AZİMDEN SONRA TEVEKKÜL *
* *
*"...Bir kerre de azmettin mi, artık Allah(c.c.)'a dayan..."*
*(Âl-i İmrân, 159)*
* *
*"- Allah'a dayanmak mı? Asırlarca dayandık! *
*Düşdükse bu hüsrâna, onun nârına yandık! *
*Yetmez mi çocukluktaki efsâneye hürmet? *
*Dersen ki: Ufuklarda bir aydınlık uyansın; *
*Mâzîyi ateş vermeli, baştan başa yansın! *
*Şaşkınlık olur köhne telâkkîleri ihyâ; *
*Şeydâ-yı terakkî, koşuyor, baksana dünyâ. *
*Elverdi masal dinlediğim bunca zamandır; *
*Ben kanmıyorum, git de sen aptalları kandır!" *
* *
* *
*- Allah'a değil, taptığın evhâma dayandın; *
*Yandınsa eğer, hakk-ı sarîhindi ki yandın... *
*Meflûc ederek azmini bir felc-i irâdî, *
*Yattın, kötürümler gibi, yattın mütemâdî! *
*Mâdem ki didinmez, edemez, uğraşamazsın; *
*İksîr-i bekâ içsen, emîn ol, yaşamazsın. *
*Mevcûd ise bir hakk-ı hayat ortada, şâyed, *
*Mutlak değil elbette, vazîfeyle mukayyed. *
*Takyîd-i İlâhî ki: Bilâ-kayd ona münkâd, *
*Kalbinde cihanlar darabân eyliyen eb'âd. *
*Lâ-kayd olamazdın, biraz insâfın olaydı, *
*Duydukça bütün sîne-i hilkatten o kaydı. *
* *
* *
*"Allah'a dayandım!" diye sen çıkma yataktan... *
*Ma'nâ yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! *
*Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; *
*Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? *
*Üç kıt'ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: *
*Dinlenmedi birgün o büyük nesl-i mücâhid. *
*Âlemde "tevekkül" demek olsaydı "atâlet'; *
*Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? *
*Çoktan kürenin meş'al-i tevhîdi sönerdi; *
*Kur'an duramaz, nezd-i İlâhîye dönerdi. *
* *
* *
*"Dünya koşuyor" söz mü? Berâber koşacaktın; *
*Heyhât, bütün azmi sen arkanda bıraktın! *
*Mâdem ki uyandın o medîd uykularından, *
*Bir parçacık olsun, hadi, hiç yoksa, kımıldan. *
*Ensendekiler "leş" diye çiğner seni sonra; *
*Ba'sin de kalır ta gelecek nefha-i Sûr'a! *
*Çiğner ya, tabî'î, ne düşünsün de bıraksın? *
*Bir parça kımıldan, diyorum, mahvolacaksın! *
*Dünya koşuyorken yolun üstünde yatılmaz; *
*Davranmıyacak kimse bu meydana atılmaz. *
*Müstakbeli bul, sen de koşanlarla bir ol da. *
*Maziyi, fakat yıkmaya kalkma bu yolda. *
*Ahlâfa döner; korkarım, eslâfa hücumu: *
*Mâzîsi yıkık milletin âtîsi olur mu? *
* *
* *
*Ey yolcu, uyan! Yoksa çıkarsın ki sabâha: *
*Bir kupkuru çöl var; ne ışık var, ne de vâha!*
* M.Akif Ersoy*
* *
*"...Bir kerre de azmettin mi, artık Allah(c.c.)'a dayan..."*
*(Âl-i İmrân, 159)*
* *
*"- Allah'a dayanmak mı? Asırlarca dayandık! *
*Düşdükse bu hüsrâna, onun nârına yandık! *
*Yetmez mi çocukluktaki efsâneye hürmet? *
*Dersen ki: Ufuklarda bir aydınlık uyansın; *
*Mâzîyi ateş vermeli, baştan başa yansın! *
*Şaşkınlık olur köhne telâkkîleri ihyâ; *
*Şeydâ-yı terakkî, koşuyor, baksana dünyâ. *
*Elverdi masal dinlediğim bunca zamandır; *
*Ben kanmıyorum, git de sen aptalları kandır!" *
* *
* *
*- Allah'a değil, taptığın evhâma dayandın; *
*Yandınsa eğer, hakk-ı sarîhindi ki yandın... *
*Meflûc ederek azmini bir felc-i irâdî, *
*Yattın, kötürümler gibi, yattın mütemâdî! *
*Mâdem ki didinmez, edemez, uğraşamazsın; *
*İksîr-i bekâ içsen, emîn ol, yaşamazsın. *
*Mevcûd ise bir hakk-ı hayat ortada, şâyed, *
*Mutlak değil elbette, vazîfeyle mukayyed. *
*Takyîd-i İlâhî ki: Bilâ-kayd ona münkâd, *
*Kalbinde cihanlar darabân eyliyen eb'âd. *
*Lâ-kayd olamazdın, biraz insâfın olaydı, *
*Duydukça bütün sîne-i hilkatten o kaydı. *
* *
* *
*"Allah'a dayandım!" diye sen çıkma yataktan... *
*Ma'nâ yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! *
*Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; *
*Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? *
*Üç kıt'ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: *
*Dinlenmedi birgün o büyük nesl-i mücâhid. *
*Âlemde "tevekkül" demek olsaydı "atâlet'; *
*Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? *
*Çoktan kürenin meş'al-i tevhîdi sönerdi; *
*Kur'an duramaz, nezd-i İlâhîye dönerdi. *
* *
* *
*"Dünya koşuyor" söz mü? Berâber koşacaktın; *
*Heyhât, bütün azmi sen arkanda bıraktın! *
*Mâdem ki uyandın o medîd uykularından, *
*Bir parçacık olsun, hadi, hiç yoksa, kımıldan. *
*Ensendekiler "leş" diye çiğner seni sonra; *
*Ba'sin de kalır ta gelecek nefha-i Sûr'a! *
*Çiğner ya, tabî'î, ne düşünsün de bıraksın? *
*Bir parça kımıldan, diyorum, mahvolacaksın! *
*Dünya koşuyorken yolun üstünde yatılmaz; *
*Davranmıyacak kimse bu meydana atılmaz. *
*Müstakbeli bul, sen de koşanlarla bir ol da. *
*Maziyi, fakat yıkmaya kalkma bu yolda. *
*Ahlâfa döner; korkarım, eslâfa hücumu: *
*Mâzîsi yıkık milletin âtîsi olur mu? *
* *
* *
*Ey yolcu, uyan! Yoksa çıkarsın ki sabâha: *
*Bir kupkuru çöl var; ne ışık var, ne de vâha!*
* M.Akif Ersoy*