ALLAHIM.........
kalbimden geçenleri senden başka bilen yok
dışımda ala bildiğimce aşikarım
içimde bi okadar sır
bi okadar derin
ruhumdan başka bilen yok
çınarın dallarında hüzünlü bir yağmurum
çınarın ıslaklıktan başka bildiği yok
gök gürlüyor ben korkuyorum
korkularımı bilen yok
mevsimlerim bir vedayı çok görüp gitmişler
kimsenin baharını bana
ödünç verdiğide yok
ruhumda bir inilti ruhumu duyan yok
öksüz sabahlarda
yakup ağlamasıyla uyanışıma
senden başka şahit yok
boynumda bir urgan ağırlığıyla
bir gizli gidişin yolunda
senden başka sığındığım yok
mazlumiyetim çehremde hüzünlü dursada
bir şevkat eli yok
kör kuyularda yusufum
yakubunu bekleyen
kimi zaman ıssız çöllerde leyla
mecnunu dileyen
aşk diye bir ömrü sevdaya seren
senden başka bilen yok
darma dağınık hallerdeyim
tutup ellerimi bir kaldıran yok
saklanbaç oynadığım sokaklarda
şimdi bir dost yok
yetimliğin elbisesi içimde
hatta annemin bile haberi yok
mahsun bir bakışın çocuğuyum
sen den başka esirgeyen yok
kanayan gönlüme bir bakışlık sevgi
bir dirhem sefkat yok
kim çalsa kapımı gözlerde öz
yüreklerde umut yok
eski bir şehrin artığı gibi
bir ben sanki başkaymışım gibi
senden başka sanki tanıdığım yok
yabancılaşmış ayaklarımda
başka bir gecenin israsına yürüyüş yok
tam ortasından ağrıyan kalbimde
bir geçmiş vefa anısı yok
bizden başka aslında
ortada birşeyde yok
gök içini döktüğünde silip atsada her şeyi
gönlümde gözlerimde silinen bir şey yok
yıldızların o eski hali yok
yaralı gönlüme bir tabip
dinmeyen gözlerime bir leyla
içime bir sevda menekşesi
sunan yok
aslında bir garip fani dünyada
içimi senden başka bilen yok
senin kadar tanıyan
senin kadar yakınım yok
beni senin kadar seven
senden başka kimsemde yok.............
N.MÜMİNE BUCAK
kalbimden geçenleri senden başka bilen yok
dışımda ala bildiğimce aşikarım
içimde bi okadar sır
bi okadar derin
ruhumdan başka bilen yok
çınarın dallarında hüzünlü bir yağmurum
çınarın ıslaklıktan başka bildiği yok
gök gürlüyor ben korkuyorum
korkularımı bilen yok
mevsimlerim bir vedayı çok görüp gitmişler
kimsenin baharını bana
ödünç verdiğide yok
ruhumda bir inilti ruhumu duyan yok
öksüz sabahlarda
yakup ağlamasıyla uyanışıma
senden başka şahit yok
boynumda bir urgan ağırlığıyla
bir gizli gidişin yolunda
senden başka sığındığım yok
mazlumiyetim çehremde hüzünlü dursada
bir şevkat eli yok
kör kuyularda yusufum
yakubunu bekleyen
kimi zaman ıssız çöllerde leyla
mecnunu dileyen
aşk diye bir ömrü sevdaya seren
senden başka bilen yok
darma dağınık hallerdeyim
tutup ellerimi bir kaldıran yok
saklanbaç oynadığım sokaklarda
şimdi bir dost yok
yetimliğin elbisesi içimde
hatta annemin bile haberi yok
mahsun bir bakışın çocuğuyum
sen den başka esirgeyen yok
kanayan gönlüme bir bakışlık sevgi
bir dirhem sefkat yok
kim çalsa kapımı gözlerde öz
yüreklerde umut yok
eski bir şehrin artığı gibi
bir ben sanki başkaymışım gibi
senden başka sanki tanıdığım yok
yabancılaşmış ayaklarımda
başka bir gecenin israsına yürüyüş yok
tam ortasından ağrıyan kalbimde
bir geçmiş vefa anısı yok
bizden başka aslında
ortada birşeyde yok
gök içini döktüğünde silip atsada her şeyi
gönlümde gözlerimde silinen bir şey yok
yıldızların o eski hali yok
yaralı gönlüme bir tabip
dinmeyen gözlerime bir leyla
içime bir sevda menekşesi
sunan yok
aslında bir garip fani dünyada
içimi senden başka bilen yok
senin kadar tanıyan
senin kadar yakınım yok
beni senin kadar seven
senden başka kimsemde yok.............
N.MÜMİNE BUCAK
