Boğazımda düğümleniyor sözcükler..
Tam çıkacakken zor tuttuğum..
Söylemek için ertelediğim..
Erteledikçe bittiğim..
Akıtamadığım gözyaşım var..
bir türlü son damlasını dökemediğim.
Birşeyler var içimde,,hissediyorum,,biliyorum,.
Üstüne gidildikçe hasasslaşan, dudaklarımdan bir türlü çıkamayan,,yüreğimin tam ortasını
mesken etmiş,,kalmış,,kalıplaşmış..
Söylemek için çırpındığım gecelerde,,senin olmadığını anladığım gecelerde cümlelerim
düğümlenip boğazıma yapışmış..
Gözyaşlarım ardı ardına süzülmüş sel olmuş yağmura dönüşmüş..
Yokluğunun üzerinden kaç mevsim geçmiş de kalbimdeki fırtına dinmemiş.
Sesin kulaklarımdan gidememiş.
Rüyalarımın en uzun en güzel hikayesi olmuşsun ancak bu kez de aramıza uykudan uyanışım
girmiş.
Kalbimde her dokunuşta kanayan,,bir türlü kabuk bağlamayan yara oluşmuş..
Ne bir merhem ne de bir ilaç..
Sürsemde geçmezki..
Geçemezki.!
Ne merhem ne de ilaç,,
ikisini toplasan bile,,
bir sen etmezki!