler düşte görürsün,
Sen o zaman dostları, düşte görürsün
*Varlığından şu güzel ülkeyi kurtarsak da
Adımından kalan izler, lekedir toprakta. (A.Nihat Asya)
*Nerde gölgen, Ey Osman’ın o büyük
Çınarından kalan zavallı kütük. (A.Nihat Asya)
*”Suyu yokmuş… bu haliyle ay toprağı neye yarar?”
Diyenlere cevap: “Teyemmüm etmeye yarar” (A.Nihat Asya)
*Gün olur… bin giden, on erle döner
Fakat zaferle döner! (A.Nihat Asya)
*Millet, vatan ve din ona-ömrünce- verdi güç
Ay gökyüzünde birdi, Onun bayrağında üç.(A.Nihat Asya)
*Padişahı âlem olmak bir kuru kavga imiş
Bir veliye bende olmak cümleden âlâ imiş. (Yavuz Sultan Selim)
*Yazı yazmak istersen, al eline kalemi durma yaz
Yazı yazmak istemezsen, al eline kazmayı durma kaz.
*Yazı yazan hem güldür hem çiçek
Yazı yazmayan hem öküzdür hem eşek
*Kelamın fizza ise sükut eyle olsun zeheb
Kemal ehli kemâlâtı böyle buldu hep.
*Gökten nazire indi sihamı kazasına
Nef’î diliyle uğradı Hakkın belasına
*Tok olan cümle âlemi tok sanır
Aç olan âlemde ekmek yok sanır.
*Çağrıldığın yere erinme
Çağrılmadığın yerde görünme
*Kendi kendine ettiğin âdem
Bir yere gelse idemez âlem.(Adlî)
*Adam, adamdır eğer olmaz ise bir pulu
Eşek yine eşektir, atlastan olsa çulu.(La edri)
*Yine ben bir öğüt aldım pirimden
İyilik ettiğinde sakın kendini.(Köroğlu)
*Beklemek güzel şey, gelecekse beklenen
Özlemek güzel şey, özlüyorsa özlenen.
*Al kaşağıyı gir ahıra
Yarası olan at gocunsun
*Cümleler doğrudur sen doğru isen
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.(Yunus Emre)
*Sirkati şiir edene kati zeban lazımdır
Böyledir şer’i belagatte fetavayı sühan. (Sünbülzade Vehbi)
*Güden çoban sürüyü döndürünce ters yöne
Geçmez mi sürüdeki topal koyun en öne.(La edri)
*Allah’a sığın şahsi halîmin gazabından
Zira yumuşak huylu atın çiftesi pek olur.(Ziya Paşa)
*Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz,
Şahsın görünür, rütbe-i aklı eserinde.(Ziya Paşa)
*Milyonla çalan mesned-i izzette şerefaz
Birkaç kuruşu mürtekibin cây’i kürektir.(Ziya Paşa)
*Söz bilirsen söyle senden ibret alsınlar
Söz bilmezsen sükût eyle seni insan sansınlar.
*Muradını anlarız ol gamzenin izanımız vardır,
Belî söz bilmeyiz ama biraz irfanımız vardır.(Nedim)
*Gülü vermen için gülü vermem mi gerek
Haydi gülüm gülüver de, gülü vereyim. (Havace)
*Pek tabi olmaya gelmez terbiyesiz derler
Pek samimi olmaya gelmez saygısız derler.(C.Şehabeddin)
*Gafletlere, zilletlere, zulmetlere lanet
Sen doğ bize, sen doğ bize ey fecri hakikat. (Tevfik Fikret)
*Bir mevsimi baharına geldik ki alemin
Bülbül hamuş, havz teki, gülistan harab.(İzzet Molla)
*Pür ateşim açtırma benim ağzıma zinhar
Zalim söyletme derunumda neler var.
