
çok zoruna gidiyo insanın bazen çaresiz kalması
çaresizsizsin susuyosun çaresizsin kabulleniyosun
çaresizsin hep küçücük umutlara hayatını baglıyosun
çaresizsin çünkü korkuyorsun
her defasında düşmekten korkuyorsun artık
incinmekten korkuyorsun ağlamaktan bile korkuyosun
neden neden izin vermiyosun bırak sözlerin dökülsün dudaklarından
bırak gözyaşların aksın yanaklarından
bak ne hale geldin
bak ellerin titriyor artık bırak acını neden korkaklıgının bedelini
seni acıtanların bedelini
günahsız bedenin küçücük yaralı kalbin ödüyor
bırak kendini artık dudaklarını ısırma dök içindekileri
bırak titrek ellerinle gözlerinde bıraktıgın yaşları silme artık
bırak aksın bırak rahat bırak kendini
sen degil canını acıtanlar düşünsün
bırak ve sabret
kurtul ve sabret
bişeyler seni bekliyor senin bayramını bekliyor
yeterki sen sabret bırak kendini rabbine kaybetmeden sarıl aşkına
sarıl dermanına sarıl kalbine
sarıl seni yakan yaktıkça serinleten rabbil alemine
sarıl sıkıca sarıl aşkına sadece onu bırakma
sarıl ve sabret
....ayışığı....