Olsam olsam ne olsam? ya siz?

OLSAM OLSAM , NE OLSAM

Bir KUŞ olsam masmavi gökyüzünde. Uçsam , uçsaaaam, uçsaaaam semanın enginliklerine, en yükseklere.Özgürce, dilediğimce süzülsem gökyüzünün derinliklerinde. Bazen bir yağmur damlasıyla, bazen de gökkuşağıyla arkadaş olsam. Sonra yorulunca dostum buluta misafir olsam, uyusam yumuşacık kucağında. Sabah olunca uyansam, güneşin içimi ısıtan, sımsıcacık ışıklarıyla. Ve devam etsem sonra uçmalarıma. Ama, diğer kuşlar konuşurken duydum, eli tüfekli avcılar varmış yeryüzünde. Ya tıpkı şu anda aşağıda yatan arkadaşım gibi bana da kör bir kurşun isabet ederse…Yoo hayır olmaz , olamaz. O zaman ben bir kuş olamam ki. O halde. . .

Küçük bir BALIK olsam, ummanlarda yüzen. Süzüle süzüle ilerlesem , seyretsem güzellikleri. Arkadaşlarım olsa yine, zira balık da olsam hayat yalnız yaşanmaz bilirim . Bazen su yüzüne çıksam, sonra geri dönsem dalsam yine ummanımın derinliklerine. Ama, anne balık yavrusuna derken duydum , girdap diye bir şey varmış, bir de vurgun. “Dikkat et “diye uyarıyordu yavruyu. Ben de dikkatli olmalıyım. Bir girdaba girip çıkmamak, bir vurgun yemek istemem. O zaman ben bir balık da olamam. O halde….

Büyük bir AĞAÇ olsam, bir dağın yamacında. Gölgem olsa, insanlar gelip gölgemde dinlenseler. Çocuklar cıvıl cıvıl dolaşsa, koşup oynasa etrafımda, gülücükler savursalar gökyüzüne. Kuşlar uçuşsalar önce etrafımda, sonra konsalar üzerime. Yeni dünyaya gelecek yavru kuşlar için yuva yapsalar dallarım arasına, ben de korusam gözetsem onları. Ama o da ne! Bugün. . .Ah aah bugün, eli baltalı adamlar geldi ormana, gözlerimin önünde arkadaşlarımı kestiler. Odun mu yapacaklarmış neymiş. Bir de demezler mi yüzüme baka baka, “yarın da sıra bunda” diye. Hayır olamaz, bu olamaz .Gölgemde insanlar rahat bir nefes alıp dinlenemeyeceklerse, çocukların
gülücüklerini duyamayacaksam, o zaman ben bir ağaç da olamam. O halde….

Bir RÜZGAR olsam, tatlı tatlı essem yeryüzünde. İnsanların sıcaktan en bunaldıkları bir anda gidip essem yüzlerine doğru, rahatlatsam onları biraz. Sonra bazı kendini bilmez insanların sebep olduğu kirleri, eserek temizlesem sokaklardan. Her taraf pırıl pırıl, tertemiz olsa. Ama bir gün, bir gün değişirsem, Bu kadar sakin sakin esip dururken ya bir fırtına, ya da bir kasırgaya dönüşüverirsem. Bu durumda iyi şeylere değil, kötü şeylere sebep olurum. O zaman ben bir rüzgar da olamam. O halde….

Bir YAĞMUR olsam. Damla damla, yavaş yavaş insem gökyüzünden. İnsanoğlunun “ille de gül” derken, ayaklarının altında ki fark edemediği minik bir kır çiçeğinin yaprağına damlacık olup konsam. Ekinlere can olsam, canlılara su . Zira su olmadan hayat olmazmış. O halde hayat olsam yeryüzüne. Ama o hayatı karartan, insanların ölümüne bile sebep olabilen “sel” diye bir afet varmış. Seller de yağmur çok fazla yağınca olurmuş. Yoo hayır, sel değil hayat olmak isterim, hayat karartmak değil. O zaman yağmur da olamam. O halde….

O halde, yapılacak tek şey, aslıma dönüp yaratılmışların en şereflisi “insan” olduğumu unutmamak. Dost olmak kuşlarla, balıklarla, ağaçlarla, rüzgarla, yağmurla ve dostça yaşamak diğer yaratılmışlarla…

Amaaa. . . .

Bir kuş olabilseydim eğer; hasretinin en dayanılmaz anında uçarak gelirdim yanına. Sen fark etmeden , usulca seyrederdim pencerenden.

Bir balık olabilseydim eğer; silerdim hafızamdan ve gönlümden sensizliği. Bilirsin balıkların hafızası sadece üç saniyedir. Ama dikkat et balık hafızalı olmak değil, balık gibi sessiz sedasız unutmak isterdim. Onun sulara gömdüklerini, ben hasret denizime gömerdim.

Bir ağaç olabilseydim eğer; dallarıma seni yazardım, yapraklarıma da sensizliği. Sonra kök salardım hasret toprağında.

Bir rüzgar olabilseydim eğer; usul usul eserek gelir yanına, tüm dertlerini, umutsuzluklarını senden alır, basardım bağrıma.

Bir yağmur olabilseydim eğer; bir damla gözyaşına döner konardım gözlerine. Sonra gözlerinden düşer , kalbine doğru akardım.

Maalesef ne bir kuşum, ne bir balık, ne bir ağaç, ne bir rüzgar, ne de bir yağmur damlası. Sadece. . . . .

( mahinur, 01.06.2006 )


canlar ben bu yazının devamını buraya yazmıyorum, yüreğime yazdım yalnızca. siz olsanız nasıl bitirirdiniz bu yazıyı ya da sizler ne olmak isterdiniz. paylaşımlarınızı bekliyorum .

selam ve dua ile.

Sadece oldugum gibi olmak isterdim.

Gül olsaydim.sevenlerin elinde mana kazansaydim.Gül olsaydim beni gören, resulu hatirlasaydi.
Güzel bir paylasim sagolasin abla.

mutlu birisi olabilseydim.

insan olmak ne zor

ALLAH'a CC. KUL peygamberine (s.a.s) ÜMMET dostuna (k.s.a) SOFİ

olsam olsam bir ıııııı ne olsam yaw.durrrr buldum bir güvercin olsam...

zor bi soru.ama ben bulundugum halimden memnunum.insan olmak cok guzel

insan geldik insan kalmak ne zor

hmm evet insan geldik cok sukurde insan kalmak zor derken???

insan olmak ne büyük zorluklar getirir ne büyük sorumluluklar ve sözler vardir bu insanoglu öyle bir seviyeyede düserki hayvandan daha asagi seviye esfel-i safiline iste bundan dolyi dedim insan geldik insan kalmak ne zor

haklisiniz insan olmanin sorumluluklari buyuktur.Allah yardimcimiz olsun.rabbim sizdende razi olsun ins.selametle

amin ecmain kardesim

çok şey istiyorum...öncelik veremedim..
selametle..

Gerçek Bir Müslüman şeksiz şüphesiz Inan Amel Eden.....inş...

ben oluşum ya başka seye ne gerek reyyan ablaaaaaaaaaaa

olsam olsam ... Rabbim razı olduğu için ruhuyla gülen bi varlık olsammm...(ne olucam önemli değil)

ben ayna olmak isterdim.

insanların gerçek yüzlerini gösteren bir ayna,
başkaların yüzlerindeki izi görüpte,kendi yüzlerindeki izi görmeyenlere gerçek yüzlerini göstermek isterdim.
saygılar

Akan Bir Nehir Olsam Engin Denizlere Ulaşmak Için ..........