Kaç bahar yakıldı sevda sarışlarına
Kaç ateş körüklendi göz alışlarından...
Yorgun damla serpintileri gibi hayat
Hedefe doğru hep düşüş sinyallerinde
Yürek çağrıları durmaksızın amanlardayken
Aldırışında değildir süregiden zamanın
Ne zaman bir kemane tarasa gönül tellerimi
Titrer içim erir giderim ten okuyuşlarında
Her çekişte hüzün sellerim doluşur boşluğuna
Sararım sımsıkı aşklarımı diyez salınımlarına
Gözlerine hazan çekmiş ihtişamın düşleri
Fokurdar nargile misali dumanında sensizlik
Uğultusu müşkülpesent sevda artıkları gibi
Vurur bir bir ihanet sancılarını an ve an
Düşer yalnızlık parmak uçlarına sersefil
Uzar dolanımı ayın karanlık yüzüne ecelsiz
Su serpisi kırılma eşiğinde aşklar
Dalgın gözler ebem kuşaklarında mapusluk
Kırık dökük hatıraların sararmış fotoğraflarıyla
İner hayat omuzlarından asude pişmanlıklarla
Solumaları kesikleşince sevdanın
Ter soğumaları kitler muhabbet telaşlarını
Bir derin sessizlik sarar ürperti koşuşmaları
İner büyüsü aşkın sevda silüetlerine de
Son perde diye haykırır çığırtkan
Ahir zaman finallerinde...