Hz. Omer arkadaslariyla sohbet ederken, huzura uc genc girerler.
Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadas bizim babamizi oldurdu.
Ne gerekiyorsa lutfen yerine getirin." Bu soz uzerine Hz.Omer
suclanan gence donerek :
- Soyledikleri dogru mu diye sorar , Suclanan genc der ki :
-evet dogru.
Bu soz uzerine Hz Omer anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun uzerine genc anlatmaya baslar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim
ailemle beraber gezmeye ciktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere
getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir guzel atim var ki donen
bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahcesinden
meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi icerden hisimla
cikti atima bir tas atti atim oracikta oldu. Nefsime bu durum agir geldi,
ben de bir tas attim, babasi oldu. Kacmak istedim fakat arkadaslar beni
yakaladi, durum bundan ibaret" dedi. Bu soz uzerine Hz Omer
-"Soyleyecek bir sey yok, bu sucun cezasi idam.Madem sucunu da
kabul ettin" dedi.
Bu sozden sonra delikanli soz alarak
-"Efendim bir ozrum var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan
bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim kucuk oldugu icin saklamak
zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiginiz icin Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana uc gun izin
verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu uc gun icinde
yerime birini bulurum" der.
Hz. Omer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sozun burasinda genc adam ortama bir goz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin
(sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken cennetle mujdelenen Amr Ibni
As' dan baskasi degildir. Hz.Omer Amr'a donerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der. O yuce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genc adam serbest birakilir.
Ucuncu gunun sonunda vakit dolmak uzere ama gencten bir haber
yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Omer'e cikarak genc'in gelmeyecegi,
dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktulun diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gencler razi olmaz ve babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz derler.
Hz. Omer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet icerisinde der ki :
-"Biz de sozumun arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan
genc gorunur. Hz. Omer gence donerek derki evladim gelmeme gibi onemli bir
nedenin vardi neden geldin?" Genc vakurla basini kaldirir ve (gunumuz
insani icin pek de onemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Omer basini bu defa cevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine
kefil oldun".
Amr Ibni As vakurla kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin icerisinden beni secti.
"INSANLIK OLDU "dedirtmemek icin kabul ettim" der.
Sira genclere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeciyoruz."
Bu sozun uzerine Hz Omer :
-"Ne oldu, biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz ne
oldu da vazgeciyorsunuz?"der.
Genclerin cevabida dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...
selam ve duayla
Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadas bizim babamizi oldurdu.
Ne gerekiyorsa lutfen yerine getirin." Bu soz uzerine Hz.Omer
suclanan gence donerek :
- Soyledikleri dogru mu diye sorar , Suclanan genc der ki :
-evet dogru.
Bu soz uzerine Hz Omer anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun uzerine genc anlatmaya baslar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim
ailemle beraber gezmeye ciktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere
getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir guzel atim var ki donen
bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahcesinden
meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi icerden hisimla
cikti atima bir tas atti atim oracikta oldu. Nefsime bu durum agir geldi,
ben de bir tas attim, babasi oldu. Kacmak istedim fakat arkadaslar beni
yakaladi, durum bundan ibaret" dedi. Bu soz uzerine Hz Omer
-"Soyleyecek bir sey yok, bu sucun cezasi idam.Madem sucunu da
kabul ettin" dedi.
Bu sozden sonra delikanli soz alarak
-"Efendim bir ozrum var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan
bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim kucuk oldugu icin saklamak
zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiginiz icin Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana uc gun izin
verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu uc gun icinde
yerime birini bulurum" der.
Hz. Omer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sozun burasinda genc adam ortama bir goz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin
(sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken cennetle mujdelenen Amr Ibni
As' dan baskasi degildir. Hz.Omer Amr'a donerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der. O yuce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genc adam serbest birakilir.
Ucuncu gunun sonunda vakit dolmak uzere ama gencten bir haber
yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Omer'e cikarak genc'in gelmeyecegi,
dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktulun diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gencler razi olmaz ve babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz derler.
Hz. Omer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet icerisinde der ki :
-"Biz de sozumun arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan
genc gorunur. Hz. Omer gence donerek derki evladim gelmeme gibi onemli bir
nedenin vardi neden geldin?" Genc vakurla basini kaldirir ve (gunumuz
insani icin pek de onemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Omer basini bu defa cevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine
kefil oldun".
Amr Ibni As vakurla kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin icerisinden beni secti.
"INSANLIK OLDU "dedirtmemek icin kabul ettim" der.
Sira genclere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeciyoruz."
Bu sozun uzerine Hz Omer :
-"Ne oldu, biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz ne
oldu da vazgeciyorsunuz?"der.
Genclerin cevabida dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...
selam ve duayla
