B
Yu'feku anhu men ufik"
"Savrulan, kendi aleyhine savrulmus olur."
"Hakikate sirt ceviren, yalana yuzunu donmus olur."
"Gercegin aksini savunan, kendini aldatir."
"Gercekten sapan, yalana suruklenir."
Zariyat Süresi'nin basliga tasidigim 9. Ãyeti, butun bu manalari havidir.
Kur'an sIk sIk koksuz muhataplarini soyle azarlar: "Nasil da savruluyorsunuz?" (Fe-ennâ tu'fekûn)
Simdilerde ruzgÃri sert esen yuksek rakimlarda dolasan dostlarimiza soyle haykirmak geliyor icimden: Aman saglam durun! Yoksa oyle bir savrulursunuz ki, degil baskalari, sizi siz dahi bulamazsiniz!
Her savrulmanin bir mazereti nasil olsa vardir. Mesela: RuzgÃr cok sertti, karsi koyamadim. Mesela: Tutunacak dalim yoktu, tutunamadim. Mesela:
Sikletim hafifti, yenik dustum.
Ama bunlarin hicbiri savrulmayi mazur gostermez. "Ruzgâr cok sertti, karsi
koyamadim" diyene, "Oralara cikarken dusunseydin a mirim! Bilmiyor muydun,
oralarda ruzgâr sert eser" denilir. Boyle denilirse, hakli olunur.
"Tutunacak dalim yoktu, tutunamadim" diyene, "Allah yokmus gibi konusuyorsun
hemserim!" denilir ve sorulur:
"Sahi, senin hesaplarinin degiskenleri arasinda Allah kacinci sirada? Yoksa
hic mi yer almiyor? Yoksa 'Karistirma Allah'i bu ise canim' mi diyorsun? Ne
zamandan beri bazi islere karismayan bir Allah dusluyorsun?
Ne zamandan beri Allah'in hangi ise karisip hangisine karismayacagina karar
vermeye basladin? Allah karisirsa utanir misin, yuzun kizarir mi? Allah'i
karistirmadigin ise seytan karisirsa, ona da rest cekecek cesaretin var
mi?.."
"Sikletim hafifti, yenik dustum" diyene, "Nicin boyuna posuna bakmadan
oralara ciktin? Hic 'Ya savrulursam' diye kaygilanmadin mi? Kaygilansaydin
dua eder, dua etseydin yardima mazhar olur muydun?.."
Hayir. Bunlarin hic birisi gecerli mazeret olamaz. Bînamaz ozru bunlar.
Ustelik, asil problemi saklayan mazeretler. Asil problem koksuzluk,
yeterince derinlere kok salamamak. Karpuz kavun hevenkleri gibi, daha
asilmadan eline gelecek kadar egreti tutunmak topraga. Yani "mevsimlik
olmak", mevsimlik dusunmek, mevsimlik plan yapmak, mevsimlik yiginak yapmak,
mevsimlik heyecanlar yasamak. Mevsimlik yasayanlar hafizaya ihtiyac
duymazlar. Koke ihtiyac duymazlar. Uzun yillari kapsayan plan ve proje
yapmazlar.
Dakik ve rakik dusunmezler. Kabaca ve takribidir her hesaplari. Anliktir
sevincleri ve huzunleri. Kucuk sapmalara "Bir sey lazim gelmez" diye
bakarlar. Bu kucuk sapmalar yol aldikca buyur. Kaynakta gozardi edilen
milimetrik bir sapma, bir de bakmissiniz bir muddet sonra kilometrelere
balig olmus. Fakat adamimda geriye donup yeniden baslayacak mecal kalmamis.
Ozelestiri yapinca tum sermayeden olacagim diye dusunuyor. Bir yerde hakli
da.
Gozardi edilen sapmalarin toplami bir noktadan sonra istikameti baslama
noktasindaki istikametin tam tersine cevirebiliyor. Kâbe'ye diye yola cikip,
Roma'ya gelmek gibi...
Ne olacak simdi? Hakikate sirt donmeyi hic aklindan gecirmezdi ama, geldigi
nokta vakia boyle bir felaket. Yuzunu yalana done done yalani kaniksar hale
gelmis. Gercegi hatirlamaktansa, kendini aldatmayi daha "realist" buluyor.
Vicdaniyla her basbasa kalista ici yaniyor. Icindeki ses "Sen bu degildin"
diyor. Fakat onu bastirmanin da bir yolunu buluyor. Ona "iskat" yani "sus
payi" teklif ediyor. Veriyor da. Bu bazen bir mubaregin opulen eli ve alinan
duasi oluyor. Bazen sozum ona ihya edilen mubarek bir gece oluyor. Bazen
servetinin cogundan verdigi azicik sadaka oluyor. Vesaire, vesaire...
Oluyor da, kendini aldatmaktan kurtuluyor mu ? Allah'im, olmak ne zor sey!