*Bir saçı Leyla’ya mecnun’dur deyu
Yazmışlar defteru divane beni.(Dertli)
*Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek
Bize heyecan verir bir parça kırık çini.(F.N.Çamlıbel)
*Bazen gönül dalar suların musikisine
Bazen Yesari hatlarının en nefisine.(Yahya Kemal)
*Mende Mecnundan fuzun âşıklık istidadı var
Aşıkı sadık menem, Mecnun’un ancak adı var. (Fuzuli)
*Bir kadehle sâki gamdan azad eyledi
Şad olsun önlü onun gönlümü şad eyledi.(Hoca Dehhani)
*Ger derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
Aldanma ki şair sözü elbette yalandur.(Fuzuli)
*Sen Ahmedü Mahmudu Muhammedsin efendim
Hak dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim. (Şeyh Galib)
*Mâh-ı muharrem oldı meserret haramdır
Matem bugün şeriate bir ihtiramdır. (Fuzuli)
*Öyle zaif kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola yetürmek saba beni. (Fuzuli)
*Ben akıldan isterim delalet
Aklım bana gösterir dalalet. (Fuzuli)
*Zülfüne kalsa perişan eylemezdi dilleri
Anı da tahrik eden bâd-ı sabadır. (Fuzuli)
*Aşk icre azab olduğun andan bilirim ki,
Her kimse ki âşıktır, işi ahu figandır. (Fuzuli)
*Ne yanar kimse bana âteşi dilden özge
Ne açar kapım bad-ı sabâdan gayrı.(Fuzuli)
*Mecnun ile bir mektebi-i aşk icre okuduk
Ben Mushafı hatmettim, o Leyli’de kaldı. (Fuzuli)
*Ya rab bana cism-u can gerekmez,
Canan yok ise can gerekmez.(Fuzuli)
*Ey Fuzuli yar eğer cevr etse ondan incinme
Yar cevri, aşıka her dem muhabbet tazeler. (Fuzuli)
*Gözlerime bak, orada görürsün hep vefayı
Hem yârimin bana ettiği her cevrü cefayı.(Havace)
*Gazel bildürür şairin kudreti
Gazel arturur nazımın şöhretin
*Gittin amma ki kodun hasret ile canı bile
İstemem sensiz olan sohbeti yaran bile. (Neşati)
*Câm-ı cem nûş eyle ey Cem bu firengistandır
Her kulun başına yazılan gelür devrandur.(Şehzade Cem)
*Vech-i Yeldanın kıymetini sarhoş ne bilsin
Sen onu aşık olmuş biçare mecnuna sor.(Havace)
*Gör zahidi kim sahibi irşad olayım der
Dün mektebe vardı bugün üstad olayım der.(Ruhi)
*Çin ellerinin çok gözü ahuların övme
Ey hâce bu rum elleridir, bunda neler var.(Ruhi)
*Kimdir bizi men eyleyecek dârı cinandan
Mevrusu pederdir gireriz hane bizimdir. (Nabi)
*Onlar bana vurgun
Ben ona meftun.(Havace)
*Göz gördü gönül seni sevdi ey yüzü mâhım
Kurbanın olam var mı benim bunda günahım.(Nahifi)
*Haddeden geçmiş nezaket yâl-u bal olmuş sana
Mey süzülmüş şişeden ruhsarı al olmuş sana.(Nedim)
*Dikkatler ile seyrederiz yari serapa
Görmez mi idik biz de eğer olsa vefası.(Baki)
*Avazeyi bu âlemde Davud gibi sal
Baki kalan bu kubbede hoş bir sada imiş.(Baki)
*Ey Necati, yürü sabreyle elinden ne gelir
Hublar, cevr-u cefayı kime öğretmediler.(Necati)
*Nabi ile ol afetin ahvalini naklet
Efsane-i Mecnun ile Leyla’dan usandık.(Nabi)
*Ne dünyadan safa bulduk, ne ehlinden recamız var,
Ne dergâhı Huda’dan maada bir ilticamız var.(Nefi)
*Varalım bir iki gün zikredelim Mevla’yı
Bize ısmarladılar mı bu yalan dünyayı.(II.Murat)
*Güzel sevmekte zahid müşkilin var ise bizden sor
Bizim ol fende çok tahkikimiz, itkanımız vardır. (Nedim)
*Çok insan anlayamaz eski musikimizden,
Ve ondan anlamayan bir şey anlamaz bizden.(Yahya Kemal)
*Güzellerde olsaydı biraz vefa
Olur muydu güzellikleri heba. (Havace)
*Şeb-i Yeldayı muvakkitle, müneccim ne bilsin?
Mübtelayı gam’a sor kim geceler kaç saat çeker.
*Geçme namert köprüsünden ko aparsın su seni,
Yatma tilki gölgesinde ko yesin aslan seni.
*Miyanı gütüguda bedmeniş iham eder kubbun
Şecaat arz ederken merdi kıpti sirkatin söyler.(Koca Ragıp Paşa)
*Ölüm bize ne uzak, bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm.
*Sakın terki edepten kuy-i mahbubi Hüdadır bu
Nazargahı ilahidir, makamı Mustafa’dır bu.(Nabi)
*Cihanda âdem olan bî gam olmaz
Anınçün bî gam olan âdem olamaz.(Necati)
*Âdem odur ki adını alemde andıra
Alemde ad kalır âdem gelir gider.(Âdem Dede)
*Sanma âlemde gerektir âdemi, insna olur
Kimisi insan olursa kimisi şeytan olur.
*Âdeme âdem gerektir âdem etsin âdemi
Âdem âdem olmayınca netsin âdem âdemi. (Ziya Paşa)
*Ağlamak göründü gönül, ağlayalım seninle
İnlemek göründü gönül inleyelim seninle.(Aziz Mahmud Hüdayi)
*Sür çıkar ağyarı dilden ta tecelli ede Hak
Padişah girmez saraya, hane mamur olmadan
*Bir ah ettim derinden
Yer oynadı yerinden.
*Cüzi akıl, söz ve işlerimizde bize delil olur
Ama Allah bahsinde değeri sıfır olur.(Mevlana)
*Subh dem dönse n’ola mihr-i cemale lale,
Oldu mazhar-ı aded-i ismi celale “Lale”. (Ref’i Kâlâyi)
*Efendi ne isterse etmek gerek
Kuluz biz düşer mi sual etmek.(İzzet Molla)
*Harâbât ehlini hor görme zahid
Hazineye malik ne viraneler var…(Ragıp Paşa)
*Arif isen bir gül yeter kokmağa
Cahil isen gir bahçeye, yıkmağa.(La edri)
*Sanma ey hace ki senden zer-u sim isterler
“Yevme La yenfeu’da” kalbi selim isterler.
*Ekmeyen biçmedi bu mezrada elhasıl
Kime lazım ekmek, ona lazım ekmek.(Akbıyık Sultan)
*Hırlaşır bir lâşeye üşüşmüş nice yüz bin kılab
Biz de pay almak için geldik bu kavga üstüne. (Hüdai)
*Masivadan el çekip mahlukattan ümit kes
Virdin olsun her nefes “Allah bes, baki heves”(La edri)
*Başında aklı olan ücrete amel etmez
Huriyle aldanmaz, göz ile kaştan geçer. (Yunus Emre)
*Gül gülse daim, ağlasa bülbül aceb değil,
Zira kimine ağla demişler, kimine gül. (Baki)
*Yedim sûg-i Halep’te bir pilav, ismin sual ettim,
Arap kuskus deyince, bezli mechud eyledim kustum. (Sururi)
*Günlerdir almadım senden ne bir mektup, ne bir haber
Kaldır nikabını, göster cemalini ey vefasız dilber. (Havace)
*İlim bir hucce-i bî sahildir
Anda alim geçinen cahildir. (Nabi)
*Tütünsüz uykusuz kaldım
Terk etmedi sevdan beni. (Ahmet Arif)
*Bizler mi vakti hoşça geçirmekteyiz bu gün
Şüphem budur: Vakit mi geçirmektedir bizi? (Yahya Kemal)
*Ey kimsesizler, el veriniz kimsesizlere
Onlardır ancak el verecek kimse sizlere. (Yahya Kemal)
*Uğrarız sadmesine her gelenin
Bu da bir çiftesi hergelenin
*Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi
Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi
*Güzellerde vefa olmaz demek yanlış ey Baki,
Olur vallahi billahi hemen yalvarı (parayı) görsünler.(Baki)
*Muıni zalimin dünyada erbabı denaettir.
Köpektir zevk alan sayyad-ı bî insafa hizmetten.(Namık Kemal)
*Bir katre mâ düşünce gülün kalbi pakine
İsmim çıkar heman varak-ı tâb-nakine. (Ke-ma-l)
*Bende yok sabru sükûn, sende vefadan zerre,
İki yoktan ne çıkar fikredelim bir kerre.(Nâ-bi)
*Sefinenin başı girerse limana,
O memduhun ismi çıkar meydana. (Sü-leyman)
*Erbabı teşaur çoğalıp şair azaldı,
Yok öyle değil şairin ancak adı kaldı. (Muallim Naci)
*Hoş olur gecede mey sohbeti mehtab olıcak
Nursun meclise gel kim demişiz sana mâh sana.(Necati)
*Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
Birinciliği beyaza verdiler. (Özdemir Asaf)