İtiraf Ediyorum

Evet.

İtitraf ediyorum.

Gerçekten bunaldım. Bir gidip, bir geliyorum...

Bunu, bu satırlarda beyan etmenin nasıl değerlendirileceğini umursamadan itiraf ediyorum.

Ama her şeye rağmen, ne olursa olsun, Allah bir engel vermedikçe, sinirlerim köklerini yemeğe bile başlasa, her gün bin tahrik bile olsa, O'nun yolunu savunacağız...

Bir fener misali yol gösteren, bir ana kucağı gibi koruyan tüm kardeşlerime teşekkür ederim...

Devam!..

Hay (cc) razı olsun. Devam elbette.

Taş attılar: Ya Rabbi bilmiyorlar, bilseler atmazlardı, dedi.
Secde ettiği mahale getirip deve işkembesi koydular: Ya Rabbi beni ve onları afv eyle, dedi.
Ciğerparesi sevgili amcasının ciğerlerini parça parça, lime lime ettiler: acısını kendi ciğerine gömdü.

Devam etti elbette. Devam elbette! Devam! Bu yolda yılgınlık yok, son nefes var ama yılgınlık hiç bir zaman olmayacak. Son nefeste, kabirde, arasatta, sıratta! Yola devam diyeceğiz. Yol; Sırat-ı müstakim olduğu sürece: Ya RABBİM. Bizleri afv et ve yola revan kıl!

Ya Bekir kardeş, yılgınlık yakışmaz bizlere. Atılan çamuru dahi bu muhabbet ile alır da kurabiye niyetine yerim, parçalar; geri tükürürüm. Çamur korksun bizden bre Bekir. Üzerime temizlik yapışacak diye korksun!

Şimdi bu yoruma ekleme gibi bi ifade yazılmaz. Sadece;
Yukardaki (radikalislam) abime katılıyorum. Başka da bi diyeceğim yok

selametle..