MUSTAFA ISLAMOGLU
"Savrulan, kendi aleyhine savrulmus olur."
"Hakikate sirt ceviren, yalana yuzunu donmus olur."
"Gercegin aksini savunan, kendini aldatir."
"Gercekten sapan, yalana suruklenir."
Zariyat Süresi'nin basliga tasidigim 9. Ãyeti, butun bu manalari havidir.
Kur'an sIk sIk koksuz muhataplarini soyle azarlar: "Nasil da savruluyorsunuz?" (Fe-ennâ tu'fekûn)
Simdilerde ruzgÃri sert esen yuksek rakimlarda dolasan dostlarimiza soyle haykirmak geliyor icimden: Aman saglam durun! Yoksa oyle bir savrulursunuz ki, degil baskalari, sizi siz dahi bulamazsiniz!
Her savrulmanin bir mazereti nasil olsa vardir. Mesela: RuzgÃr cok sertti, karsi koyamadim. Mesela: Tutunacak dalim yoktu, tutunamadim. Mesela:
Sikletim hafifti, yenik dustum.
Ama bunlarin hicbiri savrulmayi mazur gostermez. "Ruzgâr cok sertti, karsi
koyamadim" diyene, "Oralara cikarken dusunseydin a mirim! Bilmiyor muydun,
oralarda ruzgâr sert eser" denilir. Boyle denilirse, hakli olunur.
"Tutunacak dalim yoktu, tutunamadim" diyene, "Allah yokmus gibi konusuyorsun
hemserim!" denilir ve sorulur:
"Sahi, senin hesaplarinin degiskenleri arasinda Allah kacinci sirada? Yoksa
hic mi yer almiyor? Yoksa 'Karistirma Allah'i bu ise canim' mi diyorsun? Ne
zamandan beri bazi islere karismayan bir Allah dusluyorsun?
Ne zamandan beri Allah'in hangi ise karisip hangisine karismayacagina karar
vermeye basladin? Allah karisirsa utanir misin, yuzun kizarir mi? Allah'i
karistirmadigin ise seytan karisirsa, ona da rest cekecek cesaretin var
mi?.."
"Sikletim hafifti, yenik dustum" diyene, "Nicin boyuna posuna bakmadan
oralara ciktin? Hic 'Ya savrulursam' diye kaygilanmadin mi? Kaygilansaydin
dua eder, dua etseydin yardima mazhar olur muydun?.."
Hayir. Bunlarin hic birisi gecerli mazeret olamaz. Bînamaz ozru bunlar.
Ustelik, asil problemi saklayan mazeretler. Asil problem koksuzluk,
yeterince derinlere kok salamamak. Karpuz kavun hevenkleri gibi, daha
asilmadan eline gelecek kadar egreti tutunmak topraga. Yani "mevsimlik
olmak", mevsimlik dusunmek, mevsimlik plan yapmak, mevsimlik yiginak yapmak,
mevsimlik heyecanlar yasamak. Mevsimlik yasayanlar hafizaya ihtiyac
duymazlar. Koke ihtiyac duymazlar. Uzun yillari kapsayan plan ve proje
yapmazlar.
Dakik ve rakik dusunmezler. Kabaca ve takribidir her hesaplari. Anliktir
sevincleri ve huzunleri. Kucuk sapmalara "Bir sey lazim gelmez" diye
bakarlar. Bu kucuk sapmalar yol aldikca buyur. Kaynakta gozardi edilen
milimetrik bir sapma, bir de bakmissiniz bir muddet sonra kilometrelere
balig olmus. Fakat adamimda geriye donup yeniden baslayacak mecal kalmamis.
Ozelestiri yapinca tum sermayeden olacagim diye dusunuyor. Bir yerde hakli
da.
Gozardi edilen sapmalarin toplami bir noktadan sonra istikameti baslama
noktasindaki istikametin tam tersine cevirebiliyor. Kâbe'ye diye yola cikip,
Roma'ya gelmek gibi...
Ne olacak simdi? Hakikate sirt donmeyi hic aklindan gecirmezdi ama, geldigi
nokta vakia boyle bir felaket. Yuzunu yalana done done yalani kaniksar hale
gelmis. Gercegi hatirlamaktansa, kendini aldatmayi daha "realist" buluyor.
Vicdaniyla her basbasa kalista ici yaniyor. Icindeki ses "Sen bu degildin"
diyor. Fakat onu bastirmanin da bir yolunu buluyor. Ona "iskat" yani "sus
payi" teklif ediyor. Veriyor da. Bu bazen bir mubaregin opulen eli ve alinan
duasi oluyor. Bazen sozum ona ihya edilen mubarek bir gece oluyor. Bazen
servetinin cogundan verdigi azicik sadaka oluyor. Vesaire, vesaire...
Oluyor da, kendini aldatmaktan kurtuluyor mu ? Allah'im, olmak ne zor sey!
MUSTAFA ISLAMOGLU