îbni Ömer'den (Radıyallahu Anhüma) rivayet edilen "Mağara arkadaşları" hadisinde şöyle anlatmıştır:
"Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şöyle buyurduğunu dinle*dim: "Sizden önceki ümmetlerden üç kişi, yola çıkıp yürüdüler. Nihayet bir mağarada barınıp gecelemek zorunda kaldılar ve oraya girdiler. Son*ra dağdan bir kaya parçası yuvarlanıp mağarayı üzerlerine kapadı. Ara*larında dediler ki, bu kayadan kurtulup çıkmanız için tek çare, yaptığınız amellerin en iyisi ile (tevessülde bulunarak) Allah Tealâ'ya duâ etmeniz-dir. Aralarından bir adam şöyle dedi: Allah'ım! Benim çok yaşlı ihtiyar ana-babam vardı. Onlardan önce ne aileme ve ne de mallarıma su ver*mezdim." Böylece İbni Ömer, onlar hakkındaki uzunca hadisi anlattı. Onlardan her biri salih ameli hakkında: Ya Rabbi, eğer senin rızam iste*yerek ben bu işi yapmışsam, içinde bulunduğumuz tehlikeden bizi kur*tar, diye duâ etmişti. Onlardan her birinin duası sonunda o mağaradan bir kısım açıldı. Nihayet üçüncünün duası sonunda mağaranın tamamı açıldı ve çıkıp gittiler."
İmamlarımızdan El-Kadi Hüseyin ve başkası yağmur duası konusunda bu manayı taşıyan şu sözü söylemişlerdir: Darlık içine düşen bir adamın kendi salih ameli ile duâ etmesi müstahabdır. Bu geçen hadisi de delil gös*termişlerdir. Böyle amellere dayanarak duâ etmek üzerinde söz söyle*nebilir; çünkü bir nevi amele dayanarak istemek oluyor ki, bu da mutlak surette Allah Tealâ'ya ihtiyacı terk etmek demektir. Duadan asıl maksad ise ihtiyaçtır. Peygamber bu hadisi şerifi, o mağara arkadaşlarını övmek için buyurmuştur. Ancak Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in bu*nu anlatışı da, salih amele tevassül ile duanın doğru olacağına bir delil*dir. Başarı Allah'dandır.
Duâ konusunda selefden nakledilen sözlerin en güzeli, Evza'i'den ri*vayet edilendir. Allah Tealâ ona rahmet etsin, o şöyle demiştir:
İnsanlar yağmur duasına çıktılar. İçlerinden Bilâl İbni Sa'd kalktı son*ra Allah'a hamd edip senada bulundu. Sonra şöyle dedi: Ey hazır olan topluluk! Siz günahları ikrar etmiyormusunuz? Onlar evet ediyoruz, de*diler. Bunun üzerine Bilâl şu duayı yaptı: Allah'ım, senin şöyle buyurdu*ğunu dinledik:
"İyilik edenleri kınamaya bir yol yoktur." Biz günahları ikrar et*tik. Senin mağfiretin ancak bizim gibilere olur, (bizim gibilerden başka*sına olur mu?) Allah'ım bize mağfiret et, bize buyur ve bize yağmur ver. Böylece ellerini kaldırdı, insanlar da merhamet ellerini kaldırdılar. Sonra yağmura kavuştular. Şairler bu mana üzerinde şiir söylemişlerdir:
Günahkârım, çok yanılmışım; fakat afv geniştir. Eğer günah olmasaydı, afv vaki olmazdı...
"Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şöyle buyurduğunu dinle*dim: "Sizden önceki ümmetlerden üç kişi, yola çıkıp yürüdüler. Nihayet bir mağarada barınıp gecelemek zorunda kaldılar ve oraya girdiler. Son*ra dağdan bir kaya parçası yuvarlanıp mağarayı üzerlerine kapadı. Ara*larında dediler ki, bu kayadan kurtulup çıkmanız için tek çare, yaptığınız amellerin en iyisi ile (tevessülde bulunarak) Allah Tealâ'ya duâ etmeniz-dir. Aralarından bir adam şöyle dedi: Allah'ım! Benim çok yaşlı ihtiyar ana-babam vardı. Onlardan önce ne aileme ve ne de mallarıma su ver*mezdim." Böylece İbni Ömer, onlar hakkındaki uzunca hadisi anlattı. Onlardan her biri salih ameli hakkında: Ya Rabbi, eğer senin rızam iste*yerek ben bu işi yapmışsam, içinde bulunduğumuz tehlikeden bizi kur*tar, diye duâ etmişti. Onlardan her birinin duası sonunda o mağaradan bir kısım açıldı. Nihayet üçüncünün duası sonunda mağaranın tamamı açıldı ve çıkıp gittiler."
İmamlarımızdan El-Kadi Hüseyin ve başkası yağmur duası konusunda bu manayı taşıyan şu sözü söylemişlerdir: Darlık içine düşen bir adamın kendi salih ameli ile duâ etmesi müstahabdır. Bu geçen hadisi de delil gös*termişlerdir. Böyle amellere dayanarak duâ etmek üzerinde söz söyle*nebilir; çünkü bir nevi amele dayanarak istemek oluyor ki, bu da mutlak surette Allah Tealâ'ya ihtiyacı terk etmek demektir. Duadan asıl maksad ise ihtiyaçtır. Peygamber bu hadisi şerifi, o mağara arkadaşlarını övmek için buyurmuştur. Ancak Peygamber Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in bu*nu anlatışı da, salih amele tevassül ile duanın doğru olacağına bir delil*dir. Başarı Allah'dandır.
Duâ konusunda selefden nakledilen sözlerin en güzeli, Evza'i'den ri*vayet edilendir. Allah Tealâ ona rahmet etsin, o şöyle demiştir:
İnsanlar yağmur duasına çıktılar. İçlerinden Bilâl İbni Sa'd kalktı son*ra Allah'a hamd edip senada bulundu. Sonra şöyle dedi: Ey hazır olan topluluk! Siz günahları ikrar etmiyormusunuz? Onlar evet ediyoruz, de*diler. Bunun üzerine Bilâl şu duayı yaptı: Allah'ım, senin şöyle buyurdu*ğunu dinledik:
"İyilik edenleri kınamaya bir yol yoktur." Biz günahları ikrar et*tik. Senin mağfiretin ancak bizim gibilere olur, (bizim gibilerden başka*sına olur mu?) Allah'ım bize mağfiret et, bize buyur ve bize yağmur ver. Böylece ellerini kaldırdı, insanlar da merhamet ellerini kaldırdılar. Sonra yağmura kavuştular. Şairler bu mana üzerinde şiir söylemişlerdir:
Günahkârım, çok yanılmışım; fakat afv geniştir. Eğer günah olmasaydı, afv vaki olmazdı...