Sensiz kalmadım ki !

Ben hiç sensiz kalmadım ki…
Karşımda olmasan da,
her zaman hayallerimde yaşattığım için,
her zaman; parmakların parmaklarımı sıkacak kadar kenetlendiği için ellerime,
sadece paltomun yakalarını tek elimle kaldırdığımı fark ettiğimde,
sol elimdeki yokluğunu hissettiğimde,
hayal olduğunu işte o zaman hissediyorum...



Ben hiç sensiz kalmadım ki !
İlk lokmayı sana uzatırken,
Bir elimle de bardağına su doldurmaya çalışırken,
Bir elimde çatal diğer elimde bardak,
Öylece kalakaldığımı görenleri fark ettiğimde,
Uzun ve sorgulayıcı bakışları üzerimde hissettiğimde,
Tek kişilik akşam yemeklerinde anlıyorum…


Ben hiç sensiz kalmadım ki !
Öğrenci pasomu gösterirken,
Diğer elimle de tam bilet bastığımda,
Otobüs şöfürünün ne içtiğimi merak eden bakışlarında,
Sarhoşluğun tam da içinde yaşadığım an olduğunu hissettirdiğinde,
Bıyık altından gülümseyişini gördüğümde,
Halk otobüsünün buğulu camlarında anlıyorum…


Ben hiç sensiz kalmadım ki !
Çayımı üç şeker içtiğim halde,
Çenesi düşük olanın çayı da soğuk olurmuş gerçeğinde,
Ellerimde buz kesmiş bardağın çay tabağına yapışmış görüntüsünde,
Soğuk ve kekremsi tadı boğazımda hissettiğimde,
Sen olmadığını ve şekerimi atıp karıştırmadığını,
Demli çay bardaklarının dibinde anlıyorum…


Ben hiç sensiz kalmadım ki !
Uçak biletini senin için cam kenarından seçtiğimde,
Havaalanı terminalinde, seni beklerken,
Son çağrının geç kalanlar için yapıldığını dinlerken,
Senin zamanında yetişmiş olmana sevinirken,
Önce senin biletini göstermen için beklediğimde,
şaşkın bakışlı hosteslerin gözlerinde,
Pilota zekam konusunda parmağı ile yaptığı işaretinde anlıyorum...


Ben hiç sensiz kalmadım ki !
Fener’in final maçına beraber gittik unuttun mu,
aşk tesadüfleri sever’de yoksa uyudun mu,
Taksiciye ilk önce hangimizi evine bıraktığını sordun mu ?
Sahi ! sen hiç bensiz oldun mu ?...
Ben hiç sensiz kalmadım ki !


Onlar hiç sensiz kalmamış ki...!



radikal'ce mırıldanmalar...