Perişan Gördüm

Dönüp şu alemde gezip tozarken,

Ördekli gölleri perişan gördüm.

Ayrılık aklıma geldi ağladım,

Bembeyaz gülleri perişan gördüm.



Yıkıldı bir anda ovalar, dağlar;

Didârı yitiren ah eder ağlar.

Hazana çevrilmiş güzelim bağlar,

Şeyda bülbülleri perişan gördüm.



Yeksan oldu gönlümün mâmur illeri,

Şakımaz bülbüller susmuş dilleri,

Sararmış sümbülü, solmuş gülleri,

İnleyen telleri perişan gördüm.



Gönül Dostu, sırrını deme ağyara,

O da götürüp söyler ayyara.

Hal ile, dil ile yalvar O Yar’a,

Zikirsiz dilleri perişan gördüm.