- Kusura bakma anneciğim, yarın maça çıkacağım.
Genç hakem, annesinin cesedini bir buçuk metre kazılmış toprağa indirirken, içinden bu cümleyi geçiriyordu.
***
Aynı akşam, güneyden Orta Anadolu ya hareket etti.
Bu "gönül mesleği"nde büyük hedefleri, tatlı hayalleri vardı.
***
Takımlar seremoniden sonra kendi yarı sahalarına dağılıp, başlama vuruşu yapılacağı sırada çok şık, çok ince, çok anlamlı bir sürpriz yaşandı.
Stadın anons görevlisinin sesi duyuldu hoparlörden:
- Değerli hakemimiz (S........../Ç...........) annesini kaybetmiştir. Kendisine sabır ve başsağlığı diliyor ve sizleri bir dakikalık saygı duruşuna davet ediyoruz.
Statta yapılacak bu tür anonstan haberi olması gereken hakemin de haberi yoktu.
Ve genç hakem, annesinin vefatından beri sabırla direndiği gözyaşlarına bu kez hakim olamadı.
Dudakları kontrolsüz bir şekilde titrediği için saygı duruşunun bitiş düdüğünü çalmakta zorlandı.
Neyse ki hoparlördeki ses yetişti imdadına:
- Teşekkür ederiz.
Sadece takımlarının golleri için ayağa kalkmaya alışmış seyirci, bu defa hiç tanımadığı bir merhume için görevini tamamlamış olmanın huzuruyla yerlerine oturdu.
Maç başladı.
***
Hiç şüphesiz sahadaki yirmi üç kişiden işi en zor olanı, hakemdi. Maç öncesinin karmaşık duygularını oyuna taşımamaya, etki altında kalmamaya çalışıyordu.
Ve o zor an geldi.
Bitime sadece bir dakika vardı.
Rakip takım, maç boyu kendi sahasından çıkmayıp beraberliğe oynamış, hiç hücumu düşünmemişti. Fakat bu dakikada misafir takımın orta saha oyuncusu, tamamen kendi çabasıyla ev sahibi takımın neredeyse tamamını çalımladıktan sonra kaleciyle karşı karşıya kaldı.
Kaleciyi de çalımladı.
Hakem, eldivenli elin gole giden oyuncuyu arkadan indirdiğini gördü.
Çaldı penaltıyı.
Son dakikaydı ve penaltı gol oldu.
Maç bitti.
HHH
Maçın başında hakemin annesi için saygı duruşunda bulunan seyirciler, ağız birliği etmişçesine bağırıyordu:
"- İ..... hakem! Sahaya ineriz, ananı ......!"
Ve maç başında seyirci acısına ortak oldu diye gözyaşı döken hakem, şimdi üzüntüden ağlayarak polis eşliğinde soyunma odasına iniyordu.
[FONT=tahoma,sans-serif]--[/FONT]Genç hakem, annesinin cesedini bir buçuk metre kazılmış toprağa indirirken, içinden bu cümleyi geçiriyordu.
***
Aynı akşam, güneyden Orta Anadolu ya hareket etti.
Bu "gönül mesleği"nde büyük hedefleri, tatlı hayalleri vardı.
***
Takımlar seremoniden sonra kendi yarı sahalarına dağılıp, başlama vuruşu yapılacağı sırada çok şık, çok ince, çok anlamlı bir sürpriz yaşandı.
Stadın anons görevlisinin sesi duyuldu hoparlörden:
- Değerli hakemimiz (S........../Ç...........) annesini kaybetmiştir. Kendisine sabır ve başsağlığı diliyor ve sizleri bir dakikalık saygı duruşuna davet ediyoruz.
Statta yapılacak bu tür anonstan haberi olması gereken hakemin de haberi yoktu.
Ve genç hakem, annesinin vefatından beri sabırla direndiği gözyaşlarına bu kez hakim olamadı.
Dudakları kontrolsüz bir şekilde titrediği için saygı duruşunun bitiş düdüğünü çalmakta zorlandı.
Neyse ki hoparlördeki ses yetişti imdadına:
- Teşekkür ederiz.
Sadece takımlarının golleri için ayağa kalkmaya alışmış seyirci, bu defa hiç tanımadığı bir merhume için görevini tamamlamış olmanın huzuruyla yerlerine oturdu.
Maç başladı.
***
Hiç şüphesiz sahadaki yirmi üç kişiden işi en zor olanı, hakemdi. Maç öncesinin karmaşık duygularını oyuna taşımamaya, etki altında kalmamaya çalışıyordu.
Ve o zor an geldi.
Bitime sadece bir dakika vardı.
Rakip takım, maç boyu kendi sahasından çıkmayıp beraberliğe oynamış, hiç hücumu düşünmemişti. Fakat bu dakikada misafir takımın orta saha oyuncusu, tamamen kendi çabasıyla ev sahibi takımın neredeyse tamamını çalımladıktan sonra kaleciyle karşı karşıya kaldı.
Kaleciyi de çalımladı.
Hakem, eldivenli elin gole giden oyuncuyu arkadan indirdiğini gördü.
Çaldı penaltıyı.
Son dakikaydı ve penaltı gol oldu.
Maç bitti.
HHH
Maçın başında hakemin annesi için saygı duruşunda bulunan seyirciler, ağız birliği etmişçesine bağırıyordu:
"- İ..... hakem! Sahaya ineriz, ananı ......!"
Ve maç başında seyirci acısına ortak oldu diye gözyaşı döken hakem, şimdi üzüntüden ağlayarak polis eşliğinde soyunma odasına iniyordu.
ALINTIDIR.
DERS ALMA DİLEĞİYLE