* Müzeyme kabilesinden el-Eğarr adındaki Sahabi’den.
“……Hz Ebu Bekir’le yolda gidiyorduk.
Yolda kim bize rast geliyorsa, uzaktan Hz Ebubekir’e selam veriyordu.
Ebubekir (RA) bana:
- Görüyor musun ? Kim bize rast geliyorsa,
bizden selam vermenin sevabını kapmak için,
daha uzakta iken selam vererek, bize önce selam verme fırsatı vermiyorlar.
Bundan böyle yapabiliyorsan sen de aynı hareketi yaparak,
selam vermenin sevabını kimseye kaptırma dedi ve
onun bu sözü üzerine artık bize kim rast gelirse önce ben selam verirdim. ”
(Taberani – el-Evsat’ta – ve birnin ravileri sahih hadis ravileri olan iki senetle ek-Kebir’de nakletmiştir.. Ayrıca Terğib; c:IV; s:206)
--------------------
* Ebu Umame (RA)’den:
“….Hatırlıyorum ki Muhammed (SAV)’in ashabı evlerinin sofalarına oturur ve :
- Gelip geçenle selamlaşmak için oturuyoruz, derlerdi. ”
(el-Kenz; c:II; s: 156 –ibn Asakir’den naklen)
--------------------
* Enes b Malik (RA)’den:
“ Efendimiz zamanında, aramıza bir ağaç bile girse, tekrar karşılaşınca selamlaşırdık.”
---------------------
* Tufeyl b Übey b Ka’b ‘dan:
“ Abdullah b Ömer (RA) ile birlikte çarşıda dolaşıyorduk.
Yanından geçtiğimiz adam, bakkal, kasap, esnaf, mağaza sahibi, fakir, kısacası kim olsa ayırt etmez ve Abdullah (RA) ona selam verirdi.
Bir gün yine yanında gittiğimde bana:
- Benimle beraber çarşıya gelmiyor musun ? dedi.
- Çarşıda ne işin var ?! Bir şey almıyorsun, bir şey satmıyorsun.
Bir şey pazarlık etmiyorsun ve her hangi bir dükkanda oturup sohbet de etmiyorsun, dedim.
- Ey karnı büyük adam (Tufeyl’in karnı büyüktü), biz çarşıya halka selam vermek için gidiyoruz, dedi.
(Cem’ül-Fevaid ; c:II; s: 141 – Ebu Nuaym’den naklen)
---------------------
* Ebu Umame’den:
“Resulullah (SAV) Efendimizden:
- Cenab-ı ALLAH selamı;
ümmetimiz için (birbirlerine verdikleri) hediye,
ümmetim arasında yaşayan gayrı müslimler için de teminat kılmıştır, diye buyurduğunu işittim.
(Heysemi; c:VIII; s:33 – Taberani’den naklen)
“……Hz Ebu Bekir’le yolda gidiyorduk.
Yolda kim bize rast geliyorsa, uzaktan Hz Ebubekir’e selam veriyordu.
Ebubekir (RA) bana:
- Görüyor musun ? Kim bize rast geliyorsa,
bizden selam vermenin sevabını kapmak için,
daha uzakta iken selam vererek, bize önce selam verme fırsatı vermiyorlar.
Bundan böyle yapabiliyorsan sen de aynı hareketi yaparak,
selam vermenin sevabını kimseye kaptırma dedi ve
onun bu sözü üzerine artık bize kim rast gelirse önce ben selam verirdim. ”
(Taberani – el-Evsat’ta – ve birnin ravileri sahih hadis ravileri olan iki senetle ek-Kebir’de nakletmiştir.. Ayrıca Terğib; c:IV; s:206)
--------------------
* Ebu Umame (RA)’den:
“….Hatırlıyorum ki Muhammed (SAV)’in ashabı evlerinin sofalarına oturur ve :
- Gelip geçenle selamlaşmak için oturuyoruz, derlerdi. ”
(el-Kenz; c:II; s: 156 –ibn Asakir’den naklen)
--------------------
* Enes b Malik (RA)’den:
“ Efendimiz zamanında, aramıza bir ağaç bile girse, tekrar karşılaşınca selamlaşırdık.”
---------------------
* Tufeyl b Übey b Ka’b ‘dan:
“ Abdullah b Ömer (RA) ile birlikte çarşıda dolaşıyorduk.
Yanından geçtiğimiz adam, bakkal, kasap, esnaf, mağaza sahibi, fakir, kısacası kim olsa ayırt etmez ve Abdullah (RA) ona selam verirdi.
Bir gün yine yanında gittiğimde bana:
- Benimle beraber çarşıya gelmiyor musun ? dedi.
- Çarşıda ne işin var ?! Bir şey almıyorsun, bir şey satmıyorsun.
Bir şey pazarlık etmiyorsun ve her hangi bir dükkanda oturup sohbet de etmiyorsun, dedim.
- Ey karnı büyük adam (Tufeyl’in karnı büyüktü), biz çarşıya halka selam vermek için gidiyoruz, dedi.
(Cem’ül-Fevaid ; c:II; s: 141 – Ebu Nuaym’den naklen)
---------------------
* Ebu Umame’den:
“Resulullah (SAV) Efendimizden:
- Cenab-ı ALLAH selamı;
ümmetimiz için (birbirlerine verdikleri) hediye,
ümmetim arasında yaşayan gayrı müslimler için de teminat kılmıştır, diye buyurduğunu işittim.
(Heysemi; c:VIII; s:33 – Taberani’den naklen)
