Seni içime gömdüm

Hayata geldim senin sesinle,
Okşuyordun beni yavrum diye.
Dokununca gözlerin gözlerime,
Kalbimde bir kıpırtı oldu anne…

Çocukluk gençlik çabucak geçti bile,
Ne güzel günler geçirdik seninle.
O mutlu günlerden şimdi geriye,
Soluk bir resmin kaldı anne…

Bir güldün mü ay doğardı yüzünde,
Kederlerim erirdi şefkat dolu sesinde.
Gün geçtikçe gülümseyen tatlı yüzünle,
Yaşama azmi verdin bana anne…

Bir zamanlar benimde bir hayalim vardı,
Kalbim senin sevginle çarpardı.
Senin kalbin şimdi durduysa bile,
Benimki hala senin için atıyor anne…

Hayatım canlanacak yine seninle,
Senin için çarpan şu kalbimi dinle,
Eğer yalnızım diyorsan orada yine,
Ne olur beni de yanına al anne…

Ne o yaş mı birikti göz pınarlarına?
Haydi, sil gözlerini artık ağlama…
Ben ağlıyorum ya senin yerine,
Yalnızlığımın başladığı günden beri anne…

Ufuktan esen bu rüzgârla birlikte,
Yine eskisi gibi bana ninniler söyle.
Biliyor musun gittiğin gün kederinle neşe’nle
Seni içime gömdüm anne…


(Akın Örsmen 1976 mansiyon ödülü)
Yol Gösterici
 
Geri
Üst
AdBlock Detected

We get it, advertisements are annoying!

Sure, ad-blocking software does a great job at blocking ads, but it also blocks useful features of our website. For the best site experience please disable your AdBlocker.

I've Disabled AdBlock    No Thanks