Bizi yaratmış, bu dünyaya yerleştirmiş, akıl ve beden sahibi kılmış olan Allah'a acaba gerektiği kadar yakın mıyız? O'na en son ne zaman yalvara yalvara dua ettik? Allah'a sadece birtakım sıkıntı ve belalarla karşılaşınca mı yalvarıyoruz? Yoksa O'nu sürekli anıyor muyuz? Dua ettiğimizde O'nun bize çok yakın olduğunu, bizim fısıltıyla söylediğimiz veya içimizden geçirdiğimiz her sözü işittiğinin bilincinde miyiz? O'nun tüm insanların ve herşeyin Rabbi olduğunu, hayattaki en büyük dostumuzun ve dayanağımızın Allah olduğunu, herşeyi öncelikle Rabbimizden dilememiz gerektiğini acaba ne kadar düşünüyoruz? Kuran'a göre gerçek dua nasıl olmalıdır?
"... Sizin duanız olmasaydı Rabbim size değer verir miydi?" (Furkan Suresi, 77)
"Kuran'da Dua" Kuran'da duanın nasıl olması gerektiğini anlatan muhteşem bir kitap, muhakkak okumanızı tavsiye ederim. kitabı bu adresten bedava download edebilirsiniz.... http://www.harunyahya.org/imani/kurandadua1.html
"... Sizin duanız olmasaydı Rabbim size değer verir miydi?" (Furkan Suresi, 77)
"Kuran'da Dua" Kuran'da duanın nasıl olması gerektiğini anlatan muhteşem bir kitap, muhakkak okumanızı tavsiye ederim. kitabı bu adresten bedava download edebilirsiniz.... http://www.harunyahya.org/imani/kurandadua1.html