Akıllı adam kimdir?
Endülüs evliyâsından Alî bin Abdullah Şüsterî hazretleri, bir sohbetinde; - Allahü teâlânın mubâh ettiği şeyler pek çoktur, buyurdu. Bunlarda bulunan lezzet, haramda bulunanlardan fazladır.
Ve ekledi:
- Mubâh kullananları Allahü teâlâ sever. Haram kullananları sevmez.
Ve sordu onlara:
- Sizce akıllı adam kimdir?
- Bilmiyoruz, dediler.
- Akıllı adam, geçici bir zevk için, Sâhibi’nin, Yaratanı’nın sevgisini tepmeyen kimsedir.
Sordular:
- Yâni günah işlemeyen mi efendim?
- Evet. Aklı olan kimse, kendisini yaratan, ona sayısız nîmetler veren Sâhibi’ni, Yaratanı’nı gücendirecek iş yapmaz.
Şöyle bitirdi.
- Zâten haram olan şeylerin sayısı pek az olup, bunlarda bulunan lezzet, mubâhlarda da vardır.
Bir gün de bazı gençler;
- Efendim, insanın kıymeti ne ile ölçülür? diye sordular bu zata.
Cevaben;
- “Takvâ” ile ölçülür, buyurdu.
Sordular:
- Takvâ nedir efendim?
- Takvâ, Allah’tan korkup günah işlememektir. Ama bu korku, çocuğun annesinden korkması gibi olmalıdır.
Anlayamadılar:
- Nasıl yâni efendim?
- Allah korkusunun içinde “Sevgi” vardır. Yani kul, Rabbini çok sevdiği için, Onu gücendiririm diye korkar, titrer.
Ve misal verdi:
- Annesi, çocuğunu ne kadar azarlasa, dövse de, çocuk yine döner, annesine sarılır. Çünkü onu sevmektedir. İşte kul da Rabbine karşı böyle olmalıdır.
Endülüs evliyâsından Alî bin Abdullah Şüsterî hazretleri, bir sohbetinde; - Allahü teâlânın mubâh ettiği şeyler pek çoktur, buyurdu. Bunlarda bulunan lezzet, haramda bulunanlardan fazladır.
Ve ekledi:
- Mubâh kullananları Allahü teâlâ sever. Haram kullananları sevmez.
Ve sordu onlara:
- Sizce akıllı adam kimdir?
- Bilmiyoruz, dediler.
- Akıllı adam, geçici bir zevk için, Sâhibi’nin, Yaratanı’nın sevgisini tepmeyen kimsedir.
Sordular:
- Yâni günah işlemeyen mi efendim?
- Evet. Aklı olan kimse, kendisini yaratan, ona sayısız nîmetler veren Sâhibi’ni, Yaratanı’nı gücendirecek iş yapmaz.
Şöyle bitirdi.
- Zâten haram olan şeylerin sayısı pek az olup, bunlarda bulunan lezzet, mubâhlarda da vardır.
Bir gün de bazı gençler;
- Efendim, insanın kıymeti ne ile ölçülür? diye sordular bu zata.
Cevaben;
- “Takvâ” ile ölçülür, buyurdu.
Sordular:
- Takvâ nedir efendim?
- Takvâ, Allah’tan korkup günah işlememektir. Ama bu korku, çocuğun annesinden korkması gibi olmalıdır.
Anlayamadılar:
- Nasıl yâni efendim?
- Allah korkusunun içinde “Sevgi” vardır. Yani kul, Rabbini çok sevdiği için, Onu gücendiririm diye korkar, titrer.
Ve misal verdi:
- Annesi, çocuğunu ne kadar azarlasa, dövse de, çocuk yine döner, annesine sarılır. Çünkü onu sevmektedir. İşte kul da Rabbine karşı böyle olmalıdır